Çilek gibi kokuyorsun.
Emir Akar~
Ben çığlık atıp korkuyla kalkarken gözlerimi açıp karanlık odada karşımda duran kişiye baktım.
Demon kahkaha atarken ışık açılmıştı, o sırada Emir ile göz göze geldik. Bana pis pis bakıp sırıtıyordu.
"Günaydın!" Dediğinde kaşlarım çatıldı ve cama baktım. "Daha hava karanlık.." Dememle güldü ve omzunu kapının pervazına yasladı.
"Ben bir karar aldım, seni affedeceğim." Dediğinde şaşkınca ona baktım ve gözlerimi kırpıştırdım.
"Ne? Niye ki?" Diye sormamla güldü. Bende aklıma gelen şeyle ıslak olan kazağıma bakıp yüzümü buruşturdum.
"Bak şimdi! Sen bugün şu andan itibaren ben ne dersem onu yapacaksın bu gün! Bende seni affedeceğim." Demesi ile kaşlarımı kaldırdım şaşkınca.
"Sakın kabul etme bücür, seni tımarhaneye gönderecek!" Diyen Demon ile sertçe yutkundum ve Emir'in yeşil gözlerine baktım.
"Tamam, kabul." Dememle parmağını şıklattı. "İşte bu!" Dedi ve bardağı masama bırakıp başka bir şey demeden odadan çıktı.
Ben arkasından şaşkınca bakarken bana seslendi. "Hadi ama! Gel demem mi gerekiyordu?!" Diye seslenen Emir ile ayağa kalktım ve üzerimi değiştirip aşağıya indim.
Yani.. en fazla ne yapabilirdi ki? Su getir, su götür falan diyecekti herhalde.
"Emir, benden saçma sapan şeyler isteyeceksin yapmayalım." Dedim arkasından giderken. Gülerek omuz silkti.
"Babamdan o kadar nasihat aldım, bari seni boşa affetmiş olmayayım. Ve birde.. sanki çilekli pasta mı kokuyor?" Diye sormasıyla kokuya odaklandım, Demon buna kahkaha attı.
"Hayır." Dememle bana döndü. "Tüh, bana öyle gelmiş. Bari sen yapta içimizde kalmasın." Demesiyle kaşlarımı çattım.
"Ben beceremem." Dememle sırıttı kocaman. "Becerirsin becerirsin." Dedi ve hafif güldü.
"Hadi hadi hadi hadi! Sizi mutfağa alalım!" Dediğinde eliyle mutfağı gösterdi.
"Ama zehirlenirsen ben karışmam.." Dememle umursamadan salona gitti. "Dedim ben sana bücür, kimin hangi istediğini kabul ettiğinin farkında değilsin!" Dedi gülerken.
Mutfağa gittim ve bir süre boş tezgaha bakarak olanları algılamaya çalıştım.
Sabah Emir geldi ve beni uyandırdı, teklif sundu, kabul ettim ve pasta istedi. Evet evet, olay tam olarak böyle gelişmişti.
Ah, cidden rüya gibiydi!
"İçinde Emir varsa daha çok kabus olur o bücür, rüya olsa duramazsın." Dedi Demon gülerek. Oflayarak ona döndüm.
"Ben pasta yapmayı bilmiyorum, Cihangir bey telefonumu aldı ve herkes uyuyor. Ne yapacağım?" Diye sormamla kahkaha attı ve kolu ile olmayan kaslarını gösterdi, veya olan..
"Ben ne güne duruyorum!" Dedi sanki biliyormuş gibi. Alayla gülüp kaşlarımı kaldırdım. "Sen ve pasta?" Dedim gülerek.
"Tamda öyle bücür! Şimdi önce yumurta falan bir şeyler çıkart, cahil kız!" Dediğinde bana tek tek malzemeleri saydı.
"Evet evet, güzelce çırp bücür!" Dedi ben karışımı kırparken. "Bak şekeri az bunun, biraz daha ekle." Dediğinde uzanıp biraz daha attım şeker.
Daha sonra bir borcam bulup hazırladım, umarım zehirleümezdim çocuğu.
