Son yılın özetini Francesco' nun kollarında uyurken çıkarmıştı genç kadın. Rüyasında tanıştıkları günden bir önceki geceye kadar geçen süreyi sinema perdesindeki yansımadan izledi. Baş roldeki adamdan ilk gördüğü an etkilenmişti. Ne içerse içsin, başına neye ve hangi şiddetle çarmış olursa olsun, Isabella Armando asla bir adamın kucağında dans edecek cesarete sahip olamamıştı. O geceyi sinema salonun arkasındaki küçük odada, projektörü alıştıran adamın koltuğundan izledi. İki arkadaşıyla birlikte gürültülü kalabalığın yararak bara doğru yürüdüler. Önlerine konan tekila bardakları hızla boşalıyor ve yeniden dolduruyordu. sarhoş olmasına şaşmamalı ve müzik için dj kabinine gidişi. Genç kadını güldürdü. İçki ona cesaret veriyormuş. Rüyasını seslendiren içi sesi. 'Francesco' nun kucağına atlayışımı sadece hoşlanma duygusuna başlamamak gerek' diye konuştu.
Bir sonraki sahneyi en ön sıradan izledi. Müstakbel kocasının hayalarına dizini geçirdi. 'oooo' diye bağıran kendisiydi. Bal ayındaki kavgalarını, İlk halk buluşmasında Gabby ile karşılaşması, aşk itirafı ve Francesco' nun seni seviyorum deyişi. En arka sıradan kaza anını izledi. Filmin makinisti her ani yavaştan almış ve tekrar tekrar yansıtmıştı perdeye. Dudaklarını arasından sessiz dökülen kelimeleri son kez izlerken anlamıştı 'seni öldürmeyi hiç istemedim. Bu sadece bir iş. Üzgünüm' diyordu muhtemel katili. Oldukça profesyonel ve bir o kadar duygusal. Gözlerini açtı ve dip dibe uyuduğu adamın sıcaklığı ile uyandı genç kadın. Gördüğü ya da izlediği rüyası bir kabus değildi. Korkarak uyanmamıştı. Sağ yanından sırt üstü döndü. Adını fısıldayarak Francesco' ya seslendi. Adam sabah güneş ışıyana kadar uyumadan kadının başında beklemiş ve sonunda uykuya yenik düşmüştü. Sesini duyduğunda hızla başını kaldırdı yastıktan ve "aşkım?" dedi.
"bir bardak su verir misin?" dediğinde genç adam kolunu belinden çekip hızla örtünün altından sıyrılıp kalktı ve kadına bir bardak doldurup yatağın etrafında dolaşarak bardağı yatağın komodinin üzerine bıraktı ve kadının kalkmasına yardım etti ve bardağı kadının eline verip "yeni mi uyandın?" dedi sordu. Bardaktaki suyu yavaş yavaş içip son yudumdan sonra dudaklarından ayırdıktan sonra başını sallayıp "bir kaç dakika önce" diye cevapladı.
"Ağrıların için doktorun verdiği ilaçlarını almak ister misin?" diye sordu. Başını aşağı yukarı salladı. Adam ilaç şişelerinin tek tek açıp ilaç tabletlerini bir bir avucunun içine bıraktı. Ardından bir bardak daha su getirip ilaçlarını içerken izledi. Son ilacı yuttuktan sonra "hiç bitmeyecek gibi" Isabella. Genç kadın baş ucundaki saate baktıktan sonra "herkes uyanmıştır" dedi.
"kahvaltımızı yaptıktan sonra konuşmalıyız" dedi Isabella.
"elbette" dedi yarım ağızla genç adam. İstekli değildi. Yaşadığı zor zaman hakkında konuşmak zamanı hastaneye adımını attığı ana götürüyordu.
"seninle konuşmak istediklerim kaza ve suikast girişimi hakkında değil. Son zamanlardaki boş vermişliğin ile ilgili. Artık eve döndüğüme göre senin bekçilik görevin son bulmalı ve hemen işe koyulmalısın. Edward ve aile büyüklerinin de bizimle olmasını istiyorum" dedi.
***
Yemek masasının ucu bucağı yok gibiydi. Genç kadın önüne konan çorbayı sebze çorbasını içine kaşığını daldırıp bir kaç sebze parçasıyla birlikte ağzına götürdü. Sıcak sıvı boğazından akarken ağzında kalan sebze ve et parçasını çiğnedi.
"çok güzel" dedi.
"büyük anne sabah senin için mutfağa girdi" dedi Paula. Masanın başında oturan kadına döndü ve gülümsedi. "bu şey gibi... Nasıl anlatılır bilmiyorum" dedi. Yaşlı kadın cümlenin devamına geldiğinde çatalını bıraktı gülmeye başladı. Mutfakta birlikte geçirdikleri o zamanda Claudina' nın yaptığı tatlıyı yedikten sonra verdiği tepkiyi gelmişti aklına.Aralarında geçen konuşmadan haberdar olmayan aile üyelerin yemek salonunda yankılanan uğultusu bıçak gibi kesildi.
"tanrı seni kutsasın kızım" dedi kadın. Gülerken yaşaran gözlerinden sildi ve "iyi geldi" dedi Carolina. Francesco' un gözleri Isabella' da idi. Kadın' ın yüzünde Claudina' yı izlerken beliren tebessüm anlıktı. Hemen ardından uyandığından beri gözlerinde hakim olan o boşluk belirdi. taş kadar soğuk, yağmur bulutları kadar gri ve bir ölü kadar ruhsuz. Yemekten son bulup herkes bir köşeye çekilirken Francesco gerçekleşecek olan konuşmadan uzaklaşabilmek için kendini çalışma odasına kapadı. Bir kaç puro ve tek kadeh sek viski onu düşünmesi gereken her şeyden uzaklaştırmamıştı. Kapı bir anda açılıp duvara çarparken babası önde ailenin bütün erkekleri art arda içeri girdi. Isabella Edward' ın yardımıyla içeri girdikten sonra kapı kapandı.
"neler oluyor?" diyerek ayağa kalktı. Vito kadını işaret edip "Isabella senin bizimle konuşmak istediğini söyledi" dedi. Francesco ellerini pantolunun ceplerine sokup kadına döndü. Kaşları yukarı kalktı ve hayretle "öyle mi? Bundan haberim yoktu hayatım" dedi.
"korkmana gerek yok. Hepimize aynı anda söyleyebilirsin" dedi ve Ardından Sergio' ya dönüp "uzun zamandır evde ve seçim çalışmalarını neredeyse bıraktı" dedi. Oturmasına Vito yardım etti. "herkes birlikteyken açıklığa kavuşsun ve ardından her şey eskisi gibi devam etsin"dedi. Francesco kadının sözlerine sinirlenmişti. Gözlüğünü çıkarıp masanın üzerine fırlattı ve "gerçek mi Isabella?" dedi.
Isabella sakince "gerçekten" dedi.
"bıraktın mı?" diye sordu ağabeyi.
"çalışmaları durdurduk" dedi Edward.
"çok çalıştın ve şimdi bırakacak mısın?" diye sordu Sergia.
"evet bırakacağım. Isabella' ın hastaneden çıkmasını bekliyordum. Bir kaç güne çekildiğimi duyuracaktım" dedi. Vito masanın üzerindeki küçük not defterini alıp kardeşini fırlattı ve "bir korkak gibi kaçıyorsun" dedi. Francesco yüzüne doğru fırlatılan defterden koluyla kurtuldu. Defter koluna çarpıp yere düştü "seni kendine getirmek için dövebilirim" dedi.
