Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandı

Bölüm 65~

-yorumlarınızı bekliyorum!!💖🧚

"Bir insanın düşündüğü şeyler yakar mıydı canını?"

Ayza~

1 YIL 6 AY SONRA..
-yazardan.."

Bazen bazı şeyler için çok geç olurdu, geç kalınırdı.

Akar'lar geç kalmıştı.

Neredeyse 2 yıl geçmişti ve onlar, genç kızın gözümde tamamen bitmişti.

Burada geçirdiği her gün daha da dibe çökerken, Ayza Akar daha da deliriyordu.

Ve artık Ayza Akar'ın düşüncüleri bile hastalıklıydı.

Onlara göre Ayza'nın sevgisi hastalıklıydı. Belki o zaman değildi, ama artık Ayza Akar'ın sevgisi de hastalıklıydı belki de.

Ayza Akar, iliklerine kadar delirmişti.

Bugün uyandığı andan beri sırf onların canını yakmak için saatleri bile saymıştı, bu sefer şaşırmamıştı saati.

8 saat 19 dakika 26 saniye.

Her bir salisaniyesinde tek istediği Akar'ların canını yakmaktı.

Ama artık Akar'lar da eskisi gibi değildi.

Kapı açıldığında genç kızın gülümsesi daha da büyüdü. İçinden kahkahalar atıp dans etmek gelirken kapıdaki doktoruna baktı.

Cezası tam şu an bitmişti.

"Hadi, gidelim." Diyerek heyecandan gülen genç kız keyifle doktorunun yanından geçip koridora çıktı. O sırada koşarak koridorun sonunda ki pencereye gitti. Yıllar sonra ilk kez dışarıya bakarken gözleri parlamıştı.

Akar'lar ona güneşi bile özletecek kadar acı çektirmişlerdi.

Doktoru gülümseyerek kızın yanına gitse de, onun iyi olmadığını biliyordu. Artık istekleri bile hastalıklıydı. Belki ceza almasaydı birkaç aya hastaneden ayrılır ve reşit olup bir hayat kurardı kendine, ama Akar'lar üçüncü kez hayatını mahvetmişti.

Birincisi, ilk kez onu sevmediklerini ve istemediklerini dile getirdiklerinde.

İkincisi, onu ilk kez hastaneye bıraktıklarında.

Üçüncüsü, kayıtları verip ceza almasını sağladıklarında.

Akar Ailesi onu 3 kez öldürmüştü.

Bu yüzden nefret etmeye başlamıştı Ayza Akar 3 rakamından.

"Gökyüzü bugün çok güzel.." Dedi genç kız gülümserken. Aynı zamanda gözleri özlemle bakıyordu dışarıya. Rüzgarla hareket eden ağacın yaprakları, uçan kuş sürüsü, patlayarak göz alan güneş.. hepsi şu an mucize gibi geliyordu ona.

"Evet, çok güzel." Dedi doktoru gülümseyerek yanında dururken. Genç kız birkaç dakika gözünü bile ayırmadı, daha sonraysa doktoruna döndü.

"Hastaneden çıkacak mıyım artık?" Dedi hastanedeki büyük hevesle. Doktorun gülüşü hafif solmuştu. Ayza Akar cezası bitince çıkacağını sanıyordu ama normal odaya geçip burada kalmaya devam edecekti.