"Zehirlersek çok ağlarım bücür." Dedi gülerek. "Ya ya, ne demezsin.." Dedim ona ayak uydurarak. Uyku mahmuru olduğum ortadaydı.
"Onu dolaba koy şimdi." Dediğinde alt dolabı açmamla kocaman bir kahkaha attı. "Buzdolabına koy onu bücür! Bunu da mı ben söyleyeceğim yahu?" Dedi tezgaha çıkıp otururken.
Dediğini yaptım ve sözde kremasını hazırladım. Kötü olur sanıyordum ama hem keki, hemde kreması güzel duruyordu.
Keki buzdolabından alıp ikiye kestim ve arasına çilek dizip üstüne kremasını sürdüm. Üzerine ve etrafına da çilek dizip bir süre pastaya baktım.
"Oldu mu?" Diye sordum Demon'a dönerken. "Oldu oldu. Bu ona çok bile bücür!" Dedi tiksinerek.
İlk kez pasta yapmanın heyecanı ile el çırptım ve tekrar dolaba koydum pastayı.
Daha sonra salona gittim. "Emir Emir Emir!" Dememle başını telefondan kaldırıp bana döndü ve sırıttı. "Yardım istemeye mi geldin?" Diye sordu gururla, daha sonra ayağa kalkıp adımlamaya başladı.
"Hayır, yaptım." Dediğimde güldü. "Biliyordum beceremeyip yardım ist-" Dedi ve durup dehşetle bana döndü. "Ne dedin ne dedin?" Diye sordu şaşkınca.
"Pastayı yapıp dolaba koydum!" Dedim heyecanla, Demon gururla göğsünü gerdi ve sanki uzun saçları varmış gibi saçlarını savurdu.
"Ciddisin sen?" Dedi şaşkınca. "Evet, beklemiyor muydun?" Dedim kollarımı göğsümde birleştirip sırıtarak.
"Yoo, beklemiyordum." Dedi dürüstçe, daha sonra bana yaklaştı biraz. "Sen, sanki.." Dedi ve eğilip yüzümü kokladı. Ben ona büyüttüğüm gözlerimle bakıp geri çekilirken üstüme yürüdü, Demon kahkaha atmıştı.
"Kız elden gidiyor, yetişin dostlar! Bücürüm gidiyor! Hemde domuz kılıklı bir bıyığa!" Diye bağıran Demon ile gülmeden edememiştim.
"Çilek gibi kokuyorsun." Dedi Emir sonunda. "Çünkü çilekli pasta yaptım Emir! Üstüme gelme artık, bir dur!" Dedim elimle onu durdururken.
"Ben bu günleride mi görecektim? Ellerden sakındığım bücür domuz kılıklı bıyık kılıklı abisine gittii!" Dedi yere oturup elleriyle yerlere vurup, aynı zamanda eğilip kalkarken.
"Ne bileyim kızım, unutmuşum neli istediğimi!" Diye diklenerek benden uzaklaştı bir iki adım. Demon eliyle ağlıyormuş gibi yaparak Emir'e baktı.
"Irz düşmanıı!" Dedi dizlerine vurup yalandan ağlarken, ben tekrar güldüğümde Emir kaşlarını çattı.
"Neye gülüyorsun sen böyle?" Diye sordu merakla. "Seninle dalga geçiyor." Dedim dürüstçe. Gözleri kocaman olurken arkama bakındı.
"Benim değil, senin arkanda. Bak orada." Dedim elimle onu işaret ederken, hemen ona döndü ama ona bakmak yerine duvara bakıyordu.
"Bana bak! 3 nas 1 Felak okusam Allah'ına kavuşacak hayali kıl!" Demesiyle Demon resmen yerlere yatarak kahkaha atıyordu. Bende Emir'in elini duvara savurarak söylenmesine gülmeden edemiyordum.
"Emir, boşlukla konuşuyorsun. Yerde oturmuş gülüyor.." Dememle yere baktı hemen, ama yine yanlış yere bakıyordu. Ona yaklaşıp çenesine tuttum ve Demon'a çevirdim. "Hah, şimdi oldu!" Dedim gülerken.
"Ne diyordu o bana az önce? Yüzüme de söylesin!" Demesiyle şimdi tek kahkaha atan Demon değildi çünkü bende kahkaha atıyordum artık.
"De-dedi ki.. ı-ırz düşmanı, domuz bıyık falan!" Dedim kahkahalarımın arasından zar zor.
"Domuz ve bıyık mı? Kendine baksın o kıl!" Dediğinde kendimi koltuğa attım ayakta durmaktan sıkılarak. Demon kahkaha atmaktan konuşamazken bende çok farklı değildim.
"Kızım kalk şuradan yapıştır şuna bir tane!" Diyerek beni kaldırmasıyla gülmeye devam ettim. "Emir ne yapıyorsun?" Dedim gülerek.
"Ben görmüyorum ama sen görüyorsun, yapıştır ağzının üzerine iki tane! Yada dur! Ben gidip annemin terliklerinden getireyim kıl avına çıkalım!" Demesi ile gözlerim büyüdü.
"Kıl avı mı?" Diye sordu Demon dehşete düşerek. "Bücür, hadi güzelim çak şunun ağzına üstüne bir tane." Demesiyle elimin tersiyle hafifçe vurdum Emir'e. Emir dehşetle bana dönerek hemen kahkaha atan Demon'u gösterdim.
"O dedi!" Dememle kaşları çatıldı iyice. "Bende dedim!" Dedi mızmız çocuklar gibi. Ben gülerek ona bakarken o homurdanıyordu.
"Ama ikiniz aynı değilsiniz." Dedim gülerken. "Ha öyle mi olduk şimdi? Bir bana bak! Böyle 1.96, yakışıklı, sarışın, yeşil gözlü, başarılı, zeki, popüler ben varım bir yanda! Birde şu kıla bak! 3 nas bir Felak okusam Allah'ına kavuşacak!" Dedi dehşetle.
"Ona de ki bücür, 3 nas bir Felak okuyacağın kişi gece seni boğmaya gelmesin!" Dedi kahkahalarının aralarından.
"Diyor ki.. 3 nas bir Felak okuyacağın kişi gece seni boğmaya gelmesin." Dememle gözleri kocaman olurken belli belirsiz yutkundu. Tam o sırada içeri Nehir hanım ve Cihangir bey girmişti.
"Çocuklar, erkencisiniz? Hadi kahvaltıya geçelim, hazırmış." Dedi mutfağa ilerleyen Cihangir bey. Peşinden giderken gülmemeye çalışıyordum, Emir etrafa çatık kaşları ile bakıp duruyordu.
Boş sandalyelere geçtiğimizde diğerleri de yavaştan gelip oturmuştu, kahvaltı düşündüğümün aksine sessiz geçmişti.
Kahvaltıdan sonra hep beraber salona oturmuştuk. Ne olmuşsa hiçbiri bana karşı kötü davranıyordu, sanırım Cihangir bey onlara bu sefer gerçekten karşı sıkı bir konuşma yapmıştı.
"Ayza bize çilekli pasta yaptı." Dedi Emir aniden, bakışlar bana kayarken yerimde kıpırdanıp gülümsemeye çalıştım.
"Getireyim mi?" Diye sordum merakla. "Getir tabi kızım, Nehir çok sever tatlıyı." Dediğinde Nehir hanım ile göz göze geldik, bana göz devirip önüne döndü.
Bir şey demeden gülümsedim ve ayağa kalkıp mutfağa gittim. Çalışanlarında yardımıyla herkese birer dilim koydum ve herkese tabaklarını tepsiyle getirip verdim.
Onlar tadına bakarken bende çatal ve tabağımı alıp koltuğa oturdum. Onlar pastayı yediği an garip garip hareket ederken tepkilerini izliyordum, Demon kocaman bir kahkaha attı.
"Bunun tarifini nereden aldın Ayza'cığım?" Diye sordu Cihangir bey yediğini zorla yutarken. Hafifçe yutkunup kaçamak bakışlarla kahkaha atan Demon'a baktım.
