Heara's POV
I'm still in shock sa nangyari kanina.
"Hey, are you still okay?" Tanong ni Taehyung sa akin sabay tawa ng mahina.
"What was that about huh?"
"What?" He asked then smirked.
"Yung kanina! Basta yun!" Ang awkward kaya sabihin na sinabi niyang girlfriend niya ako.
"Yung ano.."
"Ano?" Sabi niya asking me to say the words.
"Gustong gusto mong binubuwisit ako eh no?" I gave him a glare.
He just shrugged. Tapos may binulong siya at hindi ko narinig.
"Anyway, Saan na tayo ngayon?" Pag iiba niya sa usapan.
"Huh? Hindi ba dito?"
He shrugged. "Diba sabi ko ikaw mamimili?"
"Hehe, kala ko nakalimutan mo."Sabi ko with a cheeky laugh.
"Ano saan na tayo?"He asked impatient.
"Ehhh.." Panimula ko. Mas mabuti na atang siya yung namili. Wala pala akong dalang pera ngayon.
"Let me guess.. Wala kang pera."
Napabilog mata ko sa sinabi niya. Pinagturo ko nalang yung dalawang hintuturo ko at yumuko. "Hehe sa kasamaang palad."
"Pano yan wala rin akong pera." Sabi ni Taehyung sa akin.
"Bakit ka kasi nag aya ngayon?" Sabi ko sabay pout. "Wala tayong pera pareho, anong kakainin natin?"
Tss. Imposibleng walang pera tong lalaking to. >..<
"Ipagluto mo nalang kaya ako?" He asked me out of nowhere.
"Ah?"
"Sa bahay niyo. Cook for me." Sabi niya sabay ngiti ng malapad.
Napakamot ako sa ulo ko. Never in my life, nagpatuloy ako ng bisita sa bahay. Paanong hindi, eh wala namang bibisita sa akin. Loner kaya ako.
Tinignan ko lang siya. "Err.. Kaso.."
"Wag mo sabihing, walang stock ng pagkain sa bahay niyo?"
"Hindi naman sa ganon pero.." Nahihiya ako eh. >.<
"Yun naman pala eh, let's go." Sabi niya sabay labas sa cafe diretso sa kotse niya.
"Kuha nalang kaya ako ng pera saglit sa bahay tapos treat nalang kita." I offered him.
"Nu-uh. Gusto ko sa bahay niyo." He said while looking at the road.
"Kaso.." Napakamot nalang ako sa sentido ko.
"Stop worrying about things. Di mo kailangang mahiya o mag alala. I'm fine with everything you have."
That made me calm after all.
