Hello Loves!
Weee :"> Dahil Im so sipag (kailangan ko talagang iemphasize to! Chos) eto naaaa! :)) Thank you sa magagandang feed back dahil sa kilig vibes nung mga nakaraang chapter! Para sa mga Patay diyan? Nagbalik na si Patrick! :)
Nga pala gusto niyo bang makita si Mae-Mae? Nasa fb ko siya! :"> Just click the external link!
Nga pala 12 chapters or less na lang kasama na Author's Note. Next Update will be on Wednesday! :)))
Comment na! :)
Happy Reading!
Much Love,
Raiiinn <3
__________________________________________________________________________
Pagkatapos akong halikan ni Warren eh minulat ko ang mata ko sa kanya na seryosong mukha niyang nakatingin sa akin.
Hinaplos niya yung noo ko.
"Naaalala mo ba na sinagot ko sayo na I see my future being with someone I love? Ikaw yun. Ikaw lang talaga yun. Kahit na napapatanong ako sa sarili ko at sa Diyos kung ikaw pa rin ba ang nakikita ko, alam ko na ikaw talaga ang gusto kong makita. Tayong dalawa. Please Rachel. Can you assure me the future? Natatakot talaga ako. Kalalaking tao ko pero seryoso natatakot ako"
Nakita kong nangingilid ang luha ni Warren nun, kaya bumangon ako at pareho na kaming nakaupo nun sa may kalsada.
"Basta ba wag mo na sasarilinin ang lahat ng problema ha? Wag mo nang isuko ang kaligayahan mo para sumaya lang ako kasi hindi naman ako sasaya ng wala ka at wag mo narin akong iiwan kasi ako hindi talaga kita iiwan. Haharapin nating dalawa kung ano man ang unfinished business natin. Magkasama tayo"
Naiiyak na rin ako talaga pero agad namang pinunasan ni Warren yun.
"Mahal na mahal kita Rachel"
"Mahal din kita Warren"
After saying that, he kissed me again. This time it is more passionate.
God, I am so inlove with this guy.
__________________________________________________________________________
Hindi pa daw kami uuwi ni Warren. May gusto daw kasi siyang ipakilala sa akin. Dahil nga magaling na siya eh I need to spend the day with him.
Napahawak ako sa kwintas ko. Ang saya saya ko ngayon. Yung tipong tagos na tagos sa puso ko ang kasiyahan. It is so genuine.
Ayoko nang matapos pa ang oras.
He offered his hand infront of me nung napansin ko na nasa tapat na kami nung school ko nung high school.
Dumeretso kami sa may simbahan. Pagkapasok na pagkasok namin eh may sumalubong sa aming bata kaya napabitaw si Warren sa akin at napaupo.
BINABASA MO ANG
Fate of Love.
Teen FictionIs it true that we are capable of writing our stories or are we intertwined with the playful hands of fate? How much are you willing to give in search of true love and happiness?
