Burada Olan Burada Kalır ( HENÜZ DÜZENLENMİYOR.)

33. Bölüm Part 1

"yirmili yaşlarında kadın. Yolun yarısına kadar kadar bilinci açıktı, hastaneye bir kilometre kala gitti. Göz bebekleri ışığa tepkili. Baş bölgesinde yaralanma mevcut. Alt karına sağlanmış üç büyük cam parçası ve sol bacakta kırıklar" dedi. Doktor sedyenin üzerindeki kadına şöyle bir bakıp. Ekibine "hastayı alıyorum" diye bağırdı. Asistan doktorlar, hemşireler, farklı bölümlerden acile koşan birçok doktor üç aracın karıştığı araba kazasından gelecek dokuz yaralıyı bekliyordu. Ambulans ekibinden devraldıkları hastayı hızla acile doğru götüren Doktor Otis, "üç numaralı ameliyathanenin hazırlandığında emin ol "dedi asistanlarından birine. Hemşirelerden birine "iki damar yolu daha açın" dedi. Kadını üzerindeki kıyafetler kesilirken önlüğü giydi ve eldivenlerini taktı.

"kadının karnına saplanan camlara dikkat edin" dedi kazağını kesmek için yeltenen doktora. "sakın oynatmayın" Monitöre bağladı. "mr ve röntgen için hazırlanın. Stabile edildikten sonra gidiyoruz. Genel cerrahi, kalp damar ve beyin cerrahide haberdar edilsin hastadan" dedi. Kadının fazla zamanı olmadığını biliyordu. "toparlanın" gidiyoruz" diye bağırdığında acil kapısının önünde kalabalığı gördü. Haber yapmak için kapının önünde bekleyen kameraman ve muhabirler hastası kapıda görünür görünmez çılgına dönmüşlerdi. Asansöre binerken "neler oluyor?" diye sordu doktor arkadaşına.

"onları engellemek imkansız. Polis takviyesi istendiği duydum. Kadın başbakan adayı Francesco Rossi' in eşiymiş" dedi. Otis kadının kurumuş kanla yüzüne yapışan saç tutamını dikkatle ayırdı yüzünden. "daha önce saldırıya uğradığını duymuştum" dedi asistanlarından biri.

"sanırım ikinci seferde başarılı olmuşlar" dedi bir diğeri.

" Benim nöbetimde bir kişi daha ölmeyecek. Azrail' in bu kadını yanına alması için benimle kapışması gerekecek" dedi Otis.

***

Sonsuz evren içerinde, uzayın derinliklerin zamanın hiç yaşanmadığı her daim aynı anın yaşandığına inanılan bilinmezliklerin varlığına inanılır. Isabella boşluğunun içerinde savrulan bedenindeki yokluk hissine alışmaya çalıştı. Elini kalbinin üzerine götürdüğünde atışını hissetmiyordu. Kalbinin üzerindeki eli silindi görüntüden ardından bacakları ve gövdesi. Birden varlık ile yokluk arasında aslı kaldı. İnsanın kendini ve ismini unuttuğu andaydı.

Patlayan silahın sesi ve bir anda yer yüzüne doğru hızla düşüşe geçen bedeni atmosferi geçerken bir ateş topuna dönüştü ve bir ormanın içinde takip eden asfalt yola çakıldı. Bomm... kulaklarını sağır eden gürültü ve sürüklenme hissi. Yokluğun varlığa dönüşmesi bedenini acıyla buluşturdu. Daha önce hiç tanışmadık bir acı. Metal yığının içinde tepetaklak kaldığı zaman küçük kızın çığlıkları ve hıçkırıkları varlığının çekip alanına girdi. Pippa ile eve dönmek için bindikleri araba çift yönlü dar yolda uğradıkları silahlı saldırının sonucunda kaza yapmıştı. Sol bacağında ağrı ve göğsünde baskı hissediyordu. Kırılmış camdan dışarı baktığında yaklaşan ayaklar ona yardım etmek için gelmiyordu. Yardım istemek için bağırdı ama sonuçsuz. İnfazcı dizlerinin üzerinde çöküp elindeki silaha susturucusunu takarken "bu sadece iş" dediğini duydu. Pippa' a doğru çevirmeye çalıştı yüzünü. "korkma ve elimi tut" dedi. Pippa emniyet kemerinden aşağıya sallanıyordu. Parmakları birbirine ulaşmışken gözlerini kapadı ve bekledi. Bir silah sesi daha. Diğerlerinden pek faklı değil.

"sinyora..." diye kendisine seslenen Simon du. "lütfen ses verin efendim" dedi. Sesi üzüntüyle çatlamış ve tizleşmişti. "Pippa..." dedi. "çıkarın onu" diyebildi. Simon yerden kalkıp arabanın etrafında dolaştı ve Pippa' ın olduğu tarafta yere uzandı. "ağlama küçüğüm" diye seslendiğini duydu. Arabanın kapısını açamıyordu. Kayar kapı sıkışmıştı. Ön tarafa yürüdüğünü ve birileri ile konuştuğunu duydu. "yardım ekiplerine haber verdim. Birazdan burada olacaklar" dedi. Asfalta saçılmış cam parçalarını umursamadan kırıkmış camdan içeri kayıp kadının elini tuttu. "önce sizi çıkarmam lazım arabadan. Sonrada küçük hanımı. Kapı sıkışmış ve yardım ekipleri gelmeden açmamızın imkanı yok" dedi. Simon kadının bedenini hızka tararken bedenindeki gözle görülebilir yaralarını hızla belirledi. Pantolonunun sıyrılmış kısmındanbacağının kırılmış kemiğini görebiliyordu. Karnına saplanmış, parlayan camlar ve başında kanayan bir yara vardı. Bir kaç araç önde seyreden arabayı taklalar atarken görmüştü ve kadının kemeri takılı değildi. Tepki verdiğinde sevinçten neredeyse çığlık atıp ağlayacaktı.