အနာဂတ်သားရဲကမ္ဘာ၏ရှေးခေတ်သမားတော်

အပိုင်း(၄၄) (ဆွေမျိုးများ)

unicode

နေ့လည်စာစားချိန်၌ စားပွဲပေါ်တွင် စွပ်ပြုတ်ဘူးတစ်ဘူးထဲသာရှိပြီး ဥများကိုလည်း မတွေ့ရသောအခါ တုန်ဖန်းရုန်မှာ စိတ်ညစ်သွားရသည်။ သို့သော် သူ့အဖေကို တည်ငြိမ်စွာဖြင့် ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် သူ့အဖေကလည်း သေချာစိုက်ကြည့်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသဖြင့် အသားပြားတစ်ပိုင်းခပ်၍ သူ့အမေ၏ပန်းကန်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည်။

အရှင်သခင်ဗိုလ်ချုပ်မှာ သူ့အဖေ ဘာဖြစ်စေချင်မှန်း သဘောပေါက်ပါသည်။ သူ့အမေကို ထည့်ပေးပြီးနောက် ချီကျွင်း၏ပန်းကန်ထဲကိုပါ ထည့်ပေးလိုက်ပြီး သူ့အဖေကိုပြန်ကြည့်လိုက်သည်။

ချီကျွင်းမှာမူ ယောက္ခမလောင်းများနှင့်အတူ ပထမဆုံးအကြိမ် စားရခြင်းဖြစ်၍ စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ သို့သော် ယိုအိုက်က သူလုပ်ထားသော ဝက်သားကြော်ကို မြည်းကြည့်လိုက်ချိန်တွင် ပျော်ရွှင်သွားရပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်များလည်း ငြိမ်ကျသွားရသည်။ လက်ရှိအနေအထားအရမူ နေ့စဉ်ဘဝ၌ သူတို့၏သားအပေါ် ဆိုးဆိုးဝါးဝါးဆက်ဆံပုံတော့ မရပါချေ။ ဘုရားရေ ငါဘာတွေလိုက်တွေးနေမိပါလိမ့်....။

အမှန်တိုင်းဝန်ခံရပါသော် တုန်ဖန်းရုန်၏သဘောအရဆိုလျှင် နေ့လည်စာသည် အရည်အသွေး လုံးဝပြည့်မှီပါသော်လည်း အရသာတွင်မူ ဝက်သားပြားကြော်မှလွဲ၍ ကျန်အားလုံးမှာ သာမန်သာဖြစ်သည်။ ပါဝင်ပစ္စည်းများ၏ အရသာအရမူ အားလုံးမှာ အဆင့်မြင့်ထုတ်ကုန်များ ဖြစ်ဟန်တူသည်။

ပြုတ်ထားသော တာကာကီဆိတ်သားမှာ နူးညံ့သော်လည်း ရနံ့မှာထူးခြားပြီး သိုးသားထက် အနံ့ပြင်းသည်။ သို့သော် ထိုအထဲကို နို့ထပ်ထည့်လိုက်ပါက အညှီနံ့ကိုဖယ်ရှားပေးနိုင်လိမ့်မည်။ ထိုနှစ်မျိုးမှာ ရှေးယခင်ကပင် အလိုက်ဖက်ဆုံးဖြစ်ကြသည်။ နွေရာသီတွင် ထိုအသားပြုတ်ကို စားသုံးရန် သင့်လျော်ပြီး ထိုအသားပြုတ်သည် တုန်ဖန်းရုန်၏စွမ်းအားကို မြှင့်တင်ပေးနိုင်မှန်းသိပါက ချီကျွင်းသည် ကျောက်တုံးကမ္ဘာလေးကို ထပ်သတိရသွားပေဦးမည်။

အာရှဝက်မျိုး၏ ခြေထောက်ကိုကင်ထားသည့် ဝက်ခြေထောက်ကင်လည်း ရှိသည်။ ဤကမ္ဘာမှ လူများသည် ဟင်းခတ်ပစ္စည်းအနေဖြင့် ဆားနှင့်သကြားကို သုံးကြကြောင်း သိလာရပြီး သူ့အတွက်မူ ဆားတစ်မျိုးတည်းကိုသာ သုံးခဲ့ရသည်မှာ အတော်ကြာပြီဖြစ်ကြောင်း သတိရသွားမိသည်။ ထိုကဲ့သို့ မပြည့်စုံမှုကြောင့် စိတ်မချမ်းသာဖြစ်သွားရသော်လည်း ထိုအသားမှာ အရသာကောင်းမွန်ပြီး အံ့ဖွယ်ကောင်းလောက်အောင်ပင် အဆီပမာဏမျှမျှတတနှင့် စားချင်စဖွယ်ဖြစ်နေသဖြင့် အားလုံးကိုမေ့သွားခဲ့သည်။ ထိုအသားကိုကင်နေချိန်တွင် ကြက်သွန်ကို ထည့်နိုင်ခဲ့ပါက ပိုကောင်းလိမ့်မည်။ ပဲပိစပ်သာရှိပါက ကြက်သွန်ဖြူနှင့်တွဲစပ်၍ ဆော့လုပ်နိုင်ခဲ့လျှင် ပိုကောင်းလိမ့်မည်။ ကြည့်ရသည်မှာ သူ့အတွက် လေ့လာစရာအများကြီး ကျန်နေသေးပုံပင်။

သားရဲကမ္ဘာ၏အစားအသောက်တိုင်းမှာ အပြုတ်များ၊ အကင်များ၊ လှီးဖြတ်ထားသော အသီးအရွက်စိမ်းများ သို့မဟုတ် ချက်ပြုတ်ထားသော အသီးအရွက်များသာ ဖြစ်ကြသည်။ အရသာကြွပ်စပ်စပ်နှင့် မယ်နီကွားအသီးပိုင်းလေးများကို ချီကျွင်းသဘောကျမိသည်။ ထိုအသီးမှာ နည်းငယ်ငံသော်လည်း သခွားသီးနှင့် အရသာဆင်တူသည်။ အခြားအတွဲအဖက်များမပါဘဲ အစိမ်းသက်သက်စားရုံနဲ့တင် အတော်လေးစားလို့ကောင်းသည်။ ၎င်းကို စွပ်ပြုတ်များ၊ အသားကင်များစားပြီးနောက် အအီပြေအောင် စားရန်သုံးလေ့ရှိသည်။ သူ့စိတ်ထဲတွင်မူ ထိုအသီးကို ကြော်စားလျှင် သို့မဟုတ် သုပ်စားလျှင်လည်း ကောင်းလိမ့်မည်ထင်သည်။

ချီကျွင်းမှာ အာဟာရဖြည့်အစားအစာအနည်းငယ်၊ အသားကင်တစ်ပိုင်းနှင့် စွပ်ပြုတ်တစ်ပန်းကန်ကိုသာ စားပြီး မယ်နီကွားသီးကိုသာ အားရပါးရစားနေသဖြင့် ယိုအိုက်မှာ စိတ်ဓာတ်ကျသွားရသည်။ ထိုကလေးသည် ဟင်းချက်တော်သောကလေးဖြစ်ပြီး အရသာရှိသောဟင်းလျာများကို ချက်တတ်သူဖြစ်၍ သူမချက်ပြုတ်သည့် သာမန်ဟင်းလျာများကို ခံတွင်းမတွေ့ပါသလော။ "ရှောင်ကျွင်း...အန်တီ့လက်ရာက မကောင်းဘူးလား "

ချီကျွင်းမှာ အသီးအပေါ်အာရုံစိုက်မိနေချိန်တွင် ထိုမေးခွန်းကို ရုတ်တရက်ကြားလိုက်ရသောအခါ ခဏတာမျှကြောင်အသွားပြီးနောက် ခေါင်းရမ်းပြလိုက်သည်။ " မဟုတ်ပါဘူး...စားကောင်းပါတယ်။ ကျွန်တော်ဗိုက်တောင် တင်းနေပါပြီ။ ဒီအသီးလေးက အရမ်းစားကောင်းလို့ မနေနိုင်တော့ဘဲ ထပ်စားမိနေတာပါ "

ချီကျွင်း၏စိတ်ကို စမ်းသည့်အနေဖြင့် ပြောခွင့်ပေးလိုက်သောလည်း အရသာမရှိဟူသော စကားကို မကြားလိုက်ရ၍ ယိုအိုက်မှာ စိတ်သက်သာရာရခဲ့သည်။ သူမ၏ချွေးမလေးကိုလည်း ပွင့်လင်းစေချင်ပါသည်။ "မင်းနှယ် စားတာတအားနည်းတာပဲ။ ကောင်းကောင်းကြီးထွားဖို့ဆို အာဟာရပြည့်အောင် စားရမယ်လေ။ အသားကိုလဲ သေချာစားပေးရမယ် " ထိုသို့ပြောပြီးနောက် သူ့သားဘက်ကို လှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး မျက်ရိပ်ပြလိုက်သည်။

