Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandı

Bölüm 61~

Öncelikle birkaç şey söyleyeceğim bölüme geçmeden önce.

Bu bölüm kısa olacak, ara bölüm gibi düşünebilirsiniz. Ayza'nın ağzından değil, yazar ağzından Ural'ı anlatacağım. Onun hayatını, hastalığını ve geçmişinin bir kısmını öğreneceksiniz.

Çarşamba günü veya yarın bir bölüm daha gelecek.

İyi okumalar..

.

.

.

YAZARDAN..

Bazen yalan söylemek tatlı gelirdi insana. Neden yalan söylerdi ki bir insan? Başı sıkıştığı için mi, zora düştüğü için mi?

Bir insanın yalan söylemesi için sebep olmazdı bazen, sadece ister ve söylerdi.

Hatta hastalığı bile vardı bunun.. mitomani hastalığı. İnsanın sebepsizce her konuda yalan söylemesi, o yalanlara göre hayatına yön vermesiydi.

Bu hastalık Ural'ın hastalığıydı işte.

Basit geliyordu kulağa, oysaki öyle değildi. Söylenen yalanların bir sınırı olmazdı. Hatta bazen öyle yalanlar söylerdi ki insan, hayatını kökten değiştirirdi.

Hatta öyle bir hastalıktı ki, Ural'ı bir dönem siyah formaya kadar eşlik etmişti.

Ural'ın tüm hayatı yalandı aslında. Annesi onu canında çok sevmişti, abisiyle arası fazlasıyla iyiydi. Ama Ural, buna rağmen doyumsuz bir çocuk olmuştu her zaman.

Bütün ilgi, bütün sevgi onun olsun istiyordu. Bir babası vardı, ama Ural'ın kafasında kurduğu yalanlarda bir yeri yoktu.

"Bugün nasıl hissediyorsun Ural?" Diye sordu doktor. Ural duvarın dibine oturmuş, dizlerini kendine çekip sarılmış ileri geri sallanıyordu.

Doktor ne kadar onunla konuşsa da sakinleştirememiş, en sonunda o da yere, yanına oturmuştu.

"Kötü.. Ayza'yı istiyorum." Dedi fısıltı halinde. Sallanışı hızlandı, ellerini öyle sıkı kenetlemişti ki parmak boğumları bembeyaz olmuştu.

Ayza'yı istiyordu Ural.

Ayza, Ural'ın yalan hayatında ki tek gerçekti.

"Ama artık Ayza gelemez ki.. o uzaklara gitti. Ama sana söz veriyorum, tekrar gelecek." Dediğinde Ural elleriyle kulaklarını kapattı ve daha hızlı sallanmaya başladı.

Kriz geçiriyordu.

"Hayır! Şimdi gelsin! Onu özledim!" Demesiyle doktor tekrar konuşmaya başladı. "Gelecek. Söz veriyorum, ama şu an uzakta. Birkaç gün sonra tekrar gelecek." Demesiyle Ural dişlerini sıktı.

"Hayır, yalan söylüyorsun sende herkes gibi! Ayza'mı istiyorum!" Derken gözlerinden yaşlar akmaya başlamıştı. Doktor uzun zaman sonra Ural'ın biri için ağladığını görüyordu.

Ural fazlasıyla duygusal biriydi, ama sevdiklerinin konusu açıldığında sinirlenir ve susardı.

"Yalan söylemiyorum Ural, gelecek. Gerçekten gelecek. Hem senin ağladığını görse ne kadar üzülürdü-" Demesiyle cümlesini böldü doktorun.

"Ben onu üzmem! Sen üzersin, annesi üzer ama ben üzmem! Ben onu seviyorum, onu üzmem!" Dedi titreyen sesiyle. Doktor onu onayladı.