Belinda "Sana inanamıyorum Bella. Bu kadar acımasız olduğuna inanmak istemiyorum." dedi. Isabella, kuzenine ters bir bakış atıp karşısına oturdu. "Bella, sen Francesco Rossi' i kendine aşık ettin ve sonra onu boşadın." diye çıkıştı.
"Benden vazgeçmeyeceğini söylüyor. Ayrılmak değilmiş bu. Boşanmak sadece fiili bir durum. Onun aşkına engel değilmiş. Bla...Bla...Bla..." dedi. Isabella.
"Artık boşanma nedenini bana anlatacak mısın?" diye sordu. Belinda boşanma haberine tepki vermemiş ve sormamış olsa da karşısına geçtiğinde hesap verme zamanı gelmişti.
"Alberto Ravanelli, elinde bir flash bellek geldi. İçinde kazaya neden olan kişi hakkında deliller vardı. Babası ve cici annesinin iş birliği ile düzenlenmiş mükemmel planları. Adamın Francesco' nun kazanması için yapamayacağı şey yok. Beni öldürmek ve ardından ölümümü kullanarak insanların Francesco' ya karşı sempati kazanmasını sağlamak... Bu delilik değil mi? Tanrı aşkına onlar için fazla zeki imişim. Francesco' yu yanlış yönlendirecek kadar tehlikeli imişim. Delirmemek elde değil. Birde Alberto var. İnsanların acılarından zevk alan manyağın teki. Sadist olabilir. Evlilik sözleşmemize ulaşmış, Francesco' dan ayrılmazsam basına gitmekle tehdit etti. Basına gitmesi umurumda değil. Ayrılığımız egosunu şişirmiştir lakin o salak herifle alası yok. Angelo Ravanelli' nin hırsı inanılmaz. Bu tiyatroda başrol olmak için birinin bacağını kırmaktan çok daha fazlası. Adam maşa olmak istemiyor, maşayı tutan adam olmak istiyor. Bana çok akıllı olduğumu söyledi. Francesco' yu yönlendirebilecek kadar akıllı ve onun işlerine engel olabilecek kadar tehlikeli imişim. Küçük bir çocuğu öldürebilecek kadar gözleri dönmüş..." dedi Isabella.
Belinda can kulağıyla dinliyordu kadını. Sözleri hıçkırığı ile bölündüğünde "Korkunç... Yaşlı bunağın kötü biri olduğunu hissediyordum ama bu kadarı... Birine anlatmalıydın Belly. Tek başına yüzleşmek zorunda değildin. Sen tek başına değilsin. Hiç kimse olmasa bile ben her zaman senin arkandayım. Şimdide yanındayım...Her zaman yanında olacağım kız kardeş." dedi. Isabella' ı omuzdan tutup kendine çekti ve sarıldı. Belinda duydukları karşısında yaşadığı şaşkınlığı bir kenara bıraktı. Şuanın en önemlisi sarıldığı kadındı. Ağlarken, sarsılırken kollarını sıktı. Varlığını hissetsin, korkmasın artık istiyor. Küçük bir kızken ayak parmakları kanayan kadar çalışırken onu izlerdi. Canının kıymeti yokmuş gibi dokuz yaşındaki bir kuzenin özverisine biraz hayrandı ve kıskanırdı. Sonra gece vakti ayaklarına bakarak ağladığını duyduğunda kendine kızardı. Kıskançlığı yüzünden kendine kızardı. Isabella yanlış veya doğru yaptığı her şeyin arkasında duran, belkide gördüğü en güçlü kadındı.
"Anne." Pippa' nın sesinni duyduğunda kuzeninden ayrıldı ve hızla ıslanmış yanaklarını sildi. Yeni evinde uymakta zorlanan küçük kıza döndü. "Bayan kap kek. Gecenin bu saatinde neden ayaktasın." diye sordu. Ayağa kalkıp gözlerini ovuşturan kızın yanına gitti ve kucağına aldı.
"Karnın mı açıktı?" diye sorduğunda kız "Evet" dedi. Ardından başını kadının boyun girintisine gömdü.
Belinda arkadan "O zaman size özel çikolatalı kek tarifimi yapacağım." diyerek ayağa kalktı. Sehpanın üzerindeki boş kadehleri aldı ve mutfağa geçti. Kucağındaki kızla az önce kalktığı koltuğa oturdu.
"Odanı ve yatağını mı sevmedin yoksa?" diye sordu kadın. Pippa başını kadının sıcağından çekti ve yüzüne baktı.
"Anne artık babamla birlikte olmayacak mıyız?" diye sordu. Isabella boşanmaya Pippa' ya nasıl açıklaması gerektiğini bilmiyordu lakin yalanda söyleyecek değildi. Bir çocuğu en naif nasıl anlatılır diye düşündü. Salona açık olan mutfağın girişinde onları izleyen kuzenine baktı. Belinda elini kurularken 'anlat' dedi. Sessizdi ve sadece dudakları oynamıştı.
