-Gdzie jest Hermiona? Już wcześniej próbowałam ją złapać, ale nie wiedziałam gdzie jest- zapytałam Harry'ego na kolacji.
-Bo widzisz, Ron powiedział o niej niemiłą rzecz i ona to usłyszała. Jest w łazience i płacze. Tak nam Neville powiedział, dowiedział się od Parvati.
-Ron!- wrzasnęłam przez zęby.
-No co?! Nie uważasz, że Hermiona nie ma przyjaciół, bo jest psychiczna ?- Ron zaczął się bronić .
-Nie! - oburzona krzyknęłam tak, że wszyscy się popatrzyli w naszym kierunku. Zrobiło mi się wstyd, ale mimo wszystko w tamtej chwili byłam oburzona zachowaniem Rona. W końcu Hermiona nikomu nie robi krzywdy. Jest jaka jest, ale ja i tak ją bardzo lubię.
Wybiegłam z sali prosto do łazienki. Zapukałam do pierwszej z toalet.
-Zajęte - powiedziała Miona płaczliwym głosem. Słychać było, że jest jej bardzo przykro.
-To ja, Angelika - wytłumaczyłam jej, czekając aż mnie wpuści.
-Dobrze, wejdź -szepnęła po chwili zastanowienia.
-Chodź Hermiono, wyjdźmy już-powiedział do niej, lekko ją przytulając. Wytłumaczyłam jej, że moim zdaniem jest wyjątkowa i nie powinna się przejmować tym, co Ron o niej mówi. Poza tym, na pewno kiedyś zmieni zdanie.
- Dziękuję, może masz rację - odpowiedziała Hermiona, ocierając łzy. Wzięłam ją pod rękę i wyszłyśmy razem z kabiny.
Przy wyjściu czekała na nas niezbyt miła i niecodzienna niespodzianka.
- To troll! - pisnęła przerażona Hermiona.
Byłam w totalnym szoku. Nie wiedziałam co powinnam zrobić. Moje ciało było jak sparaliżowane, w końcu nigdy nie byłam w takiej sytuacji.
-Harry! - zauważyłam za trollem Harry'ego, który przybył z Ronem.
Troll był coraz bardziej agresywny.
Bez chwili zastanowienia użyłam tego, że jestem Animagiem.
*Harry*
Co ona zrobiła? To zupełnie tak, jak Profesor McGonagall.
Ujrzeliśmy wilka, ślicznego wilka.
Śnieżnobiały z odrobiną szarości oraz błękitnymi oczami.
*Angelika*
Postanowiłam ugryźć trolla, żeby choć trochę był osłabiony i niezdolny do ataku. Po chwili zmagania się, udało mi się.
Teraz pozostało nam tylko użyć zaklęcia "Vingardium Leviosa" na jego maczugę, którą niebezpiecznie wymachiwał. Pomyślałam, że warto zmienić się z powrotem w człowieka.
-Ron!- krzyknęła Hermiona - użyj zaklęcia lewitacji ! Obrót i trach!
-Och, mamo...-pisnął przerażony Ron.
-Udało się! - wrzasnęliśmy po kilku minutach wszyscy razem.
Harry podbiegł do mnie i spytał, czy coś mi sie stało. Troll niestety trochę mnie poturbował. Efekt był taki, że miałam na brzuchu ranę. Nie chciałam nikogo martwić, więc rzekłam, że jest to tylko zadrapanie.
Byłam świadoma, że muszę jak najszybciej dostać się do szpitala, zanim utracę zbyt dużą ilość krwi.
Nagle weszła Profesor MacGonnagal , Snape i Quirrel.
Zaczęli pochwalać nasz wyczyn i dostaliśmy punkty.
Ja, Harry i Ron otrzymaliśmy po 5 punktów.
Hermiona niestety ku mojemu zdziwieniu minus 5.
Zakryłam brzuch ręką tak, żeby nauczyciele nie zrobili afery. Postanowiłam na własną rękę pójść do szpitala.
Wracając do dormitoriów, uczniowie dopiero wychodzili z kolacji.
Akurat musiałam trafić na Slytherin.
Ujrzałam Malfoy'a.
Chciałam się do niego uśmiechnąć, lecz nagle zakręciło mi się w głowie. Usłyszałam jeszcze jakieś krzyki. To ostatnie, co pamiętam.
Przez długi czas widziałam ciemność, a głosy wydawały się stłumione i oddalone. Jednak po chwili zaczęłam łapać kontakt ze światem.
-Angi?- usłyszałam zmartwionej Hermiony.
Uf, czyli żyję. Odetchnęłam z ulgą i w głębi ducha się uradowałam. Otworzyłam powoli oczy, a światło zaczęło mnie potwornie razić.
Zobaczyłam Harry'ego, Rona i Malfoy'a.
Harry siedział koło mnie i trzymał mnie za rękę
Ron mnie przytulił, będąc naprawdę przestraszonym, co wywnioskowałam z jego miny.
-Prawie się wykrwawiła -szepnęła Miona.
-Już się dobrze czuję- skłamałam- jest noc, idźcie już. Powinniście się przygotwać na jutrzejszy dzień.
-Ale..
-Dziękuję, że przy mnie byliście. Teraz musicie iść spać.
Wszyscy poszli, ale po chwili usłyszałam kroki.
To Draco wrócił.
•••chcecie następny rozdział ?piszcie w komach..jak macie pomysły to tez piszcie !!•••
~Tonks
xoxo