"senin lanet olası seçimlerin yüzünden bu hale gelmedim ben" diyerek konuşan Isabella idi. "Bacağımda binlerce çivi var. Organlarım parçalandı. Acıdan bazen gözümden yaşlar geliyor. Deli gibi ,olur olmadık yerde önüme gelene sinirleniyorum, bağırıyorum. Geceleri o adamın sesiyle uyanıyorum. Birinin namlunun ucunu Pippa' ya çevirdiğini görüyorum. Boğazım yırtılırcasına bağırarak uyanıyorum. Seninle olabilmek için çok şeyden vazgeçtim ve çok şey kaybettim. Ailen yanında, kızın yanında ve ben ne olursa olsun yanındayım. Vazgeçtiğini söyleyemezsin. Bu yüzsüzlük olur" dedi. Sergio elinin kadının omzuna koyup "Isabella haklı" dedi.
"haklı falan değil? Onun beyni yanlış. Lanet olsun Bella, sen acı çekiyorsun da ben çekmiyor muyum? Kimse daha fazla zarar görmeyecek" dedi.
"herkes buradayken söyleyeyim. Eğer bıraktığını açıklarsan, seni terk ederim Francesco Rossi. Bana ve aileme zarar vermeye kalkan adamlara pabuç bırakırsan biter. Benim tanıdığım ve aşık olduğum adamı geri getirmezsen yüzümü göremezsin" dedi. Vito ayağa kalkmasına yardım ederken Francesco dışında odadaki diğer adamlara hitaben konuştu. "umarım aklını başına getirebilirsiniz"
***
Isabella' nın odadan çıkışının ardından konuşan ilk kişi Vito oldu. "tebrikler... Bella' yı da delirttin. Kadın senin seçimleri bırakmanı istemiyor. Delirmiş olmalı" dedi. Francesco neredeyse beş dakika kadar önce Isabella' yı destek çıkan ağabeyine hayretle dinledi. Yüzünde alaylı bir gülümsemeyle "çok hızlı çark ediyorsun" dedi. Vito her zaman çabuk sinirlenen kardeş olmuştu. Kardeşler arasında onu kızdırmak küçük bir eğlenceye dönüşmüştü.
"bana dönek mi demek istiyorsun? Seni öldürür" diye bağırıp Francesco' ya doğru atılırken Sergio oğlunun kolundan tutup "sakin ol" dedi oğluna ve Francesco' ay dönüp "soytarılığı kes ve bize her şeyi baştan anlat" dedi. Yaşlansa da çocukları arasındaki düzeni korumak, otoriteyi sahip olmak ve hesap sormak Sergio Rossi' in yegane göreviydi. Vito ve Francesco' yu oturmalarını işaret etti ve ardından Isabella' nın kalktığı koltuğa oturdu ve "başla" dedi. Francesco en başından başladı anlatmaya. Aldığı ilk tehdit mesajını, saldırıları ve bulabildiği her bilgiyi paylaştı.
"Isabella' nın neden dönmem konusunda ısrarcı olduğunu anlamıyorum" dedi.
"neden mi?" diyen Vito idi. "anlattı sana. Yaşadıklarının boşa gitmesini istemiyor. Kendince haklı ve seni dinledikten sonra bende ona hak veriyorum. Sen ilk okulda gece yarısına kadar ders çalışırdın Frances. O yaşta kimse ders çalışmaz. Kızların peşinden koşar, sigara ve alkol dener, top oynar. Çocukluğunu, gençliğini ve daha birçok şeyi feda ettiğin idealini bir kenara bırakmamalısın. Isabella hayatta ve yanında artık düşmanının kim olduğunu biliyorsun. Sen bizimle sadece poker oynardın ve kazanırdın. Hep kazanırdın. Şimdi karşı tarafın blöf yapmadığın biliyorsun. Her ne kadar pislik biride olsa sözünün eri ve istediğini elde etmek için elini kirletmekten asla çekinmiyor. Sen iyi bir blöfcüsün ve matematikten anlıyorsun. Sıra sana geçmişten çekilmek saçma" dedi.
