Chapter 31

1 0 0
                                    

Joy's POV

"No. I want this place to be a witness."Sabi ko kay J-Hope. This is the first place kung saan kami nagkakilala, and also the first place when I knew I love him more than just a friend.

J-Hope is waiting for me to answer..

But I am afraid, at nagdadalawang isip ako ung sasabihin ko pa ba.

"What's the matter Joy?"

I shouldn't back out now. Nandito na kami kaya it's better to finish off everything.

I breathed in one last time and let my mouth speak the words my heart is itching to tell all of these years.

"I love you J-Hope, not just a bestfriend but as a man."

There I said it.

Sinubukan kong titigan si J-Hope. Gulat na gulat ang mukha niya ngayon. If this is not a serious matter marahil kanina ko pa siya tinatawanan.

"I don't know when did it start, but one day gumising nalang ako seeing the smile on your face and I thought to myself I do love you. I'm so sorry for falling inlove with my bestfriend, with you.. kaso ang hirap turuan nitong puso ko eh."Sabi ko saya turo sa pasaway kong puso.

Shit. Bat ba ako umiiyak? Nakakainis naman tong mga luhang to eh. Umuulan na nga. Sinabayan pa. Lalo tuloy sumasakit yung mga mata ko.

I looked again at him but still hindi pa rin siya nagsasalita habang bumubuhos ang ulan.

Nakatingin lang siya sa akin at walang kibo.

And I hate it. This no any reaction from him. Hindi ko kasi alam kung ano ang mararamdaman ko.

"But don't mind it Hopie. I don't expect anything from you. Gusto ko lang malaman mo."I said and give him a smile habang tuloy pa rin ang mga luha ko sa pag agos. Pero hindi ko alam kung totoo ba ang ngiting yun o isa lang peke.

"At tsaka alam ko naman na may iba kang gusto eh. I just wanted everything to get off my chest. Lalo lang kasing bumibigat at sumasakit eh. I hope sana walang magbago sa atin, kasi hindi ko kakayanin na mawawala ka sa tabi ko."

"Joy.."He called me.

Finally, nagsalita rin siya.

"Joy.. I didn't know na ganito ang nararamdaman mo. Why haven't you told me earlier? I'm really sorry.. I'm really sorry but.."He started talking pero nahihirapan din siyang sabihin.

"..I'm inlove with someone else. And I don't think I can repay the love you have for me. I'm really sorry Joy.."Sabi niya at tsaka ako biglang niyakap ng sobrang higpit.

"Believe me, I am really really sorry.."Bulong niya sa akin habang yakap yakap ako.

Mas lumakas ang pag iyak ko. Ano pa nga bang inaasahan ko? Na sabihin niya ding may pag asa kami? Shit Bakit ba ako umiiyak? Eh simula palang alam kong iba ang mahal niya. Nakakaiinis naman to eh.

"I'm so sorry Joy.."Paulit ulit na sabi sa akin ni Hopie.

"It's alright Hopie.."Bulong ko pabalik, but I know he barely heard it.

We just stood there in the darkness, in the middle of the pouring rain. He embraced me and comforted my heart that was broken up until now.

BTS: BATTLING TO SUCCEEDDonde viven las historias. Descúbrelo ahora