တုန်ဖန်းရုန်မှာ သူ့အမေကို အလျင်အမြန်ရှင်းပြလိုက်ရသည်။ " ရှောင်ကျွင်းက အများကြီး မစားနိုင်လို့ပါ။ နောက်ပိုင်းမှာ ကျွန်တော် ပိုဂရုစိုက်ပေးလိုက်ပါ့မယ်"

ချီကျွင်း၏ဘဝအကြောင်း ပြန်တွေးမိသောအခါ ယိုအိုက်မှာ စိတ်မကောင်းဖြစ်ကာ သက်ပြင်းချလိုက်မိသည်။ "ဘယ်လောက်တောင် ကြိုးစားတဲ့ကလေးလဲ။ နောက်ပိုင်းကျရင် ဒီအိမ်က မင်းအိမ်ဖြစ်လာမှာပါ။ အတိတ်နဲ့ပက်သတ်ပြီး စိတ်ညစ်နေရရင် အဲ့အကြောင်းတွေ ထပ်မတွေးနဲ့တော့ ကြားလား "

ချီကျွင်းကပြုံးကာ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်ပြီး " တကယ်တော့ အရင်ကအကြောင်းတွေကို သိပ်လဲမမှတ်မိတော့ပါဘူး။ အခုအချိန်မှာ အရင်တုန်းကထက် ပိုပျော်ရွှင်နေတယ်လို့လဲ ကျွန်တော်ထင်ပါတယ်"

တရုတ်လူမျိုးများတွင် စကားမပြောရပါက အိပ်မပျော်တတ်သော အကျင့်ရှိ၍ ညစာစားချိန်တွင် ကိစ္စအတော်များများကို ဖြေရှင်းလေ့ရှိကြသည်။ သားရဲကမ္ဘာတွင်လည်း ထိုဓလေ့က မတိမ်ကောခဲ့ပေ။ ညစာစားဝိုင်းမှာ စကားပြောဆိုကြခြင်းသည် ခံစားချက်ကို ပေါ့ပါးစေပြီး အရသာရှိသောဟင်းလျာများက စိတ်ကိုကြည်လင်စေသည် မဟုတ်ပါလော။ ထို့ပြင် ချီကျွင်းချက်ခဲ့သော ဝက်သားစွပ်ပြုတ်မှာ အရေးကြီးသောအပိုင်းမှ ပါဝင်ခဲ့သည်။ ထိုထမင်းဝိုင်းတွင် သူမသား၏ ကလေးဆန်ပုံကို မြင်တွေ့ခဲ့ရပြီး ပို၍ရယ်ချင်စရာကောင်းသည်မှာ အသက်၈၀ရှိနေပြီဖြစ်သော သူမယောကျာ်းသည် သားနှင့်အတူ အမဲသားကို လိုက်လုနေခဲ့သည်။ ဤသို့အပြုအမူမျိုးသည် သူမတို့မိသားစုတွင် တစ်ခါမှ မရှိဖူးခဲ့့ပါပေ။

ယိုအိုက်၏မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် ထိုင်နေသည့်အတွက် သူမရယ်မောနေသည့်အရာကို လှည့်ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် တုန်ဖန်းရုန်၏ကလေးဆန်သော အပြုအမူကို မြင်လိုက်ရသည်။ မသိချင်ယောင်ဆောင်လိုက်သော်လည်း စားပွဲအောက်မှ တုန်ဖန်းရုန်၏ခြေထောက်ကို ကန်ပြီးသတိပေးလိုက်သည်။ " အန်တီနဲ့အန်ကယ်တို့ ကျွန်တော်ချက်တဲ့ ဒီဟင်းလျာကို သဘောကျရဲ့လားခင်ဗျ"

ယိုအိုက်က ချက်ချင်းပင်ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ "ဒါပေါ့ အန်တီကြိုက်ပါတယ်။ ဒီလိုအရသာရှိတာမျိုးကို ပထမဆုံးစားဖူးတာပဲ။ စားကောင်းလွန်းလို့ ထပ်တောင်စားချင်သေးတာ။ အဲ့ဒါအပြင် စားပြီးသွားတဲ့အချိန်မှာ စွမ်းအားတွေကိုပါ ခံစားမိသေးတယ် "

"သဘာကျတယ်ဆိုရင် နောက်ပိုင်းတွေမှာ ကျွန်တော်ချက်ပြီး မကြာမကြာပို့ပေးပါ့မယ်"

ဘာမှဝင်မပြောခဲ့သော တုန်ဖန်းချီက ရုတ်တရက်ဝင်ပြောလိုက်သည်။ " ရောက်လက်စနဲ့ ဒီအားလပ်ရက်မှာ အိမ်မှာနေသွားပါလား"

ယိုအိုက်ကလည်း ချက်ချင်းဝင်ပြောလိုက်သည်။ "ဟုတ်တယ် နေသွားပါလား။ ပြီးတော့ လက်ထပ်ပြီးတဲ့အခါကျရင် အိမ်နားမှာ မြေကွက်ဝယ်ပြီးနေကြပေါ့။ ဒါဆို မကြာမကြာ တွေ့ကြရမှာပေါ့ "

ချီကျွင်းမှာ မည်သို့ပြန်ဖြေရမှန်းမသိသဖြင့် တုန်ဖန်းရုန်ကိုသာ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

ဗိုလ်ချုပ်၏နှလုံးသားထဲတွင် အပျော်များပြည့်နှက်သွားရသည်။ သူ့အားကြည့်နေသော ထိုကောင်လေးကိုမင်လိုက်ရသောအခါ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ နဖူးလေးကို ခပ်ဖွဖွထိလိုက်ပြီး " ရှောင်ကျွင်း လက်ထပ်ပြီးတဲ့အခါကျ အမေတို့အနားမှာ အိမ်ဆောက်ပြီးနေကြမလား"

တုန်ဖန်းရုန်၏ရယ်သံကြောင့် ချီကျွင်းမှာ ကြက်သီးများပင် ထသွားရသည်။ အဘယ့်ကြောင့် ကိုယ့်ဘာသာမဖြေဘဲ သူ့ဆီပြန်တွန်းလွှတ်နေပါသနည်း။ သူမဖြေနိုင်သဖြင့် လှည့်ကြည့်ပြီး အကူအညီတောင်းခဲ့သည် မဟုတ်ပါလော။ ချီကျွင်းမှာ သူ့ကိုယ်သူ အားပေးလိုက်ပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ "အင်း နေကြတာပေါ့ "

ပြောနေရင်းမှ စကားလမ်းကြောင်းသည် မင်္ဂလာခန်းမအကြောင်းထိ ရောက်သွားခဲ့သည်။ တုန်ဖန်းချီနှင့် ယိုအိုက်မှာ အတော်လေးစိတ်စောနေပုံပေါ်သည်။ စားသောက်ပြီးချိန်၌ ယိုအိုက်သည် တုန်ဖန်းရုန်တို့သားအဖကို အနီးပတ်ဝန်းကျင်မှ သင့်လျော်သောနေရာကို လိုက်ကြည့်စေသည်။ မြန်မြန်ဝယ်နိုင်လေ ပိုကောင်းလေဖြစ်သည်။ မြေလွတ်ဝယ်ခြင်းမှာ အိမ်ဝယ်ခြင်းကဲ့သို့ မရိုးရှင်းဘဲ ဥပဒေကြောင်းအရ လုပ်ဆောင်ရမည်များ ရှိသည်။ သူတို့သည် တုန်ဖန်းမိသားစုမှ ဖြစ်လျှင်တောင် ထိုကိစ္စများကို ကျော်ဖြတ်ရမည်ဖြစ်ပြီး မိသားစုကြီးမှမသိခင် အရင်ပြီးအောင် လုပ်ရပေမည်။ သူတို့သည် မည်သူ့အကူအညီကိုမှ မလိုအပ်ပါချေ။

ယိုအိုက်ကမူ ချီကျွင်းအား သူမ၏စိုက်ခင်းဆီ ခေါ်သွားခဲ့သည်။ ၎င်းမှာ ခြံဝန်းအနောက်ဘက်မှ လေးထပ်အဆောက်အအုံဖြစ်သည်။ အဆောက်အအုံမှာ ရှေးကျသည့်ပုံစံဖြစ်သော်လည်း များပြားလွန်းသောအပင်များ ကန့်သတ်ချက်များကြောင့် ရှုပ်ယှက်ခတ်နေပေမဲ့ ၎င်းမှာချီကျွင်းအတွက် ပေးရန်ဖြစ်သည်။

ယိုအိုက်သည် ထင်ရှားသော သားရဲလက္ခဏာများရှိသည့် သန္ဓေပြောင်းမျိုးနွယ်ဖြစ်ပြီး သူမတွင် တွေ့ရခဲသည့်ကျန်းမာရေးပြဿနာရှိသည်။ ထို့ကြောင့်အပင်စိုက်ခြင်းကို နှစ်သက်ပြီး ထူးချွန်သောစိုက်ပျိုးသူ ဖြစ်ပါသော်ငြား ထိုစိုက်ခင်းတွင် အမြဲတမ်းရှိမနေနိုင်ပါပေ။ သို့သော်ငြား ထိုစိုက်ခင်းသည် သူမ၏တာဝန်ဟု သတ်မှတ်ထားပြီး လာလေ့ရှိသည်။ " ရှောင်ကျွင်း ဒီအပင်တွေအပေါ် ဘယ်လိုမြင်လဲ"