"Vito' nun teorisine tamamen katılıyorum" dedi Edward. Bütün çalışmaları durdurduk, herkes senin çekileceğini düşünüyor ama halk seni istiyor. Anteklerde birinci sıradasın. Geri dönmeli ve o piçleri hizaya getirmelisin" dedi. Francesco arkadaşına döndü ve "Isabella' ya hakkında ne düşünüyorsun?"diye sordu.
"o geride kalmalı. Hiçbir şey olmamış gibi yapamayız. Yok saymak imkansız ama konuşmayız ve kullanmayız. Drama ve tiyatro bize göre değil" dedi.
"iyi değil. Bütün gece sayıkladı ve sürekli uyanıp uykuya daldı. Onu bırakıp ülkenin dört bir yanını dolaşamam" dedi.
"Karın ve kızın en güvenli yerde,ailenin yanında olacak. Büyükannen, annen ve ben burada kalmaya karar verdik" dedi. Üzerindeki ilgi ve gözlerden bunalan Francesco bezgince "bana izin verin. Düşüneyim" diyerek pes etti. Direnmenin ve ailesini kendisini anlatmaya çalışmanın bir faydası yoktu. Edward ve Sergio odadan çıkarken Vito yerinden kalkmadı. "yalnız kalmak istiyorum" dedi Francesco ve ağabeyi sözleri üzerine oturduğu koltuğa iyice yerleşti. "bize sadece olanları anlattın. Sen ne hissediyorsun?" diye sordu Vito. Francesco masanın ardına geçip sandalyesine oturdu ve geriye yaslandı. "yorgun musun? Isabella' yı ikna etmek istiyorsan açık yüreklilik ile gerçek düşünceleri anlat Francesco. Sen hepimizden daha çok çalıştın, sevmediğin insanların yüzüne gülmek zorunda kaldın,bebeğinin doğumunu ve karının ölümünde yanlarında olamadın. Koşmaya hızlı başladın ve şimdi yolun sonuna geldiğinde artık bitiş çizgisi senin için artık eskisi kadar cazip değil gibi. Ben senin kadar kitap yalamadım kardeşim. Elit bir karakterim yok, bir çiftçiyim, her evlilikte olan sorunları yaşıyorum ama bende yoruluyorum ve dinleniyorum, bırakmıyorum. Eğer durman gerekiyorsa kim ne derse desin durup dinlen. Ben yanında olurum. Eğer bitiş çizgisinden bir adım ötesini hale merak ediyorsan da yanında olurum. Biz kardeşim. Kardeşler her zaman böyle yapar, zor zamanlarında birbirlerinin yanında olur" dedi. Francesco sarılmak için ayağa kalkan ağabeyi gibi kalktı ve odanın ortasında buluşup kucaklaştılar.
"teşekkürler kardeşim" dedi Francesco.
***
Genç adam düşünecek binlerce şey ile odasından içeri girdiğinde yatakta uyuyan karısı ve kızını gördü. Pippa kuvvetle sarılmıştı Isabella' ya. Hala uyanık olan kadının gözleri ağırdan açılıp kendi gözleri ile buluştuğunda derin bir nefes aldı Francesco. Gömleğinin kol düğmelerini açarken kısık seslen "Pippa' yı odasına götürmemi ister misin?"diye sordu. Isabella' nın dudakları hayır demek için oynadı. Francesco banyoda geçirdiği kısa zamanın ardından üzerini değiştirdi ve yatakta kendine kalan dar alana uzandı.
Işığı kapatmak için abajura döndüğünde, komodinin üzerinde duran ilaçları gördü. Günün geri kalanını yalnız başına çalışma odasına geçirmişti. Isabella ilaçlarını tek başına alabilmiş miydi. Kadın döndü ve "ilaçların..." diye sordu.
"Belinda yardımcı oldu" dedi Isabella. Francesco kızının başını yavaşça kadının kolundan kaldırıp kendi kolunun üzerine koydu. Kızının anlına küçük bir öpücük bıraktı. Gözleri yeniden Isabella' ya döndü. Kadın gözleri hafif aralık uyku ile uyanıklık arasında kalmıştı. Ara sıra yüzünü buruştururken yüz üstü döndü ve kafasını yastığa bastırdı. Acı çekiyordu. Francesco' nun iç hesaplaşması o an başladı. Isabella' nın acı iniltileri dudaklarından kaçmasın diye birbirine bastırdığını, görebiliyordu. Çenesinde gerilen kasları seçebiliyordu. Yorulmuştu ama bitiş çizgisinin bir adım sonrasını merak ediyor ve vazgeçmek istemiyordu. Korkularını aşmak için gerekli olan her şeye sahipti. Ailesinin sevgisine ve güvenine sahip olduğunu bir kez daha hatırlamıştı geçen saatlerde.
Sabah yanında uyandığı kadın, mutfakta ayakta, sırtını ona dönmüş dans ederken gördüğü o kadın, Francesco' nun ön yargıları ile tezatlık oluşturuyordu. Yaşadığı zorlukları yok saymadan baş edebilen genç ve güçlü bir kadın. Kaybetme korkusuyla kendisinden daha iyi baş ettiği gerçeği yüzüne tokat gibi çarptı. Pippa' nın göğsüne sıcak nefesi Isabella' nın yankılanan solukları huzur bunlar ile bütünleşen gerçeklerden ibaretti.
***
Otis' in kulaklarına astığı soğuk stetoskobun soluk demiri göğsünün üzerinde değdiğinde genç kadın irkildi. "biraz soğuk" diye şikayet etti genç kadın.
"kalbiniz ve ciğerleriniz iyi. Şimdi batın muayenesine geçelim" dedi. Isabella sedyenin üzerine uzandı ve örtüyü karına kadar çekip elbisesini yukarı sıyırdı. Ameliyat bölgesinin kontrol eden adam yarım saniye sürmeden "kalkabilirsiniz, ayağınıza baktıktan sonra işimiz bitecek" dedi. Isabella elbisesini düzeltirken doktor paravanın arkasında bekliyordu. Hazır olduğunu söylediğinde Otis reflekslerine kontrol etti ve bacağının çekilmiş son röntgen filmine bakmak için yanından ayrılırken Simon kapıyı çaldı ve içeri girdi.
"sinyora, doktor" diyerek kısa bir selam verdi ve hemen ardından kadının kalkmasına yardım etti. Doktorun masasına karşısındaki koltuğa kadar eşlik etti kadına. "Sinyor Rossi Muayeneden sonra size seçim merkezine kadar eşlik etmemi istedi" dedi.
"teşekkürler Simon" dedi Isabella ve doktora döndü.
"bacağınız iyileşmeye devam ediyor. Alçının çıkması için biraz daha süre verelim" dedi ve kadına dönüp "değnek kullanmaya devam edin. Bacağınıza fazla yük bindirmeyin" dedi. Adamın Simon' dan çekindiğini hissettiği Isabella ve "bizi yalnız bırakır mısın?" dedi Simon' a dönüp. Adam bir an tereddütle baktı kadının gözlerine. Isabella gözlerini olabildiğinde açıp "senin yanında doktora soramayacağım şeyler var" dedi. Simon' nun gözlerinden geçen anlık şaşkınlığı gördü Isabella. Adam arkasını dönüp hızla terk etti doktorun odasını.
Doktora "özür dilerim sizden. Kazadan sonra Sinyora Rossi benim için fazla endişeli ve güvenlik konusunda ısrarcı" dedi genç kadın. Otis kadının mahcubiyeti karşısında gülümsemeden edemedi. Yanakları kızarmıştı Isabella' nın.
"önemli değil. Daha zor durumlar ile karşılaştım. Siz ne sormak istiyorsunuz?" dedi.
"Simon' un buradan çıkması için onu utandırmaktan başka çarem yoktu. Yoksa buradan asla çıkmaz ve sizi rahatsız etmeye devam ederdi" dedi. Otis gözlüğünü çıkarıp hastane kıyafetlerinin üzerine giydiği beyaz önlüğünün cebine koydu.
