Burada Olan Burada Kalır ( HENÜZ DÜZENLENMİYOR.)

3.Bölüm

Francesco iki büklüm bir şekilde acı çekerken İsabella onu keyifle izlerken Edward en yakın arkadaşına yardım etmek için koluna girdi. "Dostum iyi misin?" Derken gülüşünü bastırmak için çabalıyordu. İyi olmadığını biliyordu. Başka bir zaman diliminde olsalar şuan zorla tuttuğu kahkahaları ile ortalığını inletirdi. Yüzü çektiği acıdan ötürü kızaran yakışıklı güzü kıpkırmızı olmuştu. "Tuvalete gitmelisin. İşemen gerek. Ne demek istediğini anlayabiliyor musun?" Deyip geri çekildi Edward.

"Enzo Bay Rossi'ye tuvalete kadar eşlik et. " Dedi onlara eşlik eden güvenlik görevlisine. Francesco yanına gelen adamı savuşturup "Çekil! Ben kendim giderim. " diyerek doğruldu. Kıza sinirlenemeyecek kadar canı acıyordu. Yavaş adımlarla aşağıya kamaraların olduğu kata indi.

"Lütfen oturalım. Frances kendini iyi hissedince bize katılacaktır. Öncelikle buraya getiriliş şekliniz için özür dilerim. Size gazetecilerden önce ulaşmamız gerekiyordu. Saçma bir durum demeyeceğim çünkü sağlam bir sol ayağınız var ve ben evlenmek üzereyim. Ben Edward, adımı daha önce söyledim sanırım." Deyip saatine baktı. "Tam bir saat on dakikadır İtalya'nın müstakbel başbakanının nişanlısısınız Isabella." Dedi ve rahat koltuğu işaret etti. 

"Bende bunu anlamıyorum Sinyor Edward. " Dedi Isabella. Duygusal bir karmaşa içindeydi kalbi.

"Size anlatayım. İnternete düşen videonuz ve gazetelere bu sabah çıkan fotoğraflar yıllardır uğruna çabaladı her şeyi bir kalemde silip atmaya yeter. Francesco bekar bir adam ve yaşadığı tek gecelik cinsellik kimseyi ilgilendirmez. İlgilendirmemesi gerektir ki, ne yazık ki o bir bakan ve saygınlığını korumak zorunda. Basın kendisiyle bir hayli ilgilidir ve haber yapmak için an kollarlar. Köpek balığı gibi kanın kokusunu alıyorlar.  Parti, parlamento başkanlığı seçiminde onu  göstereceğini dün sabah bir toplantıda açıkladı. Yasal olarak açıklama ise öğlen yapıldı. Tabi akşam olanlar herkes tarafından biliniyor artık." Dedi ve bir an durdu.

 Karşısındaki adama samimi gelmişti. Edward devam etti." Bakın benim veya bir başkasının sizin özel hayatınıza müdahale etmesi doğru değil..." Sözlerini yarım kaldı. Francesco az önce Isabella ona vurmamış ve oda hiç etkilenmemiş gibi sırtı dikti. Üzerindeki takım elbiseden kurtulmuş bej rengi keten bir pantolon ve aynı kumaştan açık mavi gömlek vardı. Yavaş ve kendinden enim bir şekilde yürüyüp karşısına arkadaşının yanına oturdu. Francesco arkadaşının kulağına eğildi. İki erkek kulaktan kulağa konuşurken, Isabella siyahlar bürünmüş bir adamın yanına bıraktığını çantasından telefonunu alıp ekranı açtı. Şarjı bitmek üzereydi. 43 tane cevapsız arama 12 sesli mesaj ve 17 tane kısa mesaj vardı.

Kendi aralarında konuşan adamlara "Beni sürükleyerek oradan çıkardığınız için kuzenime açıklama yapacak vaktim olmadı." deyip ayaklandı. Telefonu kapanmadan Belinda' ı arayacaktı. Arka güverteye çıkmak için kapıya yürüdüğünde kendisinden bir hayli uzun neredeyse kapıyı kaplayan bir adam önüne geçti.

"Çekilin! " Dediğinde adam kendisini duymamış gibi hiç tepki vermiyordu.

"Kapıdan çekilin dedim size. Beni duymazdan gelmeyin. " Diye bir daha söyledi.

"Çekil Enzo. " Dedi Francesco. O söylediğinde yerinden bir milim kıpırdamayan Francesco'un iki kelimesi ile çekilmişti önünden. İsabella zaman kaybetmeden dışarı çıkıp hızlı aramaya kayıtlı olan kuzenini aradı.

"Nerdesin?" Diye sordu Belinda.

"Gelince anlatırım Belly. Kafamın içi babaannemin bolonez sosundan farksız. Aynı bir bulamaç." Dedi. Aklı o kadar karışıktı ki düşünecek kadar gücünü az önce adamın bacak arasına tekme atarken kullanmıştı. Beynini öylece bıraktı.