15 Augustus 2011.
We beginnen dit verhaal heel makkelijk. Ik ben de dochter van Simon Cowell. Mijn naam is Camryn, Camryn Cowell. Ik ben een normale studente, en lijd een best normaal leven. Mijn moeder is niet beroemd, en een super huisvrouw. Ze is de liefste op de hele wereld, geloof me maar. Mijn vader ken je ongetwijfeld van The X-Factor, als vaste lid. Hij is de oprichter van One Direction, en hun manager. Natuurlijk ben ik trots op mijn vader, en hij was trots op One Direction. "Mam, hoe laat eten we?", vroeg ik, en mijn moeder keek op de klok. "Papa nam de jongens mee en patat, dus die zullen er wel zo zijn.", zei mijn moeder, en ik knikte. "Ik ben nog even buiten.", meldde ik, en ik pakte mijn jas. Ik verliet ons huis, en ging naar het plein wat een straat verder lag. Er waren altijd veel mensen, en iedereen danste er altijd. Het was echte streetdance, als je de naam letterlijk neemt. Er waren veel getinte mensen, ik zal niet liegen. Het waren mijn vrienden. Ze waren niet vrienden met mij omdat ik 'de dochter van' was, maar omdat ik Camryn was. Ik liep door en ging op het muurtje zitten. Naast mij zat Matt, een van mijn beste vrienden. We begroette elkaar, en hij deed zijn arm om me heen. Samen keken we naar onze vrienden die aan het dansen waren. Ik stond op en begon wat te dansen. Ik was nooit de beste geweest, zeg maar dat ik de slechtste van de groep was. Soms leerde ik wat, maar niet vaak. Toen ik de bekende auto van mijn vader zag, wat meer een bus was, zei ik tegen iedereen dat ik weg moest. Ik nam net zo snel afscheid als dat ik iedereen begroette, en ik ging weer richting huis. Ik had gelijk, want de auto stond voor ons huis. De jongens en mijn vader stapte uit, en ik liep wat zachter, zodat ze voor mij de deur open moesten doen. Ik mocht graag grapjes uithalen, altijd, en al helemaal bij mensen, die ik eigenlijk niet zo leuk vond.
