Senin bedenine zarar gelirse, benimde ruhumu zarar gelir ufaklık.
Adar Akar~
Not: Yorum yapmayı unutmayıııın!^^
Gözlerimi açtığımda burnuma güzel bir koku geldi. Tarçın kokusuydu bu. Başımı kaldırıp baktığımda, bana sarılmış uyuyan Adar'ı gördüm.
Sarı saçları dağılmış, yüzü olabildiğince masumdu.
Bu haline gülümsedim ve bende ona sarıldım. Kalkmak yerine tekrar gözlerimi kapattım.
Elinin saçlarımda dolaştığını hissetmemle başımı kaldırıp ona baktım. Uyanmış ve gülüyordu.
"Günaydın." Dedi gülerek. Gülümseyip bende ona karşılık verdim.
Daha sonra aklına son olanlar gelmiş olmalı ki, yüzü düşmüş ve durgunlaşmıştı.
"Bak şimdi o kutsal soru gelecek bücür!" Diyerek güldü Demon.
"Seninle şu son olanlar hakkında konuşalım mı biraz?" Diye sorduğunda gülen yüzüm soldu.
Bakışlarımı mavi gözlerinden çekip doğruldum ve bağdaş kurup sırtımı yatak başlığına yasladım.
O da benim gibi kalktı ve başımı hafifçe tutup dizlerine koydu. Şimdi o oturuyordu, ben onun dizlerinde yatıyordum.
Yüzümü ona çevirerek yattığımda saçlarımla oynadı.
"Ne görmüştün Ayza? Kimler susmuyordu?" Diye sordu.
"Bilmiyorum. Demon ve tanımadığım yüzlerce, belki binlerce kişi kahkaha atıyordu. Çok fazla çıkıyordu sesleri.." Diye mırıldandı.
Yutkunup saçlarımla oynamaya devam etti. "Kendine zarar verecek gibiydin. Kendine sakın zarar verme, tamam mı? Senin bedenine zarar gelirse, benimde ruhuma zarar gelir ufaklık." Dedi ve gülümsedi kocaman. Bende gülümsedim.
Ona bu konu hakkında söz veremezdim..
"Benim bedenim alıştı zaten Adar." Diye mırıldandım. "Benim ruhum alışmadı Ayza, alışmayacak. Senin bedeninde alışmamıştır." Dedi.
"Ayza.. eski hayatınla ilgili de konuşabilir miyiz?" Diye sordu Adar. Başımı olumlu anlamda salladım.
"Hastanede ne yapıyordun? Ben birazcık araştırdım ama hepsi iyileşme sürecine göre bir süre sonra çıkıyordu. Sen nasıl yıllarca kaldın?" Diye sordu.
"Babam beni kapatmıştı. İyileşmem için değil, başından savmak için. Yani iyileşmem ne onun ne de doktorların umurumdaydı." Diyerek gülümsedim ve ekledim. "Ve zaten hasta da değilim üzülme bu yüzden."
O sırada sesi çıkmayan Demon öyle büyük bir kahkaha attı ki irkildim.
"Değil misin? Hastalığın dibini vurmuşsun bücür!" Diyerek güldü.
"O zaman onca ilaç ne içindi?" Diye sordu merakla. "Sözde iyileşmem için. Ama bir etkisi olmuyordu çünkü hasta değildim. Onlarsa işi gereği vermeye devam ediyordu." Dedim sakince.
"Orada nasıldı hayatın?" Diye sordu bu seferde sessizce. Amacı Giray gibi değildi. Giray hastalıkla ilgili sorular soruyordu, Adar benim nasıl oldığumla ilgili soruyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandı
Fantasy'Kafamın içindeki çığlıkları, senin ruhunun fısıltısı susturdu.'~Ayza A. *ESKİ İSİM: ABİLERİM Mİ?* ... Bir kız düşünün, şizofren.. Evet bu kız Ayza. 17 yaşında ve kendini bildi bileli olmayan sesler duyuyor, görüyor. Sürekli yanında olan kişiler Dem...
