Jungkook is Mine [completed]

39.

He bit his lips and sighed. He quickly wiped away his tears.

"I'm so sorry, Joy," was all he could say.

"Bakit, Jungkook?! Bakit?!" she asekd, her voice was shaking. Humagulgol ang dalaga saka napatakip sa mukha at napahilamos. "Two years. Sasayangin mo lang ba lahat nang dahil lang sa kanya? Nang dahil sa dipsht na babaeng 'yun?! Jungkook, mas matagal mo na 'kong kilala kaysa sa kanya! Bata palang tayo na ang magkasama. Kahit nung nasa Korea palang tayo, ako na ang kasama mo through ups and downs. Si Irene, saglit mo palang siya nakilala. Hindi mo pa siya ganu'n kilala. She doesn't know you like the way I do! Jungkook, hindi mo alam ang sinasabi mo! Wake up!"

He looked up to her with apologetic face. He wanted to hug her tight and to make her feel everything's okay. Hindi naman niya intensyon na saktan si Joy. Gusto lang niyang magpakatotoo. Ayaw niyang masaktan ng doble ang dalaga kung 'di niya sinabi ang totoo.

"Jungkook naman e! We were a perfect couple. We were so inlove with each other. Tipong halos lahat maiingit and at the same time matutuwa at kikiligin. Jungkook, bakit?! Ano bang dahilan?!" pagpapatuloy ni Joy. "Do you still love me?"

He didn't answer. Nanlaki ang mga mata niya nang hinalikan siya sa labi ni Joy. Joy kissed him hungrily-and even held his nape to deepen the kiss. But he didn't respond. It was nothing special. Tanging si Joy lang ang gumagalaw. Hinayaan lang niya ang paggalaw ng labi ni Joy sa labi niya. She was silently crying. Napaluha rin siya dahil sa awa sa dalaga. Bakit mo ba sinasaktan ang sarili mo, Joy? He thought.

Tumigil sa paghalik si Joy saka lumanghap ng hangin. Dinikit nito ang noo sa noo ng binata. She held his cheeks and whispered, "I love you, Jungkook. I really do."

"Mianhe. Jeongmal mianhe. (I'm sorry. I'm very sorry.)" bulong ni Jungkook saka mahinahong tinanggal ang kamay ni Joy sa pisngi niya.

Napauwang ng konti ang bibig ni Joy. Bumilis ang paghinga ng dalaga saka napasandal sa kinauupuan. "A-ano bang gusto mo? Y-you want more? I can give you everything, Jungkook. E-Even my virginity," usal ng dalaga saka unti-onting tinanggal ang butones sa suot.

"Joy, ano ba?!" hinampas naman ni Jungkook ang kamay ng dalaga dahilan para matigilan siya sa pag-a-unbutton sa suot.

"No! Sorry nanaman ba?! Ayoko ng sorry mo! Ayokong marinig ang sorry mo! You know why? Kasi mas gusto kong marinig 'yung paulit-ulit mong sasabihin sa'kin na mahal mo ako, na mali lahat ng iniisip ko, na wala kang gusto kay Irene, na ako lang ang mahal mo at wala ng iba! Jungkook, napakasimple lang! Do you still love me?! Huh?! You just have to answer yes or no!"

Napakagat sa labi si Jungkook saka napalunok. Finally, nakayanan niya na ring ipunin ang lahat ng tapang para sabihin ang lahat ng saloobin niya sa dalaga. "Nung nawala ako sa 'di ko malamang dahilan, may isang taong nagligtas sa'kin sa ilog kung saan niya ako nakita-si Irene. Wala akong naalala kahit isa. Pangalan ko, kung saan ako nakatira, mga kaibigan at kakilala ko, lahat nabura. Hindi ko maalala lahat. Kahit anong pilit ko, wala parin. Pero nung saglit akong naidlip dahil sa pagod, nanaginip ako sa isang babaeng nakangiti sa'kin ng sobrang laki. Nakatingin siya sa akin na para bang ako lang ang tanging nakikita niya. Marami siyang sinabi sa akin pero ang naalala ko lang na sinabi niya ay ang salitang "I love you". Du'n ko nalaman na may girlfriend pala ako. Ikaw Joy ang napapanaginipan ko. Palagi kang lumalabas sa mga panaginip ko. Palaging masasayang alaala ang nakikita ko," napatigil siya saglit saka bumuntong-hininga. "Na-excite ako. I wanted to see you. Gusto ko nang makita ang babaeng palagi kong napapanaginipan. Gusto ko nang makita ang girlfriend ko. And then that time came, nakita na rin kita. Hindi ko alam kung anong naramdaman ko. Basta ang alam ko lang ay masaya ako at sa wakas ay nakita na kita. Tinulungan mo ko. Tinulungan mo kong ipaalala sa akin ang lahat. At nagpapasalamat ako du'n, Joy. Pero nang tumagal, wala akong maramdaman na kahit anong espesyal. Oo, girlfriend kita. Pero hindi ko maramdaman sayo 'yung naramdaman kong saya nung nakasama ko si Irene. . ."