ပထမထပ်၏ အလယ်အကျဆုံးအခန်းမှလွဲ၍ ငျန်နေရာအားလုံးတွင် အပင်များစိုက်ထားသဖြင့် သူ့အတွက်မူ အပင်များစိုက်ထားသည့်အိမ်အတွင်းရှိနေရသည်မှာ အနည်းငယ်မျှထူးဆန်းနေသည်။ သို့သော် သူမသည် ထိုအပင်များကို သေချာဂရုစိုက်ထားကြောင်း သိသာပါသည်။ သစ်ပင်ပန်းမာန်များအားလုံးမှာ ကြွကြွရွရွနှင့် လှပနေကြသည်။ "အန်တီက တကယ့်အံ့မခန်းပဲ။ ကျွန်တော်ဆို ဖန်းပင်တွေပဲ စိုက်ဖူးတာ "

လူတိုင်းက ချီးကျူးခံရသည်ကို ကြိုက်သော်လည်း ယိုအိုက်ကမူ ထိုသို့မဟုတ်ပေ။ " မနေ့တုန်းက ဓာတ်ခွဲခန်းမှာ စစ်ဆေးကြည့်တော့ ရှောင်ကျွင်းမှာ ပြီးပြည့်စုံတဲ့ ဆက်နွယ်မှုရှိတယ်ဆိုပြီး ဆုံးဖြတ်ခံရတယ်လို့ ကြားတယ်။ အဲ့ဒါကမှ တကယ့်အံ့မခန်းပဲ"

ချီကျွင်းမှာ အနည်းငယ်မျှရှက်သွားရသည်။ အမှန်တိုင်းပြောရပါသော် ထိုဆက်နွယ်မှုမှာ ကျောက်တုံးကမ္ဘာလေးကြောင့်သာ ရလာရသည် မဟုတ်ပါလော။ သို့သော် ယိုအိုက်ကို ထိုအကြောင်းမပြောပြနိုင်သဖြင့် အပြစ်ရှိသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ " တကယ်တော့ ဘာလို့အဲ့လိုဖြစ်သွားမှန်း မသိပါဘူး။ ကျွန်တော်စိုက်ခဲ့တဲ့အပင်တွေက အရည်အသွေးမြင့်နေတယ်လို့ ပြောကြတယ်။ ပါမောက္ခတွေလည်း အံ့သြသွားကြပြီး စမ်းသပ်မှုတွေပါ လုပ်ခဲ့ကြတာ။ အိမ်ကမထွက်လာခင်က ကျွန်တော့်အမေအရင်းက စစ်မှန်တဲ့စိုက်ပျိုးသူတစ်ယောက်လို့ အဖေကပြောပြတယ်။ ဒီစွမ်းရည်ကို သူ့ဆီက အမွေရလိုက်တယ် ထင်ပါရဲ့ "

သားရဲကမ္ဘာတွင် ကလေးယူခြင်းမှာ အဆန်းမဟုတ်ပေ။ သို့သော် စေ့စပ်ထားသည့် လက်မထပ်ရသေးသောလူတစ်ယောက်သည် အခြားတစ်ယောက်နှင့် ကလေးရခြင်းမှာ အရှက်ရဖွယ်ဖြစ်ပြီး စေ့စပ်ထားသူအတွက်လည်း နစ်နာစရာဖြစ်သည်။ ချီကျွင်း၏မိဘများသည် မည်မျှခံစားခဲ့ရမည်ကို သူမကိုယ်ချင်းစာ ပါသည်။ တစ်ယောက်ကလဲ တတိယလူဖြစ်ဖို့ တွေးခဲ့မိမှာမဟုတ်သလို ကျန်တစ်ယောက်ကလည်း ဖောက်ပြန်ရန်တွေးမိခဲ့မည် မဟုတ်ပေ။ ကလေးဖျက်ချခြင်းသည် တရားမဝင်သော်လည်း မှောင်ခိုစျေးကွက်တွင် ထ်ုအလုပ်လုပ်ကိုင်နေသူများစွာ ရှိပါသည်။ ချီကျွင်းကို ဖျက်မချခဲ့ပုံအရ သူ၏မိဘများသည် ထိုကလေး၏အသက်ကို အလေးထားခဲ့ပုံပေါ်သည်။ လွန်ခဲ့သောရက်အနည်းငယ်က သိခဲ့ရသည့်သတင်းများအရ ချီကျွင်း၏မိဘများသည် ကောင်းမွန်သော မိသားစုများမှ ဆင်းသက်လာသူများဖြစ်ကြသည်။ အကယ်၍ ထိုကလေး၏မိခင်သာ မတိမ်းပါးသွားခဲ့ပါမူ ချီကျွင်းသည် သူ့အားမေတ္တာပေးမည့် အဖေနှင့်အမေကို ပိုင်ဆိုင်ရပါလိမ့်မည်။ အကယ်၍ သူမတို့ကသာ ထိုကလေးကို သူမတို့၏သားနှင့် မလိုက်ဖက်ဟုဆိုပြီး လက်ထပ်ပွဲကို ကြန့်ကြာစေခဲ့ပါမူ ထိုကလေးအတွက် မတရားသလို ခံစားသွားရပေလိမ့်မည်။ "ရှောင်ကျွင်း မင်းရဲ့မေဂျာနဲ့ မသက်ဆိုင်တဲ့ အလုပ်တစ်ခုခုကို အနာဂတ်မှာလုပ်ရမယ်ဆိုရင် မင်းလုပ်ချင်ပါ့မလား "

ထို့သို့မေးခွန်းမျိုးကို မတွေးထားမိသဖြင့် ချီကျွင်း ခဏတာမျှတွေးပြီးနောက် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ " သရေစာဆိုင်လေးတစ်ဆိုင် ဖွင့်မယ်လို့ တွေးဖူးတယ်။ အန်တီက အန်တီကြိုက်တဲ့အပင်လေးတွေ စိုက်ပြီး ကိုယ်ချစ်တဲ့လူတွေစားဖို့ ချက်ပြုတ်ပေးတယ်။ စိတ်ကူးပဲရှိသေးပေမဲ့ အနာဂတ်မှာ အန်တီတို့အတွက် စားစရာတွေ မကြာခဏချက်ပို့ချင်တယ်။ ချီမိသားစုက မိဘတွေအတွက်တော့ မလုပ်ပေးနိုင်တော့ဘူးလေ" သူသည်လည်း အဖေ အမေရှိသည့် သာမန်မိသားစုလေးကို လိုချင်ပါသည်။

ယိုအိုက်သည် ချီကျွင်းပြောချင်သည်ကို နားလည်လိုက်ပြီး ထိုကောင်လေး၏မျက်လုံးထဲမှ ဝမ်းနည်းမှုကို တွေ့လိုက်ရချိန်တွင် စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားခဲ့သည်။ "ကလေးရယ် အန်တီတို့က အမျိုးတွေဖြစ်ကုန်ပြီလေ။ မိဘနဲ့ သားသမီးတွေပဲ မဟုတ်လား။အန်ကယ်တို့ အန်တီတို့လို့ ခေါ်တာက မရင်းနှီးသလိုပဲ။ အဖေနဲ့အမေလို့ ခေါ်ပါလား "

သူ၏အမေက ချီကျွင်းကို အခေါ်အဝေါ်ပြောင်းခိုင်းသည်ကို မြင်လိုက်ရချိန်တွင် တုန်ဖန်းရုန်မှာ အနည်းငယ်မျှအံ့အားသင့်သွားရသည်။ ရှောင်ကျွင်းသည် သူ၏မိဘများ သဘောကျအောင် လုပ်နိုင်လိမ့်မည်ဟု ယုံကြည်သည့်အပြင် သူ့မိဘများကလည်း မည်သို့လူစားမှန်း သိပါသည်။ သို့သော် ပထမဆုံးတွေ့ဆုံချိန်မှာတင် အားလုံးအဆင်ပြေပြေဖြစ်သွားချိန်တွင်တော့ အနည်းငယ်အံ့သြသွားမိသည်။ မည်သို့ပင်ဆိုစေကာမူ ထိုကိစ္စသည် ကောင်းသောကိစ္စ မဟုတ်ပါလော။ သူနှင့်ရှောင်ကျွင်းတို့သည်လည်း မကြာခင်လက်ထပ်ကြရတော့မည်။ အိပ်မက်တွေ တကယ်ဖြစ်လာတော့မည့်အကြောင်း တွေးလိုက်မိချိန်တွင် စိတ်ချလက်ချနှင့် ပျော်ရွှင်သွားရသည်။

တုန်ဖန်းချီသည်လည်း သူ့ဇနီး၏ဆုံးဖြတ်ချက်ကို အနည်းငယ်မျှ အံ့သြသွားရသည်။ သူ့ချွေးမလေး၏ အကြောင်းအချို့ကိုနားထောင်ခဲ့ရပြီး သူ့သားပြောပုံအရဆိုပါက ထိုကောင်လေးတွင် အံ့မခန်းစွမ်းအားများ ရှိနေသည်။ ထို့ကြောင့်နောက်ဆုံးတွင် ချီကျွင်းမှာ မိသားစုကြီးနှင့် လုံးဝပက်သတ်မှုမရှိကြောင်း ယုံကြည်လိုက်သည်။ ထို့ပြင် သူတို့၏ချွေးမလေးမှာ နာခံတတ်သော အမူအကျင့်ကောင်းသူလေးတစ်ဦးဖြစ်သည်။ သူ၏ဇနီးမှာ ကျန်းမာရေးအရ ကလေးမွေးရန်မသင့်တော်ပေ။ သို့သော် သူတို့၏ချွေးမလေးမှာမူ သူတို့၏ဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပေးပေလိမ့်မည်။ ထိုကောင်ကလေးမှာ လိမ္မာယဉ်ကျေး၍ တွေးဆတတ်သဖြင့် လွယ်လွယ်ကူကူနှင့် နားချ၍ရပေလိမ့်မည်။

ညစာကိုမူ ချီကျွင်းနှင့်ယိုအိုက်တို့ အတူချက်ခဲ့ကြသည်။ သားရဲကမ္ဘာမှ ပါဝင်ပစ္စည်းများကိုသာ သုံးခဲ့သော်လည်း တုန်ဖန်းရုန်အတွက် ချက်ပေးစဉ်ကကဲ့သို့ပင် ကြော်သည့်နည်းကိုသာ များများသုံးလိုက်သည်။ မီးဖိုရှေ့မှ တည်ငြိမ်နေသော ချီကျွင်း၏အမူအရာမှာ ရောက်လာခါစတွင် စပ်စုနေခဲ့သောကောင်လေး မဟုတ်သည့်အတိုင်းပင်။ ယိုအိုက်သည် ချီကျွင်း၏လှုပ်ရှားမှုတိုင်းကို အသေးစိတ်ကြည့်ရှုခဲ့ပြီးနောက် နှလုံးသားထဲကပင် သဘောကျနေမိသည်။ "ရှောင်ကျွင်းရေ မင်းချက်တာတွေ စားပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း အမေကတော့ ကိုယ်ချက်ထားတာတွေတောင် ပြန်စားနိုင်တော့မယ် မထင်ဘူး"

ချီကျွင်းမှာ လူကြီးများ၏ ချီးကျူးမှုကို ခံလိုက်ရသဖြင့် ရှက်သွားပြီး မျက်နှာလေးပဲ နီရဲသွားရသည်။ " ကျွန်တော် အဖေနဲ့အမေ့အတွက် ဟင်းတွေ အပတ်တိုင်းလာချက်ပေးနိုင်ပါတယ်" အခေါ်အဝေါ်ပြောင်းလိုက်ရ၍ အနေခက်ပါသော်လည်း ဤသည်မှာ သူ့ကို တုန်ဖန်းရုန်၏မိဘများက လက်ခံသည့်သဘော မဟုတ်ပါလော။ အိမ်၌အချစ်ခံရခြင်းမှာ သူ့ကိုအလွန်ပျော်ရွှင်စေပါသည်။

ယိုအိုက်ကပြုံးလိုက်ပြီး "ဘာလို့ အပင်ပန်းခံရမှာလဲ ကလေးရယ်...ဒါပေမဲ့ အပတ်တိုင်း လာလည်ဖို့ကတော့ အရေးကြီးတယ်နော်။ အမေလည်း ဟင်းတွေချက်ဖို့ သင်ရတာပေါ့။ ဒါဆို အားလုံး ပိုကောင်းလာမှာ"

သူ၏အမေရှိခဲ့စဉ် ကလေးဘဝက နေ့တိုင်းသာမန် အိမ်ချက်လက်ရာများကို စားခဲ့ရပြီး စျေးကြီးသောအဝတ်အစားများ အရုပ်များကို မရခဲ့ပါသော်ငြား ပျော်ရွှင်နေခဲ့ကြောင်းကို တွေးမိလိုက်ချိန်တွင် ချီကျွင်း၏နှလုံးသားမှာ နွေးထွေးသွားရသည်။ " ဟုတ်ကဲ့ပါအမေ ကျွန်တော်တတ်သမျှ အကုန်သင်ပေးမှာပါ"

ယိုအိုက်က ချီကျွင်း၏ပခုံးကို ပုတ်ပေးလိုက်ပြီး "ကောင်းပြီ ဒါဆို တို့နှစ်ယောက်က သူတို့သားအဖရဲ့ စားချင်စိတ်နဲ့ သေချာချုပ်ကိုင်ကြမယ်။ စကားနားမထောင်တဲ့အခါ ထမင်းမကျွေးဘဲ ပစ်ထားကြမယ်"

ထိုစကားများကြောင့် ချီကျွင်းမှာ သဘောကျသွားရသည်။ "ဒါဆို အသားနှပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေအကြောင်း အမေစမ်းကြည့်ချင်လား "

"ဒါပေါ့...မင်းသာပြောပြလိုက်။ အမေကိုယ့်ဘာသာ လုပ်လိုက်မယ်။ ဒီည သူတို့ကို အံ့သြသွားအောင် လုပ်ရမယ် " ထိုသို့ပြောပြီးနောက် ကျန်စကားကိုမူ ချီကျွင်း၏ပခုံးနားကပ်၍ တီးတိုးပြောလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ "အမေပြောပြမယ် ရှောင်ရုန်ကလေးဘဝတုန်းကဆိုလေ အစားနဲ့ပက်သတ်လာရင် အရမ်းဇီဇာကြောင်တာ။ အဝါရောင်ဖရဲသီးသာ စွပ်ပြုတ်ထဲပါကြည့် သူလုံးဝမစားတော့ဘူး "

ဘာ...အဝါရောင်ဖရဲသီး...ဘာဖြစ်တယ်။ သူ့မှာ လုံးဝနားမလည်နိုင်ခဲ့ပေ။

ယိုအိုက်က ပြုံးလိုက်ပြီး သူ့ကိုအဖြေပါ ပြောပြလိုက်သည်။ " ဘာလို့လဲဆိုတော့ တစ်ခါတုန်းက ချိုးရှုက အိမ်မှာလာကစားတာ။ ဘာကြောင့်လဲမသိပါဘူး နှစ်ယောက်သား အဝါရောင်ဖရဲသီးကို ပြိုင်စားကြပြီး ရှောင်ရုန်က နိုင်သွားတယ်တဲ့။ ဒါပေမဲ့ နှစ်ယောက်လုံး သုံးရက်ဆက်တိုက် ဝမ်းလျောတဲ့အပြင် အရိုက်ပါခံလိုက်ရသေးတယ်လေ"

" ဖူးးးး" ချီကျွင်းမှာ တုန်ဖန်းရုန်၏ ငယ်ဘဝမှ အမှောင်ဆန်ဆန်သမိုင်းကို သိလိုက်ရချိန်တွင် လုံးဝရယ်ချင်သွားရသည်။ "ဒါဆိုလဲ အဝါရောင်ဖရဲသီးပန်ကိတ်ကြော် လုပ်ကြတာပေါ့ အမေ....ရုန်ကလည်း ကြိုက်လောက်မှာပါ "

T/N - hello hello သတိရကြသေးရဲ့လားဟင် 😁 ဒီအပတ်ထဲပျက်ကွက်သွားတဲ့ အကြွေးတွေနေ့တိုင်းဆပ်ပေးပါမယ်နော် ။

zawgyi

ေန႔လည္စာစားခ်ိန္၌ စားပြဲေပၚတြင္ စြပ္ျပဳတ္ဘူးတစ္ဘူးထဲသာ႐ွိၿပီး ဥမ်ားကိုလည္း မေတြ႕ရေသာအခါ တုန္ဖန္း႐ုန္မွာ စိတ္ညစ္သြားရသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႕အေဖကို တည္ၿငိမ္စြာျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ သူ႕အေဖကလည္း ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ အသားျပားတစ္ပိုင္းခပ္၍ သူ႕အေမ၏ပန္းကန္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္။

အ႐ွင္သခင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွာ သူ႕အေဖ ဘာျဖစ္ေစခ်င္မွန္း သေဘာေပါက္ပါသည္။ သူ႕အေမကို ထည့္ေပးၿပီးေနာက္ ခ်ီကြၽင္း၏ပန္းကန္ထဲကိုပါ ထည့္ေပးလိုက္ၿပီး သူ႕အေဖကိုျပန္ၾကည့္လိုက္သည္။

