24.Bölüm

14.3K 879 24
                                    

Sanat... Sanat mı?

Genç adam büyük bir ailenin, Rossi evreninin küçük bir yıldızıydı. Ağabeyleri ve kız kardeşleri ile birlikte sporun bir çok dalını dememiş ve deneğini her şeyde başarılı olmak için çalışmıştı. Ailenin parlak çocuğu ve dahisi olarak anılmak için içerisinden, derinden gelen bir ses onu her zaman çalışmaya itiyordu. Ablası iyi şarkı söyler ve gitar çalar, kız kardeşi yan flütte ustadır, annesi büyük bir mutfak sanatçısıdır. Ağabeyleri ise her daim aile işini devam ettirmeye ve kolej sporlarına yönelmişlerdi. Ergen Francesco okuldan arta kalan zamanlarında babası ile birlikte üzüm bağlarında geçiriyordu. Üzüm toplamak ve aileye yardım etmek ruhunu tamamlamıyor ve artık yetmiyordu. Hocasının onda keşfettiği yetenekle basketbol takımına girmiş ve ardından kısa sürede küçük yaşında takımın kaptanı olmuştu. Üniversiteye gidene kadar sanat onun için gıy gıy bir keman gürültüsü ve kuzeninin israf ettiği boya ve kağıtlardan ibaretti. Carla, hayatına giren ilk kadın ve kızının annesi, bir çok yeniliği onunla öğrenmişti. Taşradan gelen yeni çocuğu İtalya' ın kalbinde sanatla ilk tanıştıran o olmuştu. İlk gerçek buluşmaları amatör bir ressamın ilk sergisinde gerçekleşmişti.

Genç kadın resimleri yerden yere vuruyor ve arkadaşının büyük bir beceriksiz olduğunu dile getirmekten çekinmiyordu. Dobra bir kadındı Carla Rossi. Aslında kibarlığa gerek yok. En yakın arkadaşları onu büyük bir patavatsız olduğunu söylerlerdi arkasından. Perspektifine zorla dahil olan sanat iş hayatına atıldığında bir kızı etkilemek için ezberlenen bir kaç büyük müzisyen ismi, birkaç resim teriminden çıkmıştı. Anlamıştı ki sanat İtalya' ın atar damarıydı. Mezun olmadan önceki son yılında sanat tarihi dersini almıştı. Asistanlığını yaptığı saygın bürokratlar, diplomatlar ve büyük elçilere bazen hediye bazen de bir amaç uğruna bağışlanmış paha biçilemez nice tarihi sanat eser, özel partilerde çalıp söyleyen dünyaca ünlü müzisyen ve şarkıcılar...

Yarı İtalyan dünyaca ünlü bir ressamın son sergisi bir çok kişiyi bir araya getirecekti Adama Roma da sahip olduğu büyük galerinin kapılarını açma fikri Edward' dan geldi. Gece' in kısmen ev sahipliğini yapacak ve bir çok kesimden insanla aynı anda aynı yerde olma fırsatına erişecekti. Isabella. Onun ruhu değişken deli dolu kadını. Farkında olmadan akıntısına kapıldığı kadın onu can simidi olmadan hızla sürüklüyordu. Adamın adamını söylediğinde heyecanlanmış ve gitmek için sabırsızlandığını söylemişti. İlk kez birlikte gidecekleri bir yer için Isabella' ı bu kadar istek ve arzu dolu görmüştü. Adamı nereden tanıdığını deli gibi merak ediyordu.

"onunla tanıştın mı?" diye sormuştu Edward.

"evet. İlk büyük gösterim için gittiğim Fransa' da tanıştım. İnanılmaz güzel insan portreleri çalışır. Doğal ama sıradan olmayan fırçasının farkına ilk gördüğün an varıyorsun" dedi Isabella. Arkasına yaslanıp beğendiği resimleri destansı anlatışını dinledi Francesco. Isabella' ı mest eden resimleri, resimleri yapan eli ve elin sahibine büyük bir kıskançlık ve nedensiz kin duydu içten içe.

Sergi salonuna girerken gergindi. Elini bir an olsun genç kadının üzerinden ayırmak istemiyordu. Isabella' ı daha ne önce karşısına çıkan hiç bir rakibinden kıskanmamıştı bu kadar. Çünkü genç kadın hiç bir rakibini hiç bu kadar övmemiştir karşısına geçip. İlk salonu gezmeyi bitirdiklerinde ressam hala ortada yoktu ve Francesco içten içe sevinmişti karşılaşmamış olmalarına. Sağ partiden rast geldiği bir kaç adam ve eşleriyle sohbete koyulurken eli her daim yanında duran kadının ince belinin üzerindeydi. Karşısında duran yaşıtı sayılabilecek olan adam yanındaki karısını umursamadan Isabella' ın elbisenin üzerinden beli olan göğüslerine baktığını fark ettiğinde bir anda gözleri kararmış ve karşısındaki duran ve karısını gözleriyle utanmadan taciz eden adamın büyük kemerli burnuna sert bir yumruk atmamak için içindeki boksör Francesco ile sıkı bir dövüşe tutuşmuştu iradesi. Neyse ki adam beynini delip geçen sert bakışların farkına varıp son anda canını kurtarmıştı. İzin isteyip yanlarından ayrıldığında derin bir nefes aldı.

Burada Olan Burada Kalır ( HENÜZ DÜZENLENMİYOR.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin