Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandı

Bölüm 64~

-Yorumlarınızı bekliyorum🫶🫂

Duruşmadan 1 ay sonra..

Alışamamıştım.

Alışamıyordum, olmuyordum.

Uyanıkken aklımdan çıkmıyorlardı, uyuyorken kabuslarıma giriyorlardı.

İki gündür hiç uyumamıştım. Gözlerim o kadar acıyordu ki açık tutamıyordum.

"Sana cidden acıyorum bücür!" Dedi masanın üstünde oturarak kahkaha atan Demon. Gözlerimden yaşlar akmaya başladığında gözlerim daha çok acımaya başladı.

"Canım acıyor.." Diye fısıldadım. Her anlamda canım acıyordu. Ural'ı görememek, Akar'ların nefreti, fiziksel acılar.. hepsi çok canımı acıtıyordu.

Bir buçuk aydır görmüyordum neredeyse Ural'ı, özlemiştim.. hatta gelip beni tekrar uykumdan uyandırsın, koala diye söylensin istiyordum.

"Demon, canım acıyor.." Diye fısıldadım tekrardan. Yataktan zorla doğruldum ve uyuşan ellerimle gözlerimi ovaladım. Ama muhtemelen çok fazla ağladığım için canım acımıştı, ellerimi hemen geri çektim.

"Ben sana demiştim demek istemezdim ama ben sana demiştim bücür." Dedi ve alayla omuz silkti Demon. Elimi kaldıracak gücü bile kendimde zor buluyordum.

"Haklıydın.. keşke en başından kendimi assaydım.." Diye fısıldadığımda dudakladım titredi, oysa kahkaha attı. Burnumu çekerken o gülmeye devam etti.

"Haklıydım işte bücür, en başından dinleyecektin sen beni." Dedi umursamazca. Yaşlı gözlerimi ona çevirdim. Omuzlarım düşmüş, gözlerim şişmiş ve canım acıyordu.

"Ama.." Dedim ve sustum, devamını getiremedim.

Ama.. yaşamak istiyordum.

Demon göz devirdi ve gülerek yanıma geldi. Beni omzundan sertçe iterek tekrar yatağa yatmamı sağladı. İnce örtüyü çekiştirerek gelişigüzel üstüme örttü.

"Yat zıbarda gevezelik yapma bücür, biraz kafamı dinleyeyim." Dedi ve saçlarını savurarak tekrar masaya oturup ofladı. "Ne güzel orada o ucubenin yatağına oturuyordum rahat rahat, bu masa her yerimi ağrıtıyor." Dedi buruşturduğu yüzüyle belini kütletirken.

Gözlerimi daha fazla açık tutamıyordum. Demon da fark etmiş olacak ki kahkaha attı.

"Tatlı kabuslar bücür."

.

.

.

Duruşmadan 1 ay 1 hafta sonra..

Dizlerimi kendime çekip sarılmış, ileri geri sallanıyordum olduğum yerde.

Yanılmıştım, en başından Demon'a güvenecektim. Hangi akla hizmet onlara inanmıştım? Benim hatamdı, benim suçumdu..

"Tabii ki senin suçun bücür!" Diyerek yanıma gelecekken vaz geçip yüzümü buruşturdu ve elini havada savurdu. "Iyy, leş gibi kokuyorsun bücür! Kalkta banyoya gir artık, kaç hafta oldu!" Dedi iğrenerek.