15 Juni 2011.
De avond is weer gevallen en samen met Harry loop ik hand en hand over de woon-boulevard. Zo romantisch als het misschien klinkt, zo onromantisch is het. Een paar meter voor ons loopt een bodyguard, een paar meter achter ons en rechts en links zal je ze ook vinden. "We moeten die bodyguards maar wegdenken.", mompelt Harry als hij om zich heen kijkt. Zachtjes lach ik, en ik voel hoe hij mijn hand steviger vast pakt. We lopen samen de eerste winkel in, de IKEA. Ik loop achter een karretje en Harry loopt naast me. "Dit is wel heel erg leuk voor in de vensterbank bij de keuken..", mompelt Harry en hij laat twee plantjes zien met rode planten bakjes. Harry en ik hadden thuis de kleuren doorgenomen die we in het huis wouden hebben. Rood, grijs, bruin, wit en af en toe wat zwart. Het moest een warme sfeer krijgen en de kleur rood kon ons daar perfect bij helpen, vond ik. "Neem ze mee, ze zijn inderdaad erg leuk.", zeg ik, en zonder na te denken zet Harry de plantjes in het karretje, en lopen we door. Verschillende dingen gooien we in het karretje, en ook sommige dingen schrijven we op. Ook zagen we een nieuw bed. Want bij een nieuw huis, een 'nieuw begin' hoor ook een nieuw bed, aldus Harry. "Zullen we wat drinken?", vraagt Harry, en ik knik. We zetten 1 stap in het kleine restaurantje en fans hebben ons ontdekt. Of met andere woorden, ze durven naar ons toe te komen. Samen gaan we vaak op de foto, en ook apart. Na de tijd zeggen we iedereen gedag, en gaan we tegenover elkaar zitten aan een klein tafeltje. Harry met een kop koffie, en ik met een kop thee. "Hoe was het oefenen vandaag?", vraagt Harry, en ik lach. "Je vind het nummer dat ik ga zingen vast en zeker leuk.", lach ik, en Harry lacht met me mee. "Zing je ons?", vraagt hij, en ik knik. "Dat gaat interessant worden.", zegt hij, en ik kijk hem boos aan. "Ik krijg een piano, en moet me ermee redden. Ik heb zelf de noten moeten ontdekken..", zeg ik, en Harry lacht harder. "Zo leer jij ook nog eens wat.",zegt hij, en ik lach. "Ik kan geen piano spelen, maar het gaat me goed af. Ik heb het helemaal klaar.", zeg ik, en Harry lacht. "Mijn stem wordt zo anders van dit nummer.. Het kan heel hard, heel zacht, en soms klinkt het heel hees of schor..", mompel ik, en Harry glimlacht. "Je gaat mij nadoen?", vraagt hij, en ik schud met mijn hoofd. "Dat wil ik juist vermijden.. Ik dacht aan Liam, zo'n sexy zware stem.", zeg ik, en Harry kijkt me met spleetogen aan. "Wees maar niet bang, lieverd.", zeg ik, en na die woorden verlaten we het restaurant, betalen we onze spullen, en kunnen we weer naar huis gaan.
"Oke, dit moet daar.", zegt Harry, en hij gaat verder met het bed in elkaar zetten. "Ik kan niet wachten om hier vanavond in de slapen.", zegt Harry en hij legt de bedbodem er al in. Ik help hem met het matras en niet veel later is het bed helemaal gereed. "Dat ziet er niet slecht uit.", zeg ik als ik de kamer bekijk via het deurgat. Je kan goed zien dat een vrouw, ik, heeft meegeholpen met de inrichting maar volgens mij vind Harry het zelfs prachtig. "I like it.", zegt hij, en hij ploft op het bed neer. Ik glimlach en loop naar hem toe, en zachtjes klim ik op hem, op ons nieuwe bed.
16+ stukje, niet al te gedetailleerd en je moet zelf weten of je het leest.
Langzaam druk ik mijn lippen op die van hem, en probeer ik zijn shirt uit te doen. "Camryn, je hoeft het niet te doen oke?", zegt hij, en ik lach. "Ik wil je, Styles.", mompel ik tegen zijn oren aan, en ik bijt zachtjes in zijn oorlel. Een kleine kreun verlaat zijn mond, en Harry neemt het totaal van me over. Het uitkleden heeft zo zijn up's en downs.. Sommige stukken vliegen zo door de nieuwe kamer heen, en sommige stribbelen tegen maar vallen uiteindelijk op de grond. Ik moet je 1 ding zeggen, onze keren passen leuk bij het interieur. "Moeten we vaker doen, wordt de kamer wat vrolijker van.", zeg ik, en Harry lacht. Hij bijt op zijn lip en bekijkt mijn lichaam van top tot teen. Alles gaat snel. De condoom is om, Harry is in me en de stille kamer wordt opgevuld met gekreun, gehijg en zweetspetters vallen op ons nieuwe dekbed. Zonde, maar het is het waard. "Na zoveel dagen, na zoveel jaar kan ik eindelijk veilig zeggen: je gaat niet dood van seks.", zeg ik, als we klaargekomen zijn en op het bed naast elkaar liggen. Onze klamme lichamen naast elkaar, en Harry die mijn lichaam nog na streelt. Alles voelt fijn en vredig. "Heb je spijt?", vraagt Harry, en ik schud mijn hoofd. Ik bekijk zijn lichaam nog 1 keer van top tot teen. "In tegen deel zelfs.", zeg ik, en ik druk mijn lippen op die van hem. Nadat ik tekeningen op zijn blote en klamme borst heb gemaakt en mijn haar volledig gestreeld is vallen we beiden in slaap. Onze lichamen verbonden met elkaar, en dit al, door iets moois genaamd: liefde.
-----------------------------------------
Dat 16+ blijft awkward om te schrijven, maar ik heb het niet té gedetailleerd gemaakt. Ik hoop dat dit stukje lang genoeg is! En krijgen we allemaal reacties? Het is wel even hoofdstuk 200! De tijd vliegt voorbij, en wij zijn de piloot!
