"Hadi ama Gabby Ravanelli. Burada sadece ikimiz varız. Ölmüş olmam seni üzmezdi." Dedi Isabella. Kazadan ona kalan, anısızın parlayan sinirini zapt etmeye çakışıyordu. Eli. oturuğu rustik berjelin ahşap kolçağını sıkıca tutuyordu. Parmak boğumları beyazlamıştı ve Gabby kadının her an patlayacak kontrolsüz bir mayın olduğunun farkındaydı. "Üvey oğlun sana konuşmamızdan bahsetmedi mi?" Dedi.
Gabby kadının karşısındaki koltuktan kalttı ve "buradan gitmeni istiyorum." Dedi. Isabella kadının ürkek hali karşısında gülmekten kendini alıkoyamadı.
"İki yüzlü ailenizin yaptıklarını Franesco' a anlatmalı mıyım? Beni geçtim ama kızının canına kast edecek kadar gözlerinin hırsa büründüğü" dedi. Berjelin kenarına dayanmış değneği aldı ve ayağa kalktı. Gabby ona yardım etmek için yaklaştığında ise bir eli kadının saçlarına kaydı. Avucuna sardı ve değneğin düşmesini umursamadan var gücüyle yere doğru çekti. "Ben tek ayağımın üzerinde koca bir sahneyi geçebilirim salak. Kaybedeceğim tek şey canım ve ailem. Eğer bir kez daha elleriniz gölge olursa, bir sefer daha olmaz" dedi. Kadının saçlarını bıraktığında Gabby dizlerinin üzerine yere çöktü. Ağlıyordu. Simon ve Angelo' un orada olduğunu başınj kaldırdığında gördü. Angelo onları doğru yürürken Simon hemen arkasındaydı. Gabby es geçip Isabella' nın yerdeki değneğini aldı.
"İyi misiniz?" Dediğine Isabella "olabildiğimce" cevabını verdi. Değneği kolunun altına sıkıltırdı ve Simon' a döndü ve "ziyaretimiz sonlandı. Gidebiliriz" dedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Burada Olan Burada Kalır ( HENÜZ DÜZENLENMİYOR.)
RomanceDÜZENLEYECEK ZAMANIM YOK. ŞU AN İÇİN YANLIŞLIKLAR OKUYABİLECEK İNSANLARA HİTAP EDECEKTİR. Francesco Rossi İtalya' nın Toskana şehrinde nesillerdir çiftçilik ile ilgilenen bir ailenin beşinci çocuğu olarak doğmuştur. Genç adam aile mirasını sürdürme...
