Karanlığa Gömülen Hayaller -tamamlandı

Bölüm 4~

"Dürüst insan her zaman gerçeği söyler, akıllı insan ise yalnız kaldığında."

Sadece Demon~

||

"İmdat!"

"Yardım edin ne olur!"

"Ölmek i..istem-iyorum!"

"Kimse yok mu?!"

"İmdat!"

Sonunda kadının kafasının kopması ile, refleks olarak gözlerim kapandı ve irkildim. Yine ve yine, Demon'un seçtiği aptal filmleri izliyordum.

Derin bir nefes alıp, yine bir kızın intiharı ile sonlanan filmi kapattım. Bilgisayarı kaldırınca, yatağa attım kendimi. Sabah kahvaltı yapmış ve yine direkt odama çıkmıştım.

Adar ve Giray arkadaşları ile buluşmuştu. Eren ve Lodos ise işe gitmişlerdi. Yani anlayacağınız.. evde sadece ben, Demon, Lidya, üç silahşörler vardık, evet onlara öyle seslenme kararı almıştım..

Anneleri evdeydi fakat babaları da işe gitmişti. Yanaklarımı şişirip üfledim ve ayağa kalktım. Üzerinde ki oversize tişörtü düzeltirken, evin niye bu kadar sıcak olduğunu sorguluyordum.

Salona inerken, gelen sesler ile olduğum katta durdum. O kapının önüne giderken, git gide sesler artıyordu.

"Özür dileriz kızım.. Seni koruyamadık. Hepsi bizim suçumuz.." Dedi Nehir hanım hıçkırıklarının arasından. Afallayıp sessizce onu dinlemeye devam etme kararı almışım.

"Bücür, bücür, bücür.. İnsanları dinlemen yanlış bir şey.. Ve ben bunu sevdim!" Diyerek kahkaha attı Demon. Lidya ortalıklarda yoktu.

"O bizim kızımız değil, biliyorum. Bizim kızımız sensin anneciğim, tek prensesimiz sensin.. Hepsi de anlayacak onun kötü biri olduğunu!" Diyerek kendi kendine söylenen Nehir hanım ile gözlerim doldu. Beni niye sevmemişti ki? Acaba o da mı beni deki sanıp korkmuştu? Ben deli değildim ki..

"Niye mi? Çünkü aptal bir delisinde ondan bücür.. Bunun sende farkındasın, kendine deli değilim demen gerçeği değiştirmiyor." Dedi ve kahkaha attı Demon. Mavi gözlerimi vücudunda gezdirdim.

Ölü insan derilerinden yapılmış bir vücudu vardı. Dikiş izi, kan ve yaralar ile doluydu. Gözleri bembeyazdı, gözbebeği yoktu.

"Deli değilim!" Diye fısıldadım ve tekrar aşağıya yöneldim. Demon arkamdan kahkaha atarak gelirken, ben umursamadan salona girip koltuğa oturdum ve gözlerimi televizyona diktim.

Aşk olan filmi izlemeye karar vermiştim. "Dürüst insan her zaman gerçeği söyler, akıllı insan ise yalnız kaldığında bücür. Ve emin ile, yalnız kaldığın zaman bunu kendine itiraf edeceksin." Dedi Demon alayla.

Onu umursamadan filmi izlemeye devam ettim. Adım sesleri geliyordu ama umursamadım. Sebepsizce çok sarmıştı bu film.

Kadın uçurumun yanına gidip adamın elini sıkıca kavradığında,  içeriye bodoslama daldı üç silahşörler. "Ooo.. küçük hanım hemen de kurulmuş bakıyorum da evimize!" Dedi Emir alayla.