"Artık eskisi gibi seninle ve benimle olamayacak. Artık burada yaşayacağız. Baban bizi ziyarete gelecek, bazen biz onu göremeye gideceğiz. Sana onun işinden bahsetmiştim. Büyük ülkemize ve ülkemizde ihtiyacı olan herkese yardım etmeli." dedi Isabella. Düşünmek için bir nefes yetmiyordu. Durduğunda küçük kız "Bizi sevmeyecek mi anne?" diye sordu. Isabella endişeyle "Hayır hayatım. En çok seni sevecek. Her zaman en çok seni sevdi. Sen onun biricik kızısın. İstediğin zaman sen ona gideceksin ya da baban sana gelecek. Bundan şüphen olmasın. Ayrıca burada istediğimizi yapabileceğiz. Akşamları dondurma yemeğe gideceğiz. Siyah giyen, kocaman, çirkin adamlar peşimizde olmadan her yere gideceğiz." dedi.
Sözleri Belinda' nın gülüşü ile bölündü. Belinda, Simon' a bunlardan bahsedecekti. Her zaman siyah giyen, kocaman, çirkin adamlar. Isabella kadına kızar gibi kaşlarını çatarak kısa süre baktı. Belinda "Tamam, mesaj alındı. Kek pişinceye kadar ağzımı açmıyorum." dedi ve arkasını dönüp tezgahın üzerindeki bulaşıklı kapları toplamaya başladı.
"Sen babamı görmeyecek misin? Siz küstünüz mü?" diye sordu Pippa.
Isabella "Küsmedik. Dedim ya birbirimizi istediğimiz zamanlarda görebiliriz hayatım. Büyükanneni, büyükbabanı, halalarını, amcalarını ve kuzenleri daha sık görebileceksin. Bazı hafta sonları çiftliğe gideceğiz, bazılarında onlar bize gelecek. Okula gideceksin ve arkadaşların olacak" dedi.
Küçük kız kekten kesilen ilk dilimi yerken, Isabella onu izledim. Arkadaş, okul ve kuzenleri onu biraz olsun sevindirmişti, Pippa' nın içten içe hala üzgün olduğunu görebiliyordu genç kadın. Belinda salondaki kanepede yatağını hazırlarken, Isabella kızı kucaklayıp odalarına götürdü. Yeni evleri diğer evin onda biri kadardı. İki katlı küçük bir banliyö evini seçmişti genç kadın. Yakında bir ilkokul, çocuk vardı ve şehre yakındı. Evi ve merkezde açmak istediği dans okulu için dükkanı kiralamak istemiş ancak Francesco şiddetle karşı çıkmıştı. Evin ve dükkanın tapusu onun adına düzenlenmiş olarak birkaç gün içinde eline gelmişti.
Pippa uyuyana kadar yanında uzandı. Uykusu gelmemişti. Odanın penceresinden, perdelerin , arasından sokak lambasının ışığı odaya ulaşıyordu. Kalktı, pencereye yürüdü ve perdeyi aralayıp dışarı baktı. Tahmin ettiği gibi iki adam evin yakınında bekliyordu. Telefonu titrediğinde Pippa' a döndü. Uyanmasın diye koşar adım komodinin üzerindeki telefonu aldı. Arayan Francesco' idi. Aramayı cevapladı ve telefonu kulağına götürdü.
Francesco "Nasıl hissediyorsun?" diye sordu.
"Pippa' da bende de yataklarımızı garipsedik. Pippa seni sordu. Onu sık sık aramalısın." Dedi.
"Beni özledin, bende seni ve kızımı özledim." Dedi genç adam. Isabella sessiz kaldı ve birkaç dakikanın ardından adamın iç çekişini duydu. "İlk fırsatta ziyarete geleceğim. Kendine ve kızımıza iyi bak. Seni seviyorum." dedi genç adam ve telefonu kapadı. Konuşma süresi dört dakika yazıyordu. Gözleri buğulandı, telefonun ekranındaki yazılar kaybolurken anladı ağladığını. Eli dudaklarını kapadı. Telefonu yatağın başına bırakıp odadan çıktı ve kapının yanına, sırtını duvara yasladı. "Bende seni seviyorum sevgilim." dedi. "Seni çok seviyorum." diye tekrarladı.