ခ်ီကြၽင္းမွာမူ ေယာကၡမေလာင္းမ်ားႏွင့္အတူ ပထမဆုံးအႀကိမ္ စားရျခင္းျဖစ္၍ စိတ္လႈပ္႐ွားေနသည္။ သို႔ေသာ္ ယိုအိုက္က သူလုပ္ထားေသာ ဝက္သားေၾကာ္ကို ျမည္းၾကည့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ေပ်ာ္႐ႊင္သြားရၿပီး စိတ္လႈပ္႐ွားေနသည္မ်ားလည္း ၿငိမ္က်သြားရသည္။ လက္႐ွိအေနအထားအရမူ ေန႔စဥ္ဘဝ၌ သူတို႔၏သားအေပၚ ဆိုးဆိုးဝါးဝါးဆက္ဆံပုံေတာ့ မရပါေခ်။ ဘုရားေရ ငါဘာေတြလိုက္ေတြးေနမိပါလိမ့္....။

အမွန္တိုင္းဝန္ခံရပါေသာ္ တုန္ဖန္း႐ုန္၏သေဘာအရဆိုလွ်င္ ေန႔လည္စာသည္ အရည္အေသြး လုံးဝျပည့္မွီပါေသာ္လည္း အရသာတြင္မူ ဝက္သားျပားေၾကာ္မွလြဲ၍ က်န္အားလုံးမွာ သာမန္သာျဖစ္သည္။ ပါဝင္ပစၥည္းမ်ား၏ အရသာအရမူ အားလုံးမွာ အဆင့္ျမင့္ထုတ္ကုန္မ်ား ျဖစ္ဟန္တူသည္။

ျပဳတ္ထားေသာ တာကာကီဆိတ္သားမွာ ႏူးညံ့ေသာ္လည္း ရနံ႔မွာထူးျခားၿပီး သိုးသားထက္ အနံ႔ျပင္းသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအထဲကို ႏို႔ထပ္ထည့္လိုက္ပါက အညႇီနံ႔ကိုဖယ္႐ွားေပးႏိုင္လိမ့္မည္။ ထိုႏွစ္မ်ိဳးမွာ ေ႐ွးယခင္ကပင္ အလိုက္ဖက္ဆုံးျဖစ္ၾကသည္။ ေႏြရာသီတြင္ ထိုအသားျပဳတ္ကို စားသုံးရန္ သင့္ေလ်ာ္ၿပီး ထိုအသားျပဳတ္သည္ တုန္ဖန္း႐ုန္၏စြမ္းအားကို ျမႇင့္တင္ေပးႏိုင္မွန္းသိပါက ခ်ီကြၽင္းသည္ ေက်ာက္တုံးကမ႓ာေလးကို ထပ္သတိရသြားေပဦးမည္။

အာ႐ွဝက္မ်ိဳး၏ ေျခေထာက္ကိုကင္ထားသည့္ ဝက္ေျခေထာက္ကင္လည္း ႐ွိသည္။ ဤကမ႓ာမွ လူမ်ားသည္ ဟင္းခတ္ပစၥည္းအေနျဖင့္ ဆားႏွင့္သၾကားကို သုံးၾကေၾကာင္း သိလာရၿပီး သူ႕အတြက္မူ ဆားတစ္မ်ိဳးတည္းကိုသာ သုံးခဲ့ရသည္မွာ အေတာ္ၾကာၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သတိရသြားမိသည္။ ထိုကဲ့သို႔ မျပည့္စုံမႈေၾကာင့္ စိတ္မခ်မ္းသာျဖစ္သြားရေသာ္လည္း ထိုအသားမွာ အရသာေကာင္းမြန္ၿပီး အံ့ဖြယ္ေကာင္းေလာက္ေအာင္ပင္ အဆီပမာဏမွ်မွ်တတႏွင့္ စားခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ေနသျဖင့္ အားလုံးကိုေမ့သြားခဲ့သည္။ ထိုအသားကိုကင္ေနခ်ိန္တြင္ ၾကက္သြန္ကို ထည့္ႏိုင္ခဲ့ပါက ပိုေကာင္းလိမ့္မည္။ ပဲပိစပ္သာ႐ွိပါက ၾကက္သြန္ျဖဴႏွင့္တြဲစပ္၍ ေဆာ့လုပ္ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ ပိုေကာင္းလိမ့္မည္။ ၾကည့္ရသည္မွာ သူ႕အတြက္ ေလ့လာစရာအမ်ားႀကီး က်န္ေနေသးပုံပင္။

သားရဲကမ႓ာ၏အစားအေသာက္တိုင္းမွာ အျပဳတ္မ်ား၊ အကင္မ်ား၊ လွီးျဖတ္ထားေသာ အသီးအ႐ြက္စိမ္းမ်ား သို႔မဟုတ္ ခ်က္ျပဳတ္ထားေသာ အသီးအ႐ြက္မ်ားသာ ျဖစ္ၾကသည္။ အရသာႂကြပ္စပ္စပ္ႏွင့္ မယ္နီကြားအသီးပိုင္းေလးမ်ားကို ခ်ီကြၽင္းသေဘာက်မိသည္။ ထိုအသီးမွာ နည္းငယ္ငံေသာ္လည္း သခြားသီးႏွင့္ အရသာဆင္တူသည္။ အျခားအတြဲအဖက္မ်ားမပါဘဲ အစိမ္းသက္သက္စား႐ုံနဲ႔တင္ အေတာ္ေလးစားလို႔ေကာင္းသည္။ ၎ကို စြပ္ျပဳတ္မ်ား၊ အသားကင္မ်ားစားၿပီးေနာက္ အအီေျပေအာင္ စားရန္သုံးေလ့႐ွိသည္။ သူ႕စိတ္ထဲတြင္မူ ထိုအသီးကို ေၾကာ္စားလွ်င္ သို႔မဟုတ္ သုပ္စားလွ်င္လည္း ေကာင္းလိမ့္မည္ထင္သည္။

ခ်ီကြၽင္းမွာ အာဟာရျဖည့္အစားအစာအနည္းငယ္၊ အသားကင္တစ္ပိုင္းႏွင့္ စြပ္ျပဳတ္တစ္ပန္းကန္ကိုသာ စားၿပီး မယ္နီကြားသီးကိုသာ အားရပါးရစားေနသျဖင့္ ယိုအိုက္မွာ စိတ္ဓာတ္က်သြားရသည္။ ထိုကေလးသည္ ဟင္းခ်က္ေတာ္ေသာကေလးျဖစ္ၿပီး အရသာ႐ွိေသာဟင္းလ်ာမ်ားကို ခ်က္တတ္သူျဖစ္၍ သူမခ်က္ျပဳတ္သည့္ သာမန္ဟင္းလ်ာမ်ားကို ခံတြင္းမေတြ႕ပါသေလာ။ "ေ႐ွာင္ကြၽင္း...အန္တီ့လက္ရာက မေကာင္းဘူးလား "

ခ်ီကြၽင္းမွာ အသီးအေပၚအာ႐ုံစိုက္မိေနခ်ိန္တြင္ ထိုေမးခြန္းကို ႐ုတ္တရက္ၾကားလိုက္ရေသာအခါ ခဏတာမွ်ေၾကာင္အသြားၿပီးေနာက္ ေခါင္းရမ္းျပလိုက္သည္။ " မဟုတ္ပါဘူး...စားေကာင္းပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ဗိုက္ေတာင္ တင္းေနပါၿပီ။ ဒီအသီးေလးက အရမ္းစားေကာင္းလို႔ မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ ထပ္စားမိေနတာပါ "

ခ်ီကြၽင္း၏စိတ္ကို စမ္းသည့္အေနျဖင့္ ေျပာခြင့္ေပးလိုက္ေသာလည္း အရသာမ႐ွိဟူေသာ စကားကို မၾကားလိုက္ရ၍ ယိုအိုက္မွာ စိတ္သက္သာရာရခဲ့သည္။ သူမ၏ေခြၽးမေလးကိုလည္း ပြင့္လင္းေစခ်င္ပါသည္။ "မင္းႏွယ္ စားတာတအားနည္းတာပဲ။ ေကာင္းေကာင္းႀကီးထြားဖို႔ဆို အာဟာရျပည့္ေအာင္ စားရမယ္ေလ။ အသားကိုလဲ ေသခ်ာစားေပးရမယ္ " ထိုသို႔ေျပာၿပီးေနာက္ သူ႕သားဘက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး မ်က္ရိပ္ျပလိုက္သည္။

တုန္ဖန္း႐ုန္မွာ သူ႕အေမကို အလ်င္အျမန္႐ွင္းျပလိုက္ရသည္။ " ေ႐ွာင္ကြၽင္းက အမ်ားႀကီး မစားႏိုင္လို႔ပါ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ ပိုဂ႐ုစိုက္ေပးလိုက္ပါ့မယ္"

ခ်ီကြၽင္း၏ဘဝအေၾကာင္း ျပန္ေတြးမိေသာအခါ ယိုအိုက္မွာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ကာ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။ "ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ႀကိဳးစားတဲ့ကေလးလဲ။ ေနာက္ပိုင္းက်ရင္ ဒီအိမ္က မင္းအိမ္ျဖစ္လာမွာပါ။ အတိတ္နဲ႔ပက္သတ္ၿပီး စိတ္ညစ္ေနရရင္ အဲ့အေၾကာင္းေတြ ထပ္မေတြးနဲ႔ေတာ့ ၾကားလား "

ခ်ီကြၽင္းကျပဳံးကာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္ၿပီး " တကယ္ေတာ့ အရင္ကအေၾကာင္းေတြကို သိပ္လဲမမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ အခုအခ်ိန္မွာ အရင္တုန္းကထက္ ပိုေပ်ာ္႐ႊင္ေနတယ္လို႔လဲ ကြၽန္ေတာ္ထင္ပါတယ္"

တ႐ုတ္လူမ်ိဳးမ်ားတြင္ စကားမေျပာရပါက အိပ္မေပ်ာ္တတ္ေသာ အက်င့္႐ွိ၍ ညစာစားခ်ိန္တြင္ ကိစၥအေတာ္မ်ားမ်ားကို ေျဖ႐ွင္းေလ့႐ွိၾကသည္။ သားရဲကမ႓ာတြင္လည္း ထိုဓေလ့က မတိမ္ေကာခဲ့ေပ။ ညစာစားဝိုင္းမွာ စကားေျပာဆိုၾကျခင္းသည္ ခံစားခ်က္ကို ေပါ့ပါးေစၿပီး အရသာ႐ွိေသာဟင္းလ်ာမ်ားက စိတ္ကိုၾကည္လင္ေစသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ထို႔ျပင္ ခ်ီကြၽင္းခ်က္ခဲ့ေသာ ဝက္သားစြပ္ျပဳတ္မွာ အေရးႀကီးေသာအပိုင္းမွ ပါဝင္ခဲ့သည္။ ထိုထမင္းဝိုင္းတြင္ သူမသား၏ ကေလးဆန္ပုံကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရၿပီး ပို၍ရယ္ခ်င္စရာေကာင္းသည္မွာ အသက္၈၀႐ွိေနၿပီျဖစ္ေသာ သူမေယာက်ာ္းသည္ သားႏွင့္အတူ အမဲသားကို လိုက္လုေနခဲ့သည္။ ဤသို႔အျပဳအမူမ်ိဳးသည္ သူမတို႔မိသားစုတြင္ တစ္ခါမွ မ႐ွိဖူးခဲ့့ပါေပ။

ယိုအိုက္၏မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္တြင္ ထိုင္ေနသည့္အတြက္ သူမရယ္ေမာေနသည့္အရာကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ခ်ိန္တြင္ တုန္ဖန္း႐ုန္၏ကေလးဆန္ေသာ အျပဳအမူကို ျမင္လိုက္ရသည္။ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္ေသာ္လည္း စားပြဲေအာက္မွ တုန္ဖန္း႐ုန္၏ေျခေထာက္ကို ကန္ၿပီးသတိေပးလိုက္သည္။ " အန္တီနဲ႔အန္ကယ္တို႔ ကြၽန္ေတာ္ခ်က္တဲ့ ဒီဟင္းလ်ာကို သေဘာက်ရဲ႕လားခင္ဗ်"

ယိုအိုက္က ခ်က္ခ်င္းပင္ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ "ဒါေပါ့ အန္တီႀကိဳက္ပါတယ္။ ဒီလိုအရသာ႐ွိတာမ်ိဳးကို ပထမဆုံးစားဖူးတာပဲ။ စားေကာင္းလြန္းလို႔ ထပ္ေတာင္စားခ်င္ေသးတာ။ အဲ့ဒါအျပင္ စားၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာ စြမ္းအားေတြကိုပါ ခံစားမိေသးတယ္ "

"သဘာက်တယ္ဆိုရင္ ေနာက္ပိုင္းေတြမွာ ကြၽန္ေတာ္ခ်က္ၿပီး မၾကာမၾကာပို႔ေပးပါ့မယ္"

ဘာမွဝင္မေျပာခဲ့ေသာ တုန္ဖန္းခ်ီက ႐ုတ္တရက္ဝင္ေျပာလိုက္သည္။ " ေရာက္လက္စနဲ႔ ဒီအားလပ္ရက္မွာ အိမ္မွာေနသြားပါလား"

ယိုအိုက္ကလည္း ခ်က္ခ်င္းဝင္ေျပာလိုက္သည္။ "ဟုတ္တယ္ ေနသြားပါလား။ ၿပီးေတာ့ လက္ထပ္ၿပီးတဲ့အခါက်ရင္ အိမ္နားမွာ ေျမကြက္ဝယ္ၿပီးေနၾကေပါ့။ ဒါဆို မၾကာမၾကာ ေတြ႕ၾကရမွာေပါ့ "

ခ်ီကြၽင္းမွာ မည္သို႔ျပန္ေျဖရမွန္းမသိသျဖင့္ တုန္ဖန္း႐ုန္ကိုသာ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏ႏွလုံးသားထဲတြင္ အေပ်ာ္မ်ားျပည့္ႏွက္သြားရသည္။ သူ႕အားၾကည့္ေနေသာ ထိုေကာင္ေလးကိုမင္လိုက္ရေသာအခါ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ နဖူးေလးကို ခပ္ဖြဖြထိလိုက္ၿပီး " ေ႐ွာင္ကြၽင္း လက္ထပ္ၿပီးတဲ့အခါက် အေမတို႔အနားမွာ အိမ္ေဆာက္ၿပီးေနၾကမလား"

တုန္ဖန္း႐ုန္၏ရယ္သံေၾကာင့္ ခ်ီကြၽင္းမွာ ၾကက္သီးမ်ားပင္ ထသြားရသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ကိုယ့္ဘာသာမေျဖဘဲ သူ႕ဆီျပန္တြန္းလႊတ္ေနပါသနည္း။ သူမေျဖႏိုင္သျဖင့္ လွည့္ၾကည့္ၿပီး အကူအညီေတာင္းခဲ့သည္ မဟုတ္ပါေလာ။ ခ်ီကြၽင္းမွာ သူ႕ကိုယ္သူ အားေပးလိုက္ၿပီး ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။ "အင္း ေနၾကတာေပါ့ "

ေျပာေနရင္းမွ စကားလမ္းေၾကာင္းသည္ မဂၤလာခန္းမအေၾကာင္းထိ ေရာက္သြားခဲ့သည္။ တုန္ဖန္းခ်ီႏွင့္ ယိုအိုက္မွာ အေတာ္ေလးစိတ္ေစာေနပုံေပၚသည္။ စားေသာက္ၿပီးခ်ိန္၌ ယိုအိုက္သည္ တုန္ဖန္း႐ုန္တို႔သားအဖကို အနီးပတ္ဝန္းက်င္မွ သင့္ေလ်ာ္ေသာေနရာကို လိုက္ၾကည့္ေစသည္။ ျမန္ျမန္ဝယ္ႏိုင္ေလ ပိုေကာင္းေလျဖစ္သည္။ ေျမလြတ္ဝယ္ျခင္းမွာ အိမ္ဝယ္ျခင္းကဲ့သို႔ မ႐ိုး႐ွင္းဘဲ ဥပေဒေၾကာင္းအရ လုပ္ေဆာင္ရမည္မ်ား ႐ွိသည္။ သူတို႔သည္ တုန္ဖန္းမိသားစုမွ ျဖစ္လွ်င္ေတာင္ ထိုကိစၥမ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ရမည္ျဖစ္ၿပီး မိသားစုႀကီးမွမသိခင္ အရင္ၿပီးေအာင္ လုပ္ရေပမည္။ သူတို႔သည္ မည္သူ႕အကူအညီကိုမွ မလိုအပ္ပါေခ်။

ယိုအိုက္ကမူ ခ်ီကြၽင္းအား သူမ၏စိုက္ခင္းဆီ ေခၚသြားခဲ့သည္။ ၎မွာ ျခံဝန္းအေနာက္ဘက္မွ ေလးထပ္အေဆာက္အအုံျဖစ္သည္။ အေဆာက္အအုံမွာ ေ႐ွးက်သည့္ပုံစံျဖစ္ေသာ္လည္း မ်ားျပားလြန္းေသာအပင္မ်ား ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ႐ႈပ္ယွက္ခတ္ေနေပမဲ့ ၎မွာခ်ီကြၽင္းအတြက္ ေပးရန္ျဖစ္သည္။

ယိုအိုက္သည္ ထင္႐ွားေသာ သားရဲလကၡဏာမ်ား႐ွိသည့္ သေႏၶေျပာင္းမ်ိဳးႏြယ္ျဖစ္ၿပီး သူမတြင္ ေတြ႕ရခဲသည့္က်န္းမာေရးျပႆနာ႐ွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္အပင္စိုက္ျခင္းကို ႏွစ္သက္ၿပီး ထူးခြၽန္ေသာစိုက္ပ်ိဳးသူ ျဖစ္ပါေသာ္ျငား ထိုစိုက္ခင္းတြင္ အၿမဲတမ္း႐ွိမေနႏိုင္ပါေပ။ သို႔ေသာ္ျငား ထိုစိုက္ခင္းသည္ သူမ၏တာဝန္ဟု သတ္မွတ္ထားၿပီး လာေလ့႐ွိသည္။ " ေ႐ွာင္ကြၽင္း ဒီအပင္ေတြအေပၚ ဘယ္လိုျမင္လဲ"

