Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandı

Bölüm 13 ~

Yolun sonuna gelmiş gibi hissediyorum.

Ayza Akar~

Bir kez daha kustuğumda çöktüğüm yerden kalkmadan baygınca etrafa bakındım.

Tekrar midemin ağzıma gelmesiyle tuvalete dönüp baştan kustum ve öksürmeye başladım.

Ağzımdan bir hıçkırık daha koparken ağzımı sildim ve burnumu çektim.

"Ölümün yakındır bücür." Diyerek güldü Demon. Ona cevap veremeyecek kadar baygın hissediyordum kendimi.

Bugün kaçıncı kez olduğunu unutarak bir kez daha kustum ve ciddi anlamda bağıra bağıra ağlamaya başladım.

Midem yüzünden ayağa kalkamayacak kadar kötüydüm ve on dakikada bir kusuyordum, başım ağrıyordu, çok terliyordum ve başım dönüyordu.

Odanın kapısının açılmasıyla içeriye giren Lodos'la ağlamaya devam ettim.

"Ayza Ne oldu?!" Derken tuvaleti görmesiyle birçok kez kustuğumu anladı ve sifonu çekip yanıma oturdu.

"Miden mi kötü?" Diye sormasıyla başımı salladım.

"Her.. yerim, çok ağrıyor.." Dedim hıçkırıklarımın arasından.

"Tamam, tamam o za-" Dediğinde cümlesini bölen tekrar tuvalete dönüp kusmam olmuştu. Saçlarımı arkaya attı ve sifonu çekip beni ayağa kaldırdı.

Ama titreyen bacaklarımla onun üstüne doğru düşmem bir oldu, bacaklarım beni taşımıyordu.

Beni kucağına alıp ağzımı ve yüzümü iyice yıkayarak hızla aşağıya indi ve kendi arabasına bindi, hastaneye gidiyorduk.

Ben kafamı hile taşıyamazken en sonunda gözlerim karardı ve Demon'un kahkahaları artarken, benim başım koltuğa doğru düştü..

__

Gözlerimi kırpıştırdım ve doktorun parmağını takip etmeye devam ettim.

Hepimiz hastaneye gelmiştik ve ben az önce uyanmıştım, şimdi ise doktor beni kontrol ediyordu.

"Güzel, parmağımı takip etmeye devam et. Kaç tane hap aldın Ayza?" Diye sormasıyla yutkundum ve elini çektiğinde bakışlarımı kaçırdım.

"Hatırlamıyorum, ama çoktu." Diye mırıldandım sadece. "İlaç mı almış?" Diye sordu Adar şaşkınca.

"Hangi ilaçtı peki?" Diye sordu sakince doğrulurken. Bir süre öylece boşluğa bakarken gözlerim doldu.

Eğer söylersem herkes öğrenecekti, ama söylemesem zaten kanımda çıkacaktı.

Resmen yolun sonuna gelmiş gibi hissediyordum.

"Aptal! O kadar içmeyecektin işte, şimdi herkes öğrenip seni tımarhaneye kapatacak.. Aptal bücür!" Dedi Demon gülerken.

"Şey.. Klorpromazin." Dedim titreyen sesimle. Eren'in bakışları aniden değişirken diğerleri anlamayarak bakıyordu.

"Bir tür ağrı kesici hap mı?" Diye sordu babaları merak ve endişeyle.

"Hayır maalesef.. Çok ağır bir psikolojik ilaç, çoğunlukla.. şizofreni tedavisinde kullanılıyor." Dediğinde hepsinin bakışları anında değişmişti, altın üçlünün bile.