Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandı

Bölüm 17~

Onun kalbi dayanmazken, kız kardeşinin küçük kalbi nasıl dayanıyordu onca olanlara?

Lodos Akar~

Not: Bugün attığım ikinci bölüm. Bence bunun hatrına bol bol yorum yapabilirsiniz.. :))

Not 2: Bugün bir bölüm daha atmıştım, onu atladıysanız önce onu okuyup gelin derim.^^

YAZARDAN..

"Ne oldu ona?" Diye sordu Cihangir bey korku ve endişeyle.

"Bilmiyorum, sadece sohbet ediyorduk. Sonra birden irkildi ve dolu gözlerinden yaşlar akmaya başladı. Ona seslendim ve sarstım ama hiçbir şekilde hissetmiyor ve bakmıyordu, gözleri hep aynı yere bakıyordu. Hatta o sırada gözlerini kırpmadığına, gözlerinin mavisinin koyulaştığına yemin edebilirim! Elleri de titriyordu!" Dedi Umut ne olduğunu bilmeyerek.

"Sadece bayılmış." Dedi Lodos. "Biraz dinlensin." Dedi yatakta yatan kız kardeşinin saçlarından elini çekerek.

Odayı boşalttığında kız kardeşine baktı uzun uzun.

Nasıl dayanmıştı kalbi tüm bu olanlara?

Kafasında ki seslere, gördüğü şeylere?

Minik bedeni nasıl dayanmıştı onca acıya?

Nasıl tutmuştu her şeyi içinde? Yıllarca o delilerin arasında kimsesiz ne yapmıştı?

Yüzü ıslanana kadar ağladığını fark etmemişti Lodos.

Onun kalbi dayanmazken, kız kardeşinin küçük kalbi nasıl dayanıyordu onca olanlara?

Başını kaldırıp odasına baktı uzun uzun.

Kim bilir geldiğinden beri bu odada onların göremediği neler görmüş, nelerden kaçmıştı.

Lodos alt dudağını sertçe dişleyip burnunu çekti.

"Güzel kardeşim benim, nasıl dayandın bunlara?" Diye sordu fısıldayarak. Daha sonra eğilip alnına minicik bir öpücük bırakıp geri kalktı.

Gözyaşlarını silerek odadan çıktı.

AYZA'dan..

Yastığa daha fazla sarıldım ve Demon'un sesini duymamaya çalıştım

"Her şey seninle güzeeell!" Diye bağırarak şarkı söylemeye devam etti.

Başım çatlıyordu ve tek amacı başımı daha beter yapmaktı.

Dolan gözlerimle doğruldum ve sinirle Demon'a baktım.

"Sussana ya! Susmak nedir bilir misin sen?!" Dedim sinirle. Kahkaha atıp şarkıyı devam ettirdi.

"Taş kağıt makas da beni yenersen olur!" Demesiyle kaşlarımı çattım. Kendini yatağa fırlattı ve elini yumruk haline getirdi.

Bende elimi yumruk haline getirdim. "Taş, kağıt makas!" Dedikten sonra ben elimi makar yaparken, o elini değişik bir şey yaptı. Sanki elinde top varmış da tutuyormuş gibi.

"Ateş yaptım, ateş makası yakar bücür." Dedi ve sırıtıp yanağımdan makas aldı.

"Ama hile yaptın." Dedim kısık bir sesle. "Hile yapmamak gibi bir kural söylemedim bücür." Dedi ve göz kırparak yatağa uzandı.