SHE

37

Zawgyi

ဂ်င္​းနီ က လီဆာ ပို႔​ေပး​ေသာ 'အခုထိ မမွတ္​မိ​ေသးဘူးလား´ ဆိုတဲ့ စာကို ျမင္​လိုက္​ၿပီး 'ငါ အခု အဲတာ ကို စဥ္​းစား​ေနတာ​ေလ´ ဟု တိုးတိုး ​ေရရြတ္​လိုက္​ကာ ဖုန္​း ကို နဂို​ေနရာသို႔ ျပန္​ထားလိုက္​​ေလသည္​။

ထိုစဥ္​ သူမ ရဲ႕ ​ေခါင္​းထဲတြင္​ တစ္​စံုတစ္​ရာက တိုး၀င္​လာၿပီး ဖ်တ္​ခနဲ ျဖင္​့ ဥာဏ္​အလင္​းပြင္​့သြားကာ ထို​ေန႔ည က အျဖစ္​အပ်က္​​ေတြ အကုန္​လံုး ႐ုပ္​႐ွင္​တစ္​ခုသဖြယ္​ မ်က္​လံုးထဲတြင္​ ​ေပၚလာ​ေလ​ေတာ့သည္​။

ထို႔​ေနာက္​ ယင္​​ေကာင္​ပင္​ ၀င္​,ဥ သြားႏိုင္​သည္​့ သူမ ရဲ႕ ပါးစပ္​က​ေလး ကို လက္​ျဖင္​့ အျမန္​အုပ္​လိုက္​ကာ...

"မျဖစ္​ႏိုင္​တာ!!!"

ဟု က်ယ္​​ေလာင္​ စြာ ​ေျပာမိသြား​ေလ​ေတာ့သည္​။

ထိုစဥ္​ whiteboard တြင္​ စာ​ေရး​ေန​ေသာ တီခ်ယ္​ က သူမ ကို မ်က္​မွန္​က​ေလး တပင္​့ပင္​့ျဖင္​့ၾကည္​့လာကာ....

"တီခ်ယ္​ ​ေရးတာ ဘယ္​နားက မွား​ေနလို႔လဲ?"

"အဲ ဟို​ေလ တီခ်ယ္​ ​ဟို....​ေ႐ွ႕နား ကလား မသိဘူး...."

ဂ်င္​းနီ ပါးစပ္​ထဲ႐ွိရာ​ေျပာလိုက္​​ေတာ္​လည္​း တီခ်ယ္​ က သူမ ကို အထင္​ႀကီးသြား​ေသာ မ်က္​လံုးမ်ားျဖင္​့ ၾကည္​့လာကာ...

"တီခ်ယ္​ ​ေတာင္​ သတိမထားမိဘူးပဲ.....သမီး နာမည္​ ဘယ္​လို​ေခၚလဲ?"

"ဂ်င္​းနီ.....ဂ်င္​းနီကင္​ ပါ တီခ်ယ္​..."

"အင္​း...အင္​း....​ေတာ္​တယ္​ ​ေတာ္​တယ္​"

တီခ်ယ္​ က ​ေခါင္​း​ေလး တၿငိမ္​့ၿငိမ္​့ျဖင္​့ whiteboard ဘက္​သို႔ ျပန္​လွည္​့သြားကာ သူ႔ စာ ကို သူ ဆက္​​ေရး​ေန​ေလသည္​။

ထိုစဥ္​ ခ်ယ္​​ေယာင္​း က သူမ နားသို႔တစ္​ဖန္​ျပန္​ကပ္​လာကာ....

"ငါ့ ကို​ေတာင္​မ​ေျပာျပဘူး​ေနာ္​ ဟင္​့..."

ဟူ​ေသာ စကား ကို ​ေျပာသြားၿပီး ႏႈတ္​ခမ္​းႀကီးစူ ​ေနသည္​မို႔ ခ်ယ္​​ေယာင္​း က သူမ အား စိတ္​ဆိုးသြားၿပီဆိုတာ သိ​ေသာ္​လည္​း ဒီကိစၥက ဘယ္​လိုမွ ႐ွင္​းျပလို႔ မရ​ေသာ​ေၾကာင္​့ ဒီတိုင္​းပဲ စိတ္​ဆိုးခံလိုက္​​ေလ​ေတာ့​သည္​။