"siz iyi bir gözlemcisiniz sinyora" dedi doktor.
"Simon ürkütücü olabiliyor" dedi Isabella.
"yolunda gitmeyen bir şey var mı?" diye sordu doktor.
"evet var. Bazen başımı bir duvardan diğer duvara durmak geliyor içimden. Nedensiz öfkeye kapılıp sevdiğim insanları yok yere kırıyorum. Bir buçuk ay oldu ve ben hala regl olmadım. Ağrı kesicilere bağımlı olmak istemiyorum ama en çok ihtiyaç duyduğum şey ağrı kesiciler" dedi genç kadın.
"sizin için doktor arkadaşlarım ile konuşacağım. Jinekoloji, beyin ve sinir cerrahi ve psikiyatri servisine görünmeniz için gerekiyor" dedi. Isabella' dan izin isteyip farklı bölümlerdeki doktor arkadaşlarını ardı ardına aradı. Bir saat içinde hastaneden çıkacağını umarken sabah girdiği hastaneden akşam üzeri çıkabilmişti. Doktor başını vurduğu yer ve geçirdiği ameliyattan sonra duygusal değişimlerinin anormal olmadığını söylemişti. Diğerlerinin yanına içmesi için dört tane daha ilaç eklenmişti. Doktor uzun bir zaman daha regl olmayabileceğinden söz edip, eğer anne olmak istiyorsa belki de yıllar alacak bir tedaviye başlaması gerektiğinden söylediğinde reddetti. Tedavi adı altında yüzlerce iğne, gözyaşı, umutla bekleyiş ve ardından gelen hüsran dolu anlar. Belki ilk seferinde başarılı olacak ve anne olabilecekti. Genç kadın ihtimallere artık tahammül edemiyordu.
Francesco onu ofisin kapısında bekliyordu. Arabadan inip ona Francesco' ya kadar Simon eşlik etti.
"geç kaldım" dedi adama sarılırken.
"önemli değil. Seni beklemekten sıkılmam" dedi. Asansörün kapısında kabini beklerken "doktorla özel olarak ne konuştunuz?" diye sordu Francesco.
"Simon' nun yanında reglim hakkında konuşmak istemem doğal değil mi?" diye sordu kadın.
"elbette" dedi Francesco. İçeri girdikten sonra katın düğmesine bastı ve "bacağın için ne zaman fizyoterapiye başlayacaksın?" diye sordu Francesco.
"yakın zamanda iyileşmeyeceğim Francesco. Bu konuyu bir daha konuşmamaktan başka isteğim yok. İyileşmek için zamana ihtiyacım var" dedi genç kadın.
"iyileşmek için biraz inanmaya ihtiyacın var. Yeniden dans edebileceğine dair inancın olmalı" dedi Francesco. Isabella adama doğru döndü. Çenesi omzuna değiyordu. "sen tanrıya inanmazsın Frances" dedi. Kadının bezgindi. Manidar bir gülüş sızla geçip gitti dudaklarından. "dön bakalım. Yüzüme bak" dedi genç adam.
"sana inanıyorum. Bırak tanrı ve cehennem benim sorunum olsun" dedi genç adam ve hızla kadının dudaklarına uzandı.
Asansörün açılan kapısını ve binmek için bekleyenleri umursamadı Francesco. Zaman ve Isabella yapmak istediklerini için beklememesi gerektiği konusunda iyi iki öğretmendi. Geri çekilmek için Edward' nın gürültülü öksürüğü duyuldular. Francesco kadının dudaklarından ayrıldı. "herkes sizi bekliyor dostum" diyen Edward' nın sözlerine göz deviren Francesco kadına yardım etmek için elini dirseğine koydu ve yürümesine yardım etti. Seçim afişleri, bildiriler, sloganları ve broşürlerin üst üste sıralandı koridordan yürüdüler ve Francesco' nun ofisine girdiler.
