Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandı

Bölüm 19~

Sana güvenmeyi seçmiştim Giray. Şimdi arkadaşların yanında değiller. Ve sen üç beş gülücük için güvenimi sarsarken, iki ders sonra arkadaşların arkandan yine seninle dalga geçip üç beş gülecekler!

Ayza Akar~

Not: Yorum yapmayı unutmayın lütfen, şimdiden teşekkürler. Ve bugün attığım 2.bölümmmm. ^^

Gözlerimden yaşlar akmaya başladığında Adar sinirden yerinde duramıyordu.

"Sana söylemiştim, beni dinlemeliydin salak bücür." Dedi Demon sırıtarak bilmiş bir tavırla.

"İki şansın var bücür. Ya kendini as, yada burada zorbalık görmeye devam et." Dedi Demon alayla gülerken.

Sinirle sınıftan çıktım ve koşarak kantine indim.

Kantinde gördüğüm iğrenç yüzüyle tırnaklarımı avcuma bastırdım. Beni görenler bana gülerken ben çıldırmış gibi onun üzerine gittim.

"Giray!" Diye bağırmamla sesim kantinde yankılandı. Dördü de bana döndü.

Giray'ın saçlarına yapışmamla kafasını sertçe duvara vurdum.

"Ne yaptığını sanıyorsun?" Diye sordum sinirle. Sinirden zor konuşuyordum, nefes nefese kalmıştım.

"Sana soruyorum!" Diye bağırıp Giray'ı yere fırlattım. Giray'ın arkadaşları sadece geride duruyordu.

Giray kalktığında bakışları Adar'a kaydı. Adar ona yardım etmiyordu, sinirle Giray'a bakıyordu.

"Asıl sen ne yaptığını soruyorsun?" Diye sordu Giray sinirle kalkarak. "Kes be!" Diye bağırdım onu sertçe iterken.

Daha sonra omzundan sertçe tutup onu arkadaşlarına çevirdim ve parmağımda arkadaşlarını gösterdim tek tek.

Etraftakiler bizimle ilgili fısıldaşıyor, videolarımızı çekiyorlardı ama umurumda değildi.

Hatta şu an benimle konuşan Demon'u bile görmüyordu gözüm.

"Bak arkadaşlarına! Ben az önce seni duvardan duvara vururken kaçı sana yardım etti? Ama sen üç beş gülüşme, arkadaş ortamında maskot olmak için benim sana olan güvenimi kullandın!" Diye bağırdım öfkeyle.

"Bu yüzden kimse seni korumayacak! Hani nerede o çok sevdiğin abilerin? Bak yoklar!" Diye bağırdım sinirle.

Üzerimdeki tişörtü çıkarttım sinirle, altımda bir tişört daha vardı. Atletin askılarına sinir olduğum ve sevmediğim için giyiyordum.

Tişörtü sinirle boynuna sarmamla gevşek bir şekilde tuttum. Gözlerinden korku ve nefret geçti.

"Seni öldürmemi ister misin? Sonuçta ben bir şizofrenim değil mi? Mahkeme de hayal sandım der cayarım!" Diye bağırdım öfkeyle.

Tişörtü sinirle çekip yere attım ve gözleri dolan Giray'a döndüm.

"Sana güvenmeyi seçmiştim Giray. Şimdi arkadaşların yanında değiller. Ve sen üç beş gülücük için güvenimi sarsarken, iki ders sonra arkadaşların arkandan yine seninle dalga geçip üç beş gülecekler! Sen anca maymun olursun böyle!" Diye bağırıp çıkarken kantine Asil ve yanında bir iki kişi daha girdi.