Joy's POV
"That girl back there.."I asked RM habang naglalakad kami. "Does she like J-Hope?"
"I don't know.. But ngayon na nabanggit mo.."Sabi niya habang nag iisip. "Oo nga, the way she interacts with Hope, parang may gusto siya. Medyo mean din kasi yung isang yun pero, tama ka pag si J-Hope kaharap. Oo nga no? Sobrang bait."
"Halata naman eh, kanina pa siya tumitingin kay J-Hope."Sabi ko at napa buntong hininga.
Ang haba talaga ng buhok ni J-Horse. Psh. Daming nagkakagusto sa anghel na yun.
Buong mundo ata eh.
At isa na ako dun.
"Hey, sabihin mo na kaya kay J-Hope yung totoong nararamdaman mo? Baka mamaya mahuli lang ang lahat." Suhestiyon ni RM.
"Natatakot kasi ako.. Once na ginawa ko yan, baka masira kung ano man meron kami ngayon. I would never want that to happen. At isa pa, bakit ako susugal kung alam kong one sided lang tong nararamdaman ko?"I told him honestly.
Totoo namang one sided lang, si Jinny kasi ang gusto niya.
Alam ni RM kung ano nga ba talaga ang nararamdaman ko. Sa kanilang lahat, close rin ako kay RM, at sa kanya ko pa lang nasabi na gusto ko si J-Hope.
"But still, habang maaga pa, kung ako sayo aminin mo na sa kanya. Kung magbago man kung ano ang meron sa inyo, I guess, hindi ganun ka tibay yung foundation ng friendship niyo. If talagang you value each other, kahit ano man ang mangyari di kayo pareho papayag na may magbago."
"I know in myself naman, kahit kaibigan lang ang tingin niya sa akin, matagal ko ng tanggap yun. Kahit he loves me as just his bestfriend, I'm okay with that as long as lagi siyang nasa tabi ko. Hindi ko lang alam kung ano magiging reaction niya kapag umamin ako."
"Yun naman pala eh, why don't take a risk? Para once and for all maging aware na rin siya sa nararamdaman mo at mailabas mo narin lahat lahat. And if he doesn't love you back, I guess, it's time you need to move on from loving him."
Inisip kong mabuti ang mga sinabi sa akin ni RM. He has a point.
Kung talagang importante kay J-Hope yung friendship namin walang magbabago kahit malaman niyang may mahal ko siya. It's all up to him.
I heaved out a sigh. "You got a point Namjoon. Sige sasabihin ko na sa kanya mamayang gabi."
"I'll cheer you on that."He said and inakbayan niya ako.
"You think it will all be fine?"I asked starting to get nervous.
"Don't worry, magiging okay ang lahat."RM assured me. "Ano? Kailangan ba ng practice?"
"Ya, wag na! Haha. Bahala na mamaya. Wala rin naman silbi pag magprapractice ako baka makalimutan ko lang lahat pag kausap ko na siya."
"Basta, just relax mamaya ha. And tell him everything you wanted to tell him all of these years."
"Aye! Of course!"Sabi ko sabang smile.
I'll confess to my Hopie.