***
Bretha boşanmayı öğrendiğinde Francesco' yu aradı. Oğlunun hayatı hakkında aldığı önemli kararı televizyondan duymuş olmanın üzüntüsünü sinirle dile getirmişti. Isabella' ın ve torununun Toskana' ya taşındığını öğrendiğinde daha da kızmıştı. Francesco' nun ayrılıklarına gerekçe sunmaması, Annesinin aklına evlilik sözleşmesini getirdi. Oğlunun Isabella' yı kullanmış olduğunu düşünmek onu daha da üzmüştü. Çünkü kısa sürede kızları kadar sevdiği genç kadının oğluna aşık olduğunu biliyordu. Evin adresini öğrenmek için oğlunu aramak yerine Edward' dı arayıp torunun ve gelinin adresini öğrenmişti. Kocasının kolundan tutup solunu iki kattlı küçük taş binanın önünde aldı.
"Ya kapı kırılacak ya elin. Tanrı aşkına kadın biraz sakin ol." dedi Sergio. Karısının fevriliğine alışmış olsa da konunun hassas olsuğunu ve Isabella' yı üzecek şeyler söylememesi konusunda yol boyunca kadını defalarca uyarmıştı.
Bretha işaret parmağını adam uzatırken sinirden titriyordu. "Sen karışma" dedi. Kapıyı açan Isabella gelenleri gördüğünde gülümsedi. Bretha çantasını yere atıp kıza sıkıca sarıldı ve "Bu adamın oğlunu öldüreceğim ve seninde bir güzel döveceğim kızım." dedi. Ardından ağlamaya başladı. Bretha Rossi bir drama kraliçeliği unvanını asla bir başkasına kaptırmazdı. Sergio karısının çantasını alıp arkalarından içeri girdi.
"Francesco Rossi' ye inanamıyorum. Benim sütümü emen bir çocuğun bu kadar bencil olması imkansız. O aptal evlilik sözleşmesi zırvalığını yerine getirmiş. Çocuklarımın boşandığını televizyondan öğreniyorum." dedi.
Isabella kadına çayı uzatırken "Düşündüğünden çok daha farklı Bretha. Boşanmak benim isteğimdi. Bunları akşam konuşalım. Pippa ve Simon birazdan burada olur. Birlikte dondurma almaya gittiler. Kadının yanına oturdu. Bretha kızı kolunun altına çekti ve kolunu boynuna attı. Isabella kendi annesini düşünürken başını kadının omzuna bırakmıştı. Kucağına sığınacağı ailesi görüntülü bir arama yetinmişti.
"Ne olursa olun senden vazgeçmeyeceğini söylemişti bana." dedi Bretha.
Isabella "Vazgeçmedi." dedi. Sergio oturduğu yerde gergince kıpırdandı ve "Edward bana birkaç şeyden bahsetti. Sorun onlar mı?" diye sorduğunda Isabella başını sallayarak onayladı adamı. Sergio' un dertli iç çekişi Isaballe' nın kalbine ulaştı. Bu kadın ve adam derdini kendi dertleri gibi sarmış ve kalplerine katmıştı.
"Her ne olursa olsun ben senin yanındayım hayatım." dedi kadın ve küçük bir kız çocuğu gibi ilgi gösterdi kadına. Koltukta yana kaydı ve başını dizlerine koydu. Saçlarını yavaşça okşarken Francesco' a kızıyor, söyleniyor ve bazen küfür ediyordu. Uzun bir süre öyle kaldılar.
Isabella uykuya daldığı zamanı hatırlamıyordu. Uyandığında Bretha' nın dizlerinin yerini bir yastık almış ve üzerine bir battaniye örtülmüştü. Bretha mutfağı ele geçirmiş, Belinda' dan Isabella' nın sevdiği bütün yemekleri öğrendikten sonra işe koyulmuştu. Kadın enfes yemek kokularıyla yerinden kalktı ve üzerinden kayan örtüyü kenara koydu. Pippa büyük annesinin yanında tezgahın bir köşesine oturmuştu. Birlikte keyifle yemek pişiriyorlardı. Sergio merdivenlerden inerken kadını gördüğünde "Bella seninle biraz konuşalım." dedi. Isabella ayağa kalktı ve adamı takip etti.
"Sen uyurken kuzenin bize evi gezdirdi. Küçük ve güzel. Francesco karşıdaki evi de korumalar için tahsis etmiş. Burayı net görüyor." dedi. Karşı sokaktaki ev mi? Haberinin olmadığı başka bir şey daha.
"Senden özür dilerim kızım. Öğrendikten sonra Bretha' yı kontrol etmek imkansızdı. Sen uyurken Francesco bizi aradı ve konuştuk. Oğlunu öldürecek olan kadın telefonu kapatırken ağlıyordu. Boşanmanız hakkında bir daha konuşmayacak. Ne Bretha ne de bizimkilerden Francesco ve sizin meseleniz. İkinizde üzgünsünüz. Eminim bir çıkar yol bulacak ve tekrar bir araya geleceksiniz." dedi. Bir baba sıcaklığıyla sarıldı ve anlından öptü.