"burası..." diyerek adamın ofisi hakkında yorum yapacakken, Francesco elini dirseğinden beline kaydırdı "seni özledim" derken kadının koltuk altına sıkıştırdığı değneği aldı. "dudaklarını o kadar çok özlemişim ki" dedi genç adam. Isabella' nın gözleri alçıya alınmış olan bacağına kaydı. Isabella' yı odanın ortasında bırakıp değneği duvara yasladı ve kapıyı kilitledi ve ardından jaluzileri kapadı. Kadını kucağına aldı ve çalışma masasına doğru yürüdü. Isabella' nın kalçası masaya yaslanıp eliyle bakmadan kalemlik ve diğerlerini ittirdi. Kadın masanın üzerine oturmuş Francesco bacaklarının arasındaydı.
"canın acımıyor değil mi?" dedi. Isabella ameliyat yerlerindeki sızıya artık alışmıştı. "hayır acımıyor" dediğinde, adamın inanmayan ve sorgulayan bakışlarına maruz kaldı. Gözlerini devirmeden edemedi. Francesco çılgın bir aşıktan saniyeler içinde endişeli bir babaya dönüşmüştü. Adamın koluna hafifçe vurup "beni öp artık" diye çıkıştı.
Francesco' nun eli kadının ensesine değdi ve yavaşça boynunu kavradı. "canın acırsa eğer beni durdurmalısın. Sana dokunmak için uzun zaman bekledim. Kontrolümü kaybetmekten korkuyorum" dedi. Isabella adamın daha fazla konuşmasını istemiyordu. Dudakları arasındaki mesafeyi kendi kapadı.
***
"Seçime bir ay kaldı son beş halk buluşması planlandı" dedi Edward. Francesco başını salladı ve yanında oturan kadına döndü. "gelmeyeceksiniz" dedi. Isabella "nasıl istersen?" dedi. Uyku iyice bastırdığında genç kadın esnedi.
"seni rahat yatağına götürmenin zamanı geldi" dedi Francesco.
"Herkesin rahat yastıklarına hasret duyduğu kesin" dedi Isabella. Edward kadından bulaşan ve bir türlü bitmeyen bir esneme isteğine tutulmuştu. Elini ağzına götürürken Isabella' ya yakalanmıştı. Genç kadın sözlerinin ardından Edward' ı gösterip "hepiniz oturduğunuz yerde uyuyorsunuz. Bu kadar çok çalışmaktan söz etmemiştim" dedi.
"yastığıma duyduğum özlem doğrudur ve tabi ki birde nişanlım var. Yüzüğü portmantoya beni terk etmiş olabilir. En kötüsü yüzüğü alıp beni terk etmiş olması olur" dedi genç adam. Ceketini aldı ve evrak çantasını hazırladıktan sonra. "yarın saat iki de görüşürüz" dedi. Kapıdan çıkarken esniyordu.
"artık gitmeliyiz" dedi genç kadın. Francesco kadına ceketini uzatıp ardından kendi ceketini giydi ve bastonunu aldı. Isabella adamın tuttuğu bastona uzanacakken Adam kolunu uzatıp "bu gün bana dayanmayı isterim" dedi. İtiraz etmedi ve adamın kolundan destek alıp ayağa kalktı. Gücünü adamdan alarak alçılı ayağını sürümeye başladı. Eve kadar başı adamın omzunda geçmişti kadın. Isabella gözlerini başı yastığa değerken açmıştı. Francesco üzerindeki kıyafeti dikkatle çıkarıp geceliği giydirmişti.
"ilginiz için teşekkürler" dedi uyku mahmuru.
"bu ilgi değil. Ben çok severek yapıyorum" dedi ve dudaklarını dudaklarına değdirip geri çekildi. Üzerini örttükten sonra "bu gün yanımda olduğun için teşekkürler" dedi genç adam.
