Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandı

Bölüm 28~

Korkuyor musun bücür? Kendinden ve geçmişinden korkma.

Sadece Demon~

Altıma siyah bir tayt, üzerine de beyaz bir sweat giyindim. Saçlarımı kurutmak için aynanın önüne geçtiğimde afalladım.

Gözlerimin altı morarmıştı, gözlerim şişmişti, çenemde yara vardı ve sol elim biraz şişmişti. Boğazımda ise hafif bir morarıklık ve tırnak izleri vardı. Dudaklarımın yer yeri yaraydı.

Dolan gözlerimi sıkıca kapatıp açtım ve kesik bir nefes aldım.

Demon benimle dalga geçerken onu dinlememeye çalışarak saçlarımı kuruttum.

Daha sonra istemesem de yemek odasına yöneldim.

Açlıktan ölecektim.

Dün yine aptal gibi bayılmıştım, kendime geldiğimde herkes uyumuştu..

Bütün gece uyanık kalıp öylece oturmuş ve ağlamıştım.

Yemek odasına girdiğimde hiçbiri yüzüme bile bakmamıştı. Adar kaçamak bakışlar atıyordu sadece.

Yerimde Nehir hanım oturduğu için boş bir yere oturdum. Herkese yemeye başladığında bende sessizce yemeye başladım.

"Yarına proje ödevim var, o yüzden bizimkilere gideceğim bugün." Dedi Asil. Ben yokmuşum gibi konuşuyorlardı.

"Tamam gidersin." Dedi babası. "Ayrıca Ayza," Demesiyle başımı kaldırıp ona döndüm. Gözlerim hafif kısıktı çünkü uykum vardı ve ağlamaktan gözlerim hafif şişmişti.

"Yarın ve bundan sonra okula gitmeyeceksin." Demesiyle gözlerim büyüdü.

"Neden?" Diye sormamla Cihangir bey bana döndü.

"Çünkü sen bir delisin bücür!" Diyerek kahkkaha attı Demon.

"Böyle daha iyi olacağını düşündük. İnsan içinde normal davranmaya başlayana kadar evde kalacaksın." Demesiyle gözlerim doldu.

"Bu yaptığınız haksızlık." Dememle kaşları çattıldı. Nehir hanım kendine hakim olmaya çalışıyordu.

"Haksızlık bunun neresinde Ayza? Yanlış anlama sakın, sadece daha iyi ol an için uğraşıyoruz." Diye sordu Cihangir bey.

"Bende sizin kızınızım!" Dedim sinirle. Nehir hanım alayla gülerken hızla ekledim.

"Evet ben hata yaptım, ama kendimde değildim. İsteyerek yapmadım ve zaten bunun cezasını da çektim." Dememle cümlemi böldü.

"Birkaç hakaret ve üç beş canının yanmasıyla cezasını çekmiş mi oldun?" Diye atlamasıyla Demon kahkaha attı.

"Hayatım sizden ibaret değil." Dememle onu susturup ekledim. "Peki ya sizin yaptıklarınız? Haftalardır burdayım ama psikolojimi kötü etkilemek dışında hiçbir şey yapmadınız."

"Psikolojini mi kötü etkiledik? Sen buraya geldiğinde zaten aklını kaçırmış bir deliydin." Diyen Asil'e döndüm sinirle.

"Ben deli değilim! Sırf yaptığım bir hata yüzünden beni bu kadar yok sayamazsınız!" Dedim hemen.

"Sen zaten hep yoktun. Aniden hayatımıza girince seni kabulleneceğimizi mi sandın? Saçma sapan kitaplarda veya dizilerde miyiz?" Diye sordu Kaan alayla.