Burada Olan Burada Kalır ( HENÜZ DÜZENLENMİYOR.)

28. Bölüm 1. Part

Rossiler, Sergio Rossi' in büyük, büyük, büyük babası Toskana' a yerleştiğinde büyük bir gelecek başlatmıştı. Büyük çiftlik evinde doğan her Rossi o evde evlenir ve o evde ölür. Yanında oturan kadına baktı genç adam. Isabella büyük çardakta ayaklarını güneşe doğru uzatmış şarabını yudumluyordu.

"Pippa' ın nerede olduğunu biliyor musun?" diye sordu Francesco.

"çocuklarla birlikteydi" dedi Isabella. Kemiklerine kadar işleyen güneşin sıcaklığı bedenini bir pamuk kadar yumuşatmış. Elbisesinin eteklerinin yukarı doğru çekti. Francesco diz üstü bilgisayarını kenara bırakıp kadına baktı. Başındaki hasır şapka yüzünü kapamıştı. Francesco yüzünde koca bir gülümsemeyle kadına doğru eğildi ve eli yavaşça şapkasına gitti. Ailenin kadınları tarafından gözetlendiklerinden haberdar değildiler. Evin ön cephesindeki çardağa bakan odaya doluşan Bretha, Carolina, Paola perdelerin köşelerini açmış onları izliyorlardı.

"yalnız kalmak onlara yaramış gibi" dedi Carolina. Kadının keyfi kesinlikle yerine gelmişti. Ellerini birbirine çarpıp heyecanla "oğlum aşık olmuş. Tanrım! Kilerde yeterince parmesan olduğundan emin değilim" diye bağırdı Bretha. ve ellerini beline koyup mutfağa gitmek için odadan çıktı. "en güzel kısmı kaçıracak" dedi Paola. Francesco genç kadının şapkasını bir anda çektiğinde Isabella ellerini yüzüne siper edip doğruldu. "kavga başlıyor ve sonrasını hepimiz biliyoruz. Onlarda Rossi ve biz çılgın sevişiriz" dedi.

"çocuklar bahçedeler" dedi Carolina.

"Vito onları çalıştırmak için topladı. Toprak çapalamayı öğreteceğini söyledi" dedi Paola. Perdeyi kapadı ve kız kardeşine döndü. "yinede onlar için endişeliyim. Dün Isabella ile konuşma şansım olmadı. Bu akşam yemekten sonra kasabaya pub gidip kendimize bir masa buluruz ve kafaları çekip sarhoş olduktan sonra evliliklerimize lanet edip kocalarımızı çekiştiririz" dedi.

"ben daha evlenmedim" dedi Carolina. Kız kardeşinin evlilik üzerine duyduğu tükenmez umutları ve hayalleri genç kadına saçma geliyordu.

"merak etme ikinci sabah söylenmeye başlayacaksın" dedi Paola. Evlilik genç kadın için macera dolu bir açık denizden çok arda bir esen rüzgarla dalgalanan lagüne dönüşmüştü.

"kocanı sevmiyor gibi konuşuyorsun" dedi Carolina.

"onu seviyorum ve nefret ediyorum. Aşk da buradan geliyor zaten" dedi ve kız kardeşinin elini tutup "annem yardım etmek için mutfağa gidelim. Yoksa bir ömür boyu söylenecek" dedi Paola. Carolina güldü ve "o hep söylenir. Söylenmediği gün korkmalıyız" diye konuştu.

***

"tanrım aşkına. Kör oluyordum" diye bağırdı Isabella. Francesco şapkayı yere atıp "yüzünü göremiyorum" dedi. Isabella gözünü kamaştıran güneşi önlemek için ellerini bir tente gibi gözlerinin üzerine koydu. "sadece keyif yapıyordum. Etrafımızda rol yapmamız gereken kimse yok. Şu anın tadını çıkarmama izin vermelisin" diye sitem etti. Francesco bileklerini tuttu ve ellerini yüzünden çekti. Bilekleri hala adamın elindeydi.

"seni özledim. Bir haftadır sana dokunmuyorum" dedi. Burun buruna gelmişlerdi. Isabella genç adamdan gözlerini kaçırarak "benden ne istiyorsun?" diye sordu. Aş dudağını dişlerken bileklerini adamın elinden kurtarmaya çalıştı bir kaç kez.

"benimle sevişmen için sana yalvarırım" Isabella' ın dudakları keyifler yukarı doğru kıvrıldı. Bir kaşı yukarı doğru kıvrıldı. Francesco etrafa bakındı ve ardından kadının önünde yere tek dizinin üzerine çöktü. Isabella şaşkınlıkla ne yapacağını şaşırdı bir an ve kalkmaya yeltendi. Genç adam ellerini bacaklarına koyup kalkmasını engelledi. "Lütfen benimle seviş tanrıçam" dedi Francesco.