***
Isabella uyandığında saat öğleyi geçiyordu. Uyandığında, Pippa yatağın diğer tarafında oyuncakları ile oynuyordu. Pippa uyandığını anlayana kadar izledi genç kadın. Pippa başını hafifçe yana yatırıp "günaydın" diye fısıldadı. Isabella kollarını açıp "gel" dedi. Bebeklerini atıp kollarına atıldı. Isabella bedenindeki ağrıları görmezden gelerek sarıldı ve yüzünü öpücüklere boğdu. Pippa' ın kahkahaları son bulup yüz yüze birbirlerine sarılmışken "babam sen uyurken gitti ve baba annen uyanana kadar burada bekle" dedi kız.
"baban doğru bir karar vermiş" dedi Isabella.
"evettt" diye bağırdı ve ardından annesi uyurken olanları anlatmaya başladı. Isabella kemiklerinin acısıyla kıvranmadan, baş ağrısından gözlerini açamadığı o sabahlardan değildi bu gün.
***
Edecekleri kahvaltı için masaya oturduktan bir kaç dakika sonra hizmetlilerden biri yanına gelin "Alberto Ravanelli sizi görmek istiyor" diye sordu. Isabella' nın içtiği su an midesine taş olmuş, oturmuştu. Genç kadın kadından Pippa' ı Bretha' nın yanına götürmesini istedi ve adamı Francesco' nun çalışma odasına ağırlayacağını söyledi.
Merdivenleri çıkarken kendisine haber veren hizmetliden yardım almıştı. Kadına teşekkür etti. Eli kapı kulpuna gitmiyordu o an. Bir gayret adamın zırvalıklarını dinleyip ardından gitmesini isteyecekti. Göğsünü şişirip kapıyı açtı ve itip içeri girdi. Alberto kapının açılmasıyla omzunun üzerinde bakıp ayağa kalktı. Yüzünde her zamanki alaylı, ukala gülüş yoktu. Aksine oldukça ciddi görünüyordu. Kadına yardım etmek istediğine "teşekkürler" dedi Isabella ve geri çevirdi.
"neden buradasınız?" diye sordu karşısındaki koltuğa otururken.
"buradayım çünkü diyeceklerimi bir aracıyla iletmem büyük bir hata olurdu" dedi. Isabella kibarlık edip adama ikramda bulunmak istemedi.
"sizi dinliyorum" dedi.
"Francesco ile aranızdaki evlilik sözleşmesinden haberdarım. Aile evinizin ve işinizden kalan borçların onun tarafından ödendiğini biliyorum" dedi. En son cümleyi baştan söyledi Alberto. Isabella' nın istediği gibi. Kadın gelen ilk darbe ile sandalyesinin arkasına yapıştı. "Bundan bana kimse söz etmedi. Araştırdım ve komik olanı bunu Francesco' nun anlaşmayı feslini gerçekleştirirken öğrenmiş olmam. Her neyse bunu sonra konuşmaya devam ederiz. Sana bir iyilik yapıp ardından kötülük isteyeceğim. ilki bütün bunları size babamın elinden Gabby' nin maşalığı ile yapıldığını söylemek" dedi. Ceketinin iç cebinden çıkardığı usb belleği orta sehpaya bıraktı. "bunlar bütün konuşmalar ve belgeler. Şimdi kötülüğe gelelim. Isabella kocan sana sırılsıklam aşık. Ben sizin sözde evliliğinizi ifşa ederim ki aşıklara tahammül edemiyorum bu en olası seçenek. Diğeri ise sen ondan ayrılırsın ve en azından aşk acısıyla kıvrandığına emin olurum. Her ne olursa olsun babam Francesco' nun seçimlerde öne geçmesi için bu dramatik aile oyunu sahnelemiş ve yönetmiş olabilir ve işe yaradı. Kılını kıpırdatmadan bütün rakiplerinin önüne geçmeyi başardı. Seçimden hemen önce gelen ayrılık biraz olsun sarsılmaz egosunu yontar" dedi.