"Şey, ben ilk kez pasta yaptım da, tarifi de şeyden aldım.." Dedim ve boğazımı temizledim. "Demon'dan." Diye mırıldanmam ile Emir'in deli gibi öksürmesi bir oldu.
"Ben istedim diye mi böyle yaptın kızım bunu!" Dedi Emir dehşetle. "Kötü mü olmuş ki?" Diye sorarak pastadan bende bir dilim aldım.
Ağzıma aldığım tatla anında yüzüm buruştu. Ekşi ve tuzluydu bu!
"Ah be bücürüm, keşke koy dediğim şeylerin üzerindeki büyük yazıları bir okusaydın!" Dedi Demon kahkahaların arasından. Ağzımdaki lokmayı zorla yuttum ve onlara döndüm.
"Ben çok özür dilerim, şeker koyduğumu sanmışım." Dedim ve ayağa kalkıp tabaklara uzandım. "Özüre ne gerek var kızım, görünüşü çok güzel hem." Dedi Cihangir bey pastaya bakarken.
Benimle birlikte Giray ve Adar da tabakları almıştı götürmek için.
"Ama bence şu iblis kılıklıya pek güvenme, tarif istediğin zaman gel bana sor!" Dedi gururla. Hafifçe gülümsediğimde Demon dehşetle bana döndü.
"Ne demek iblis kılıklı bücür? Yok domuz, yok nas Felak, yok kıl, yok iblis.." Diye homurdandı Demon.
Ben alt dudağımı ısırırken o sırada Lodos konuşmaya başladı. "Baba, ben bir toplantı için yakın bir zamanda şehir dışına gideceğim. Yani bu akşam kesinleşir günü, ama ben önden haber vereyim dedim." Diyerek açıklama yaptı.
"Hangi şehir?" Diye sordu babası ona dönerken. "İzmir baba." Dedi babasına dönerken. Babası ile iş konuşmaya başlarlarken bende odama çıktım ve oturdum, o sırada peşimden Giray da gelmişti odama.
"Ayza, sana bir şey anlatabilir miyim?" Diye sorduğunda başımı salladım onaylayarak. "Ben.." Dedi ve hafifçe yutkundu. "Özür dilerim. Yani yaptığım çok kötüydü, ama inan o anki aklımla yaptım. Şuan ki aklım olsa asla yapmazdım. Lütfen, affet beni. Yani bu böyle olmaz biliyorum! Ama ben kendimi affettirmek istiyorum.." Dedi dolu gözleriyle. Bir süre yüzüne baktım.
"Kendini affettirmek istemen bile benim için büyük bir şey Giray. Eğer hatanın farkındaysan seni tabii ki affederim, aramız düzelir." Dedim sadece. Gözleri parlarken yutkunup gülümsedi.
"Söz veriyorum, seni buna pişman etmeyeceğim."
....
•Kestiiiikkk! Belllkiii bugün bir bölüm daha atarım??? ÇÜNKÜ ÇOK HEYECANLIYIM OKUMANIZ İÇİN
•SAKİN OLUM KİMSEYİ YAKINLAŞTIRMADIM BİR SONRAKİ BÖLĞMDE OLAYLAR OLAYLAR AĞAĞAĞAĞ
•Ayza sonraki bölüm aşşşırı iyi patlayacak ve 32 diş sırıtarak okuyacaksınızzzz!! Onları hiç beklemedikleri yerlerden vuracağız;))
•Bu arada Giray ile artık yakınlaşmaları gayet iyi oldu, onun yaptığı aman aman bir şey değildi ama ben buna rağmen baya aralarını bozuk tuttum. Bence artık çok iyi bir abla-kardeş okumanın zamanı geldi..
•Emir'in affedeceğim diyerek pasta yaptırması? Bu arada şimdiden söyleyeyim yakınlaşmadılar ÖEPBFOSMDPDMSPDM.
•Bu bölüm biraz gülün çünkü bence büyük bir patlamadan önce gülmeye hakkınız var puahahah(kötü kadın gülüşü)
•İnstagram ------> aycalandiniiizz
•Bir sonraki ultra mega mükemmel patlamalı bölüme kadar mutlu kalıııınnnn!!!💕💕