ပထမထပ္၏ အလယ္အက်ဆုံးအခန္းမွလြဲ၍ င်န္ေနရာအားလုံးတြင္ အပင္မ်ားစိုက္ထားသျဖင့္ သူ႕အတြက္မူ အပင္မ်ားစိုက္ထားသည့္အိမ္အတြင္း႐ွိေနရသည္မွာ အနည္းငယ္မွ်ထူးဆန္းေနသည္။ သို႔ေသာ္ သူမသည္ ထိုအပင္မ်ားကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ထားေၾကာင္း သိသာပါသည္။ သစ္ပင္ပန္းမာန္မ်ားအားလုံးမွာ ႂကြႂကြ႐ြ႐ြႏွင့္ လွပေနၾကသည္။ "အန္တီက တကယ့္အံ့မခန္းပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ဆို ဖန္းပင္ေတြပဲ စိုက္ဖူးတာ "

လူတိုင္းက ခ်ီးက်ဴးခံရသည္ကို ႀကိဳက္ေသာ္လည္း ယိုအိုက္ကမူ ထိုသို႔မဟုတ္ေပ။ " မေန႔တုန္းက ဓာတ္ခြဲခန္းမွာ စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့ ေ႐ွာင္ကြၽင္းမွာ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ဆက္ႏြယ္မႈ႐ွိတယ္ဆိုၿပီး ဆုံးျဖတ္ခံရတယ္လို႔ ၾကားတယ္။ အဲ့ဒါကမွ တကယ့္အံ့မခန္းပဲ"

ခ်ီကြၽင္းမွာ အနည္းငယ္မွ်႐ွက္သြားရသည္။ အမွန္တိုင္းေျပာရပါေသာ္ ထိုဆက္ႏြယ္မႈမွာ ေက်ာက္တုံးကမ႓ာေလးေၾကာင့္သာ ရလာရသည္ မဟုတ္ပါေလာ။ သို႔ေသာ္ ယိုအိုက္ကို ထိုအေၾကာင္းမေျပာျပႏိုင္သျဖင့္ အျပစ္႐ွိသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ " တကယ္ေတာ့ ဘာလို႔အဲ့လိုျဖစ္သြားမွန္း မသိပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္စိုက္ခဲ့တဲ့အပင္ေတြက အရည္အေသြးျမင့္ေနတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ပါေမာကၡေတြလည္း အံ့ၾသသြားၾကၿပီး စမ္းသပ္မႈေတြပါ လုပ္ခဲ့ၾကတာ။ အိမ္ကမထြက္လာခင္က ကြၽန္ေတာ္႕အေမအရင္းက စစ္မွန္တဲ့စိုက္ပ်ိဳးသူတစ္ေယာက္လို႔ အေဖကေျပာျပတယ္။ ဒီစြမ္းရည္ကို သူ႕ဆီက အေမြရလိုက္တယ္ ထင္ပါရဲ႕ "

သားရဲကမ႓ာတြင္ ကေလးယူျခင္းမွာ အဆန္းမဟုတ္ေပ။ သို႔ေသာ္ ေစ့စပ္ထားသည့္ လက္မထပ္ရေသးေသာလူတစ္ေယာက္သည္ အျခားတစ္ေယာက္ႏွင့္ ကေလးရျခင္းမွာ အ႐ွက္ရဖြယ္ျဖစ္ၿပီး ေစ့စပ္ထားသူအတြက္လည္း နစ္နာစရာျဖစ္သည္။ ခ်ီကြၽင္း၏မိဘမ်ားသည္ မည္မွ်ခံစားခဲ့ရမည္ကို သူမကိုယ္ခ်င္းစာ ပါသည္။ တစ္ေယာက္ကလဲ တတိယလူျဖစ္ဖို႔ ေတြးခဲ့မိမွာမဟုတ္သလို က်န္တစ္ေယာက္ကလည္း ေဖာက္ျပန္ရန္ေတြးမိခဲ့မည္ မဟုတ္ေပ။ ကေလးဖ်က္ခ်ျခင္းသည္ တရားမဝင္ေသာ္လည္း ေမွာင္ခိုေစ်းကြက္တြင္ ထ္ုအလုပ္လုပ္ကိုင္ေနသူမ်ားစြာ ႐ွိပါသည္။ ခ်ီကြၽင္းကို ဖ်က္မခ်ခဲ့ပုံအရ သူ၏မိဘမ်ားသည္ ထိုကေလး၏အသက္ကို အေလးထားခဲ့ပုံေပၚသည္။ လြန္ခဲ့ေသာရက္အနည္းငယ္က သိခဲ့ရသည့္သတင္းမ်ားအရ ခ်ီကြၽင္း၏မိဘမ်ားသည္ ေကာင္းမြန္ေသာ မိသားစုမ်ားမွ ဆင္းသက္လာသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အကယ္၍ ထိုကေလး၏မိခင္သာ မတိမ္းပါးသြားခဲ့ပါမူ ခ်ီကြၽင္းသည္ သူ႕အားေမတၱာေပးမည့္ အေဖႏွင့္အေမကို ပိုင္ဆိုင္ရပါလိမ့္မည္။ အကယ္၍ သူမတို႔ကသာ ထိုကေလးကို သူမတို႔၏သားႏွင့္ မလိုက္ဖက္ဟုဆိုၿပီး လက္ထပ္ပြဲကို ၾကန္႔ၾကာေစခဲ့ပါမူ ထိုကေလးအတြက္ မတရားသလို ခံစားသြားရေပလိမ့္မည္။ "ေ႐ွာင္ကြၽင္း မင္းရဲ႕ေမဂ်ာနဲ႔ မသက္ဆိုင္တဲ့ အလုပ္တစ္ခုခုကို အနာဂတ္မွာလုပ္ရမယ္ဆိုရင္ မင္းလုပ္ခ်င္ပါ့မလား "

ထို႔သို႔ေမးခြန္းမ်ိဳးကို မေတြးထားမိသျဖင့္ ခ်ီကြၽင္း ခဏတာမွ်ေတြးၿပီးေနာက္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ " သေရစာဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ ဖြင့္မယ္လို႔ ေတြးဖူးတယ္။ အန္တီက အန္တီႀကိဳက္တဲ့အပင္ေလးေတြ စိုက္ၿပီး ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူေတြစားဖို႔ ခ်က္ျပဳတ္ေပးတယ္။ စိတ္ကူးပဲ႐ွိေသးေပမဲ့ အနာဂတ္မွာ အန္တီတို႔အတြက္ စားစရာေတြ မၾကာခဏခ်က္ပို႔ခ်င္တယ္။ ခ်ီမိသားစုက မိဘေတြအတြက္ေတာ့ မလုပ္ေပးႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ" သူသည္လည္း အေဖ အေမ႐ွိသည့္ သာမန္မိသားစုေလးကို လိုခ်င္ပါသည္။

ယိုအိုက္သည္ ခ်ီကြၽင္းေျပာခ်င္သည္ကို နားလည္လိုက္ၿပီး ထိုေကာင္ေလး၏မ်က္လုံးထဲမွ ဝမ္းနည္းမႈကို ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္တြင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားခဲ့သည္။ "ကေလးရယ္ အန္တီတို႔က အမ်ိဳးေတြျဖစ္ကုန္ၿပီေလ။ မိဘနဲ႔ သားသမီးေတြပဲ မဟုတ္လား။အန္ကယ္တို႔ အန္တီတို႔လို႔ ေခၚတာက မရင္းႏွီးသလိုပဲ။ အေဖနဲ႔အေမလို႔ ေခၚပါလား "

သူ၏အေမက ခ်ီကြၽင္းကို အေခၚအေဝၚေျပာင္းခိုင္းသည္ကို ျမင္လိုက္ရခ်ိန္တြင္ တုန္ဖန္း႐ုန္မွာ အနည္းငယ္မွ်အံ့အားသင့္သြားရသည္။ ေ႐ွာင္ကြၽင္းသည္ သူ၏မိဘမ်ား သေဘာက်ေအာင္ လုပ္ႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ယုံၾကည္သည့္အျပင္ သူ႕မိဘမ်ားကလည္း မည္သို႔လူစားမွန္း သိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ပထမဆုံးေတြ႕ဆုံခ်ိန္မွာတင္ အားလုံးအဆင္ေျပေျပျဖစ္သြားခ်ိန္တြင္ေတာ့ အနည္းငယ္အံ့ၾသသြားမိသည္။ မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ ထိုကိစၥသည္ ေကာင္းေသာကိစၥ မဟုတ္ပါေလာ။ သူႏွင့္ေ႐ွာင္ကြၽင္းတို႔သည္လည္း မၾကာခင္လက္ထပ္ၾကရေတာ့မည္။ အိပ္မက္ေတြ တကယ္ျဖစ္လာေတာ့မည့္အေၾကာင္း ေတြးလိုက္မိခ်ိန္တြင္ စိတ္ခ်လက္ခ်ႏွင့္ ေပ်ာ္႐ႊင္သြားရသည္။

