Capella Black, ağabeyi Sirius Black ile birlikte Grimmauld Meydanı 12 numaradan kaçarak James Potter'ın evine sığınırlar. Fakat Capella her ne kadar annesinden kaçmayı başarsa da, hoşlandığı bu çocuktan kaçabileceğini pek sanmıyordu.
*
the marauder...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
18.08.1977
Yaz tatilinin bitmesine yalnızca iki hafta kalmasına rağmen sıcak havalar zorda olsa dinmeye başlamıştı fakat hâlâ güneş tüm yakıcılığıyla tepede adeta sırıtıyordu.
"Biriniz bana Aguamenti yapsın." Sirius'un bezgince konuşmasıyla Capella onun bu hâline gülerek "Ben seve seve yapardım ama reşit değilim." dedi.
"Bu cümleyi tam dokuz ay sonra tekrar söyle Pati. O zaman isteğin gerçekleşecek." James'in bu dediğine hepsi gülmüştü. Sirius somurtarak James'e baktı ve bir şeyler homurdandı.
Yine James'in evinde toplanmışlardı. En son birlikte bir havuz partisine gitmiş ve vakit geçirmişlerdi. O günden sonra Lily'i bir daha görememiştiler ama bir kaç kez Peter ve Remus ile buluşmuşlardı.
Şimdi tekrar bir aradaydılar.
"Okulların açılmasına kaç gün kaldı?" dedi Peter limonatasından büyük bir yudum alırken.
Lily biraz düşünerek "Tamı tamına iki hafta." dedi. Kızıl saçlarını tepede bağlayarak at kuyruğu yapmış ve yeşil gözlerini ortaya çıkarmıştı.
Capella oflayarak arkasına yaslandı ve kollarını göğsünde birleştirdi. "Çok hızlı geçti ama." diye homurdandı huysuzca. "Daha hiç gezememiştik, ben bir şey anlamadım bu tatilden."
"Gezemedik mi?" Sirius gözlerini şaşkınlıkla kırpıştırarak kız kardeşine baktı. "Sen çıldırdın mı, Capella? Günlerdir gitmediğimiz yer kalmadı."
"Bu sıcak havada evden çıkabileceğimi sanmıyorum." dedi Sirius göz devirirken.
Capella dudağını büzdüğü sırada James göz ucuyla ona bakmıştı. Onun bu tatlı görüntüsü ve küsmüş ifadesine dayanamayarak "Öyleyse dondurma yemeye gidelim." dedi bir anda.
James bir an gaza gelerek ayağı kalktı. Capella gibi yumruğunu havaya kaldırdı ve kocaman sırıtarak "Yaşasın James Potter!" dedi
Capella hızlı adımlarla James'in yanına gitti ve koluna girerek diğerlerine baktı. "Ev sahibi ne diyorsa odur. Hadi ama! Karadutlu dondurma yemek için sabırsızlanıyorum."
* * *
Dondurma yemeye karar verdikleri o andan beri yalnızca üç saat geçmiş ve ikindi vaktini beklemişlerdi. Güneş biraz kenara çekilip yakıcı ısısını üzerlerinden aldığında onlar da evden ayrılmışlardı.
Küçük ve sevimli bir dondurmacıya girdiklerinde kalabalık bir grup olarak içeri girer girmez dikkat çekmişlerdi. Başlarında dikilen garson onlara ne istediğini sormuştu daha sonra.
