Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandı

Bölüm 37~

O sevmediğin kız benim canımdan çok sevdiğim torunum! Sen onu korumazsan, sevmezsen ben sever korurum! Lafta söyletmem Nehir. Torunum senden daha değerli!

Akif Akar~
-Dedesi.-

Not: Bol bol yorum yapın lütfen.

"Ali-Alp(20), Emir(20) Oğuz (19), Asil(19), Adar(18), Mert(17), Ares(17), Gökhan (17), Ayza(17), Ayaz(15), Giray(15) Ege(14) Bunlar şuan hem kuzenler hemde bizimkiler olarak ormanda olanlar, yaşlarını da unutursunuz diye ekledim^^"

Ormanın girişine geldiğimizde meraklı gözlerimi etrafta gezdirdim.

"Hadi hadi, acele edelim!" Dedi ve bizi içeriye sürükledi Ares. Peşinden giderken diğerleri de aşırı heyecanlıydı.

"Umarım vahşi bir hayran tarafından parçalanarak ölürsün bücür!" Diyerek kahkaha atan Demon'la gözlerim doldu.

Adar fark ettiğinde elimi tuttu ve gülümsedi. Ona zorla gülümsemeye çalışsam da beceremedim.

Beraber arkadan yürürken etrafa bakıyordum merakla.

"Bu ne?" Diye sordum elimle bir bitkiyi gösterirken. "Mantar." Dedi Alp.

Yürürken gördüğüm şeyle gözlerim büyüdü. "Aa, bu ne?" Diye sordum bu seferde.

"Böğürtlen." Diyen Asil ile şaşkınlığını gizleyemedim.

"Çok heyecanlı! Sanki sürekli buraya kaçmıyormuşumda, ilk kez bu anı yaşıyormuş gibi hissediyorum!" Diyerek güldü Gökhan.

Sohbet ederek ilerliyorduk. "Bence kendini öldür bücür." Diyerek güldü Demon.

Adar'a biraz daha yaklaşarak yürümeye başladım.

Gördüğüm şeyle dudaklarım hafifçe aralandı. "Aa, göl!" Dedim işaret parmağımla orayı gösterirken. Bu tepkime herkes güldüğünde kaşlarım çatıldı.

"Seninle dalga geçiyorlar bücür, sus bence. Rezil oluyorsun!" Diyerek kahkaha atan Demon ile yutkundum ve sustum.

Gölün olduğu tarafa girdiğimizde hepsi yere oturdu. Bende yanlarına oturdum.

"Burası baya eskiden beridir var, çok güzel ve temiz. Burası dedemin tapulu bölgesi olduğu için kimse giremiyor, o yüzden temiz yani." Demesiyle başımı salladım ama cevap vermedim.

Yine rezil ederdim kendimi..

"Ya burası aşırı güzel!" Dedi Ayaz hayranlıkla. O sırada gölün içinde hareket eden şeyleri görmemle gözlerim büyüdü ve konuşmak için dudaklarımı araladım.

Daha sonraysa pot kırmamak için dudaklarımı kapatıp izlemeye başladım.

"Keşke en başından yanımızda olsaydın Ayza, eminim daha iyi anlaşırdık." Dedi Mert durgunca. Bakışlarım ona kaydı.

"Evet ya." Dedi Oğuz'da. Bir şey demeden öylece baktım.

O sırada arkamdan biri bana dokunduğunda korkuyla çığlık atıp kalktım. Benimle birlikte onlarda kalkmıştı.

Korkmamın sebebi Demon karşımdaydı, diğerleri ise yanımda. O zaman bana kim dokunmuştu?

Hızla arkamı dönüp baktığımda yerde sürünen yılanla gözlerim kocaman oldu.