Bölüm 15~

6.1K 474 118
                                    

Sırf siz görmüyorsunuz diye, bana deli diyorsunuz!

Ayza..

Altıma baskılı gri bir pantolon, bir tişört ve koyu kahverengi bir hırka giyindim. Altıma da siyah ayakkabı giyindim.

O sırada konuşan Demon'a dikkat kesildim. "Aşağıda yarattığın kargaşadan haberdar mısın bücür?" Diye sordu Demon alayla beni süzerkem.

Üzerimde tişört olmamasıyla hızla ince bir sweat giyindim.

"Ne oldu ki?" Diye sordum Demon'a dönerken. Demon kahkaha attı alayla.

"Git ve bak aptal bücür.." Dedi Demon aşağılayıcı bir sesle. Saçımı gelişi güzel taradıktan sonra odadan çıktım. Aşağıya yönelirken gelen bağırma sesleriyle kaşlarımı çattım.

Salona indiğim de hem biyolojik babanın, hem de başka bir adamın kavga ettiğini gördüm.

"Biraz sakinleş!" Dedi Cihangir bey dişlerinin arasından.

"Sakinleş mi? Benim oğlum sizin yüzünüzden şüpheli durumunda!" Diye bağırdı öfkeyle.

Olayı anlamamamla yutkundum ve Adar'ın yanına gittim.

"Ne oluyor?" Diye sordum olabildiğince sessiz olarak.

"Şu boğma olayı ile ilgili. Asil kuzeninin adını vermişti, şimdi karakoldaymış. Babası da, yani amcamız oluyor ama amca demeyedebilirsin ufaklık. Babası da babama çatıyor." Demesiyle sertçe yutkundum ve bakışlarımı boşluğa çevirdim.

Demon kocaman bir kahkaha attığında dudağının iç kısmını sertçe dişledim.

"Artık burada da konuşabiliriz bücür. Sonuçta.. herkes senin bir deli olduğunu öğrendi! Bak, herkes nasıl da sana bakıyor." Demesiyle başımı kaldırıp etrafa baktım.

Herkes.. herkes gözünü dikmiş bana bakıyordu?

Cihangir bey ve o adam susmuş resmen iğrenerek bana bakıyordu.

Sadece onlar değil, herkes bana öyle bakıyordu. Adar bile.

Birden herkes üstüme doğru yürüdüğünü geriye doğru adımladım.

Arkamda duran birine çarpmamla ona döndüm.

Birden kendimi görmemle nefesim kesildi.

Resmen.. her yerim kanlıydı. Elimde bir bıçak vardı ve tıpkı Demon gibi kahkaha atıyordum.

Korkuyla çığlık atıp hızla odaya koştum. Benim koşmamla herkes kahkaha atarak peşimden koşuyordu ve çok hızlılardı.

Odaya girmemle kapıyı kapatıp kitlemem bir oldu.

Korkuyla ağlamaya başladığımda, aynı zamanda kapıya ağırlığımı vererek açılmamasını sağlıyordum.

"Ayza?!" Diye seslendi Cihangir bey. Kapıya tıklanmasıyla iyice ağırlığını verdim.

"Bak seni öldürmek için geldiler katil bücür." Dedi Demon eğlenir bir sesle.

"Adar, git yedek anahtarları al gel!" Dedi Cihangir bey. Adar yutkunarak koştu ve uzaklaştı.

Sonra anahtar sesi gelmesiyle hızla ağırlığını verdim.

Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin