Bölüm 12~

5.5K 460 93
                                    




Hiç arkadaşım yok ve yalnızlıktan çürümek istemiyordum..

Ayza Akar~

Yazarınızdan <3:

Eren odasında volta atmayı bıraktı ve sesli bir nefes verdi.

Sanırım karar vermişti..

Resmen yedekte tuttuğu teorisi, İÜ an birinci teorisi olmuştu.

Ayza'nın şizofren olduğun düşünmeye başlamıştı, fakat son birkaç kanıta daha ihtiyaç duyuyordu.

O sorada aklına gelen fikirle afalladı ve daha önce böyle bir şeyi nasıl düşünmediğini sorgulayarak odasından çıktı.

Kamera kayıtlatına bakacaktı.

Evet, evin içinde kamera kaydı yoktu.. fakat bahçenin her köşesinde kamera kaydı vardı.

Kayıtların olduğu odaya girdi ve kapıyı tekrar içeriden kilitledi.

Daha sonra kayıtlara bakan çalışanını aradı.

"Kemal, bu kayıtların şifresi ne?" Diye sordu. Çalışanı bir an ani girişe afalladı fakat hızla cevap verdi ve şifreyi söyledi.

Telefonu kapattıktan sonra kayıtların şifresini açtı.

Bir süre bahçe kayıtlarını izledi. Daha sonra Ayza'nın tek başına bahçede olduğu bir kutu buldu.

Koltuğa oturdu ve kaydı normal hıza alarak izlemeye başladı.

Ayza bahçede üçlü koltuğa oturmuş ve resim çizmeye başlamıştı.

Eren çizdiği garip şeylerle kaşlarını çattı. O zaman telefonu bile yoktu, böyle korkunç ve garip şeyleri kafasından mı çiziyordu diye düşündü.

Resim çizerken kendi kendine kaşlarını çattığında Eren'de kaşlarını çattı.

"Sussana ya, yeter konuşma!" Demesiyle Eren daha da kaşlarını çattı. "Yani, tam dudaklarını çiziyorumda, kötü olmasın diye.." Diye mırıldanıp yerinde rahatsızlar kıpırdandığında Eren afalladı.

Gerçekten de şizofren miydi?

Kendi kendine konuşuyordu..

Sonunda çizdikten sonra kaydı durdurup yakınlaştırmamak resme baktı.

Eren şizofren olduğuna emindi artık.

Resimi iyice incelerken, aklına gelenlerle kaşlarını kaldırdı.

Acaba bu resim.. gördüğü şeylerden biri olabilir miydi?

Mavi gözlerini kırpıştırarak yan tarafa döndü ve oraya bakmaya başladı Ayza.

"Güzel olmuş mu?" Diye sordu çocuksu heyecanıyla, Eren sertçe yutkundu.

Ayağa kalkıp içeriye yönelmesiyle hızla arkasına döndü ve resmî alıp tekrar içeriye gitti.

Eren haklıydı, Ayza şizofrendi..

Ayza'dan:

"Demon.. benim canın çok sıkılıyor." Dedim bakışlarımı ona çevirirken. Demon umursamadan sandalyede oturmaya devam etti.

Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin