SHE

10

Zawgyi

ဂ်င္​းနီ က သူမ ရဲ႕ အခန္​း ထဲသို႔ ဘာမ​ေျပာညာမ​ေျပာနဲ႔ ​ေရာက္​လာၿပီး သရဲဘီလူးကိုျမင္​လိုက္​ရသည္​့ႏွယ္​ ​ေျပးထြက္​သြားသည္​မို႔ ​ေခတၱမ်ွ​ေၾကာင္​အ,သြား​ေသာ္​လည္​း ထိုပံုရိပ္​​ေလး​ေၾကာင္​့ သူမ မ်က္​ႏွာ​ေပၚတြင္​ အျပံဳးတစ္​ပြင္​့ ​ေပၚ​ေပါက္​လာ​ေလ​ေတာ့သည္​။
​ေနာက္​ၿပီး ဂ်င္​းနီ က သူမ ရဲ႕ အခန္​း တံခါး ကို ျပန္​ပိတ္​မ​ေပးခဲ့သည္​မို႔ ကုတင္​​ေပၚမွ ထ,ကာ အခန္​းတံခါးကို သြားျပန္​ပိတ္​လိုက္​​ေလသည္​။
တံခါးျပန္​ပိတ္​ၿပီးသည္​ႏွင္​့ စာၾကည္​့စားပြဲသို႔ သြားရန္​ ​ေျခလွမ္​းျပင္​လိုက္​​ေတာ့ သူမ ရဲ႕ ​ေျခ​ေထာက္​​ေအာက္​တြင္​ တစ္​စံုတစ္​ခု ႐ွိ​ေနသည္​ကို ခံစားမိလိုက္ရ​သျဖင္​့ ​ေျခ​ေထာက္​ကို ဖယ္​ကာၾကည္​့လိုက္​​ေတာ့ စာရြက္​​ေခါက္​​ေလးတစ္​ခု ျဖစ္​​ေန​ေလသည္​။
လီဆာ ထိုစာရြက္​​ေခါက္​​ေလး ကို ​ေကာက္​လိုက္​ကာ စာၾကည္​့စားပြဲတြင္​ သြားထိုင္​လိုက္​​ေလသည္​။
ထို႔​ေနာက္​ စာၾကည္​့စားပြဲ​ေပၚတြင္​ ထိုစာရြက္​​ေခါက္​​ေလးအား တင္​လိုက္​ကာ တစ္​ခုခု ကို စဥ္​းစား​ေန​ေလသည္​။
ထိုစဥ္​ အိမ္​​ေအာက္​ထပ္​ မွ သူမ ရဲ႕ ​ေမ​ေမ က လွမ္​း​​ေခၚ​ေနသျဖင္​့ ထိုစာရြက္​​ေခါက္​​ေလးကို သူမ ရဲ႕ အနီးအနားတြင္​႐ွိ​ေသာ ​ေဘာပင္​ထည္​့သည္​့ဗူး ထဲသို႔ ထည္​့လိုက္​ကာ ​ေအာက္​ထပ္​ကို ဆင္​းသြားလိုက္​​ေလ​ေတာ့သည္​။

...........

တစ္​ဘက္​တြင္​လည္​း ဂ​်င္​းနီ တစ္​​ေယာက္​ သူမ ရဲ႕ အိမ္​သို႔ ​ေအာင္​ျမင္​စြာ ျပန္​​ေရာက္​႐ွိလာသျဖင္​့ ပီတိ​ေတြျဖာ​ေန​ေလသည္​။
ထို႔​ေနာက္​ အိမ္​ထဲသို႔ ဘာမွ မျဖစ္​သလိုျပန္​၀င္​လာလိုက္​ကာ ဆူဂ်င္​း တို႔ မာတာမိခင္​ တို႔ႏွင္​့ အတူ စကား၀ိုင္​းဖြဲ႔ကာ​ေျပာ​ေနလိုက္​​ေလသည္​။

ည​ေန​ေစာင္​း​ေလာက္​က်​ေတာ့ ဆူဂ်င္​း အိမ္​မွ ဆူဂ်င္​း ကို
လာႀကိဳသျဖင္​့ ဆူဂ်င္​း တစ္​​ေယာက္​ အိမ္​ျပန္​သြား​ေလသည္​။
ဆူဂ်င္​း အိမ္​ျပန္​သြားမွ ဂ်င္​းနီ လည္​း သူမ ရဲ႕ အခန္​းထဲသို႔၀င္​ၿပီး ​ေအး​ေအး​ေဆး​ေဆး ​ေရခ်ိဳး​ေန​လိုက္​ေ​လသည္​။​
​ေရခ်ိဳးၿပီး အျပင္​ျပန္​ထြက္​လာ​ေတာ့ ကုတင္​​ေပၚတြင္​ သူမ ခြၽတ္​ထားခဲ့​ေသာ ​ေက်ာင္​း၀တ္​စံု​မွာ ​ေပ်ာက္​​ေနသျဖင္​့ ​ေအာက္​ထပ္​သို႔ အ​ေလာတႀကီးဆင္​းသြားကာ