တုန္ဖန္းခ်ီသည္လည္း သူ႕ဇနီး၏ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို အနည္းငယ္မွ် အံ့ၾသသြားရသည္။ သူ႕ေခြၽးမေလး၏ အေၾကာင္းအခ်ိဳ႕ကိုနားေထာင္ခဲ့ရၿပီး သူ႕သားေျပာပုံအရဆိုပါက ထိုေကာင္ေလးတြင္ အံ့မခန္းစြမ္းအားမ်ား ႐ွိေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ေနာက္ဆုံးတြင္ ခ်ီကြၽင္းမွာ မိသားစုႀကီးႏွင့္ လုံးဝပက္သတ္မႈမ႐ွိေၾကာင္း ယုံၾကည္လိုက္သည္။ ထို႔ျပင္ သူတို႔၏ေခြၽးမေလးမွာ နာခံတတ္ေသာ အမူအက်င့္ေကာင္းသူေလးတစ္ဦးျဖစ္သည္။ သူ၏ဇနီးမွာ က်န္းမာေရးအရ ကေလးေမြးရန္မသင့္ေတာ္ေပ။ သို႔ေသာ္ သူတို႔၏ေခြၽးမေလးမွာမူ သူတို႔၏ဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းေပးေပလိမ့္မည္။ ထိုေကာင္ကေလးမွာ လိမၼာယဥ္ေက်း၍ ေတြးဆတတ္သျဖင့္ လြယ္လြယ္ကူကူႏွင့္ နားခ်၍ရေပလိမ့္မည္။

ညစာကိုမူ ခ်ီကြၽင္းႏွင့္ယိုအိုက္တို႔ အတူခ်က္ခဲ့ၾကသည္။ သားရဲကမ႓ာမွ ပါဝင္ပစၥည္းမ်ားကိုသာ သုံးခဲ့ေသာ္လည္း တုန္ဖန္း႐ုန္အတြက္ ခ်က္ေပးစဥ္ကကဲ့သို႔ပင္ ေၾကာ္သည့္နည္းကိုသာ မ်ားမ်ားသုံးလိုက္သည္။ မီးဖိုေ႐ွ႕မွ တည္ၿငိမ္ေနေသာ ခ်ီကြၽင္း၏အမူအရာမွာ ေရာက္လာခါစတြင္ စပ္စုေနခဲ့ေသာေကာင္ေလး မဟုတ္သည့္အတိုင္းပင္။ ယိုအိုက္သည္ ခ်ီကြၽင္း၏လႈပ္႐ွားမႈတိုင္းကို အေသးစိတ္ၾကည့္႐ႈခဲ့ၿပီးေနာက္ ႏွလုံးသားထဲကပင္ သေဘာက်ေနမိသည္။ "ေ႐ွာင္ကြၽင္းေရ မင္းခ်က္တာေတြ စားၿပီးတဲ့ေနာက္ပိုင္း အေမကေတာ့ ကိုယ္ခ်က္ထားတာေတြေတာင္ ျပန္စားႏိုင္ေတာ့မယ္ မထင္ဘူး"

ခ်ီကြၽင္းမွာ လူႀကီးမ်ား၏ ခ်ီးက်ဴးမႈကို ခံလိုက္ရသျဖင့္ ႐ွက္သြားၿပီး မ်က္ႏွာေလးပဲ နီရဲသြားရသည္။ " ကြၽန္ေတာ္ အေဖနဲ႔အေမ့အတြက္ ဟင္းေတြ အပတ္တိုင္းလာခ်က္ေပးႏိုင္ပါတယ္" အေခၚအေဝၚေျပာင္းလိုက္ရ၍ အေနခက္ပါေသာ္လည္း ဤသည္မွာ သူ႕ကို တုန္ဖန္း႐ုန္၏မိဘမ်ားက လက္ခံသည့္သေဘာ မဟုတ္ပါေလာ။ အိမ္၌အခ်စ္ခံရျခင္းမွာ သူ႕ကိုအလြန္ေပ်ာ္႐ႊင္ေစပါသည္။

ယိုအိုက္ကျပဳံးလိုက္ၿပီး "ဘာလို႔ အပင္ပန္းခံရမွာလဲ ကေလးရယ္...ဒါေပမဲ့ အပတ္တိုင္း လာလည္ဖို႔ကေတာ့ အေရးႀကီးတယ္ေနာ္။ အေမလည္း ဟင္းေတြခ်က္ဖို႔ သင္ရတာေပါ့။ ဒါဆို အားလုံး ပိုေကာင္းလာမွာ"

သူ၏အေမ႐ွိခဲ့စဥ္ ကေလးဘဝက ေန႔တိုင္းသာမန္ အိမ္ခ်က္လက္ရာမ်ားကို စားခဲ့ရၿပီး ေစ်းႀကီးေသာအဝတ္အစားမ်ား အ႐ုပ္မ်ားကို မရခဲ့ပါေသာ္ျငား ေပ်ာ္႐ႊင္ေနခဲ့ေၾကာင္းကို ေတြးမိလိုက္ခ်ိန္တြင္ ခ်ီကြၽင္း၏ႏွလုံးသားမွာ ေႏြးေထြးသြားရသည္။ " ဟုတ္ကဲ့ပါအေမ ကြၽန္ေတာ္တတ္သမွ် အကုန္သင္ေပးမွာပါ"

ယိုအိုက္က ခ်ီကြၽင္း၏ပခုံးကို ပုတ္ေပးလိုက္ၿပီး "ေကာင္းၿပီ ဒါဆို တို႔ႏွစ္ေယာက္က သူတို႔သားအဖရဲ႕ စားခ်င္စိတ္နဲ႔ ေသခ်ာခ်ဳပ္ကိုင္ၾကမယ္။ စကားနားမေထာင္တဲ့အခါ ထမင္းမေကြၽးဘဲ ပစ္ထားၾကမယ္"

ထိုစကားမ်ားေၾကာင့္ ခ်ီကြၽင္းမွာ သေဘာက်သြားရသည္။ "ဒါဆို အသားႏွပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြအေၾကာင္း အေမစမ္းၾကည့္ခ်င္လား "

"ဒါေပါ့...မင္းသာေျပာျပလိုက္။ အေမကိုယ့္ဘာသာ လုပ္လိုက္မယ္။ ဒီည သူတို႔ကို အံ့ၾသသြားေအာင္ လုပ္ရမယ္ " ထိုသို႔ေျပာၿပီးေနာက္ က်န္စကားကိုမူ ခ်ီကြၽင္း၏ပခုံးနားကပ္၍ တီးတိုးေျပာလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ "အေမေျပာျပမယ္ ေ႐ွာင္႐ုန္ကေလးဘဝတုန္းကဆိုေလ အစားနဲ႔ပက္သတ္လာရင္ အရမ္းဇီဇာေၾကာင္တာ။ အဝါေရာင္ဖရဲသီးသာ စြပ္ျပဳတ္ထဲပါၾကည့္ သူလုံးဝမစားေတာ့ဘူး "

ဘာ...အဝါေရာင္ဖရဲသီး...ဘာျဖစ္တယ္။ သူ႕မွာ လုံးဝနားမလည္ႏိုင္ခဲ့ေပ။

ယိုအိုက္က ျပဳံးလိုက္ၿပီး သူ႕ကိုအေျဖပါ ေျပာျပလိုက္သည္။ " ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တစ္ခါတုန္းက ခ်ိဳး႐ႈက အိမ္မွာလာကစားတာ။ ဘာေၾကာင့္လဲမသိပါဘူး ႏွစ္ေယာက္သား အဝါေရာင္ဖရဲသီးကို ၿပိဳင္စားၾကၿပီး ေ႐ွာင္႐ုန္က ႏိုင္သြားတယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ ႏွစ္ေယာက္လုံး သုံးရက္ဆက္တိုက္ ဝမ္းေလ်ာတဲ့အျပင္ အ႐ိုက္ပါခံလိုက္ရေသးတယ္ေလ"

" ဖူးးးး" ခ်ီကြၽင္းမွာ တုန္ဖန္း႐ုန္၏ ငယ္ဘဝမွ အေမွာင္ဆန္ဆန္သမိုင္းကို သိလိုက္ရခ်ိန္တြင္ လုံးဝရယ္ခ်င္သြားရသည္။ "ဒါဆိုလဲ အဝါေရာင္ဖရဲသီးပန္ကိတ္ေၾကာ္ လုပ္ၾကတာေပါ့ အေမ....႐ုန္ကလည္း ႀကိဳက္ေလာက္မွာပါ "

T/N - hello hello သတိရၾကေသးရဲ႕လားဟင္ 😁 ဒီအပတ္ထဲပ်က္ကြက္သြားတဲ့ အေႂကြးေတြေန႔တိုင္းဆပ္ေပးပါမယ္ေနာ္ ။