1 Augustus 2011.
De zon schijnt op mijn huid en mijn ogen vallen op een prachtig 'huisje' in het water. "Wow, Harry..", mompel ik, en ik zie zijn ogen stralen. "Het is mooi he..", zegt hij stil, en ik knik. Eindelijk kunnen we genieten van de zon, de zee, de stilte en van elkaar. "Welkom op Bora Bora.", hoor ik een vrouw achter ons zeggen, en we draaien ons gelijk om. De vrouw glimlacht lief, zoals ze hoort te doen. "Zal ik jullie het huisje laten zien van binnen?", vraagt de vrouw en samen met Harry knik ik. We lopen de vrouw achterna, en krijgen een rondleiding door het huis. Als eerste laat ze ons de simpele woonkamer zien, daarna de slaapkamer die daaraan grenst en ook de 'badkamer'. Het water om het huisje is mooi helder en de zon wordt er prachtig in weerspiegeld. Na een tijdje nemen we afscheid van de vrouw en ga ik aan de rand van het huisje zitten, met mijn voeten net in het water. "Het is echt prachtig..", mompel ik, en ik zie hoe Harry naast me gaat zitten. "Het allermooiste is, dat ik dit met jou mag delen.", zegt hij, en ik kijk hem aan. "Je wilt nog steeds je fouten verbeteren he?", vraag ik, en hij knikt zonder enkele twijfel. "Je kan me nooit vergeven, ook al wil je het wel. Je kan het tegen me zeggen, maar ik zal het nooit geloven. Het zal ons zwakke puntje zijn, maar we kunnen samen nog zoveel mooie hoogtepunten beleven. En dit moet er een zijn.", zegt hij, en ik laat mijn hoofd rusten op zijn schouder. "Ik kon je meenemen naar iets simpels zoals Parijs, maar jij verdiend zoveel meer. Dit was de plaats waar ik als klein jongetje al heen wou, en niet met mijn ouders. Ik wou er met iemand speciaal heen, en ik denk dat nu de tijd rijp genoeg is, en dat degene waarmee ik ben speciaal genoeg is.", zegt hij, en ik maak een 'aw' geluidje. Ik druk mijn lippen op die van hem, en hij staat op. "Waar ga je heen?", vraag ik, en hij reageert simpel met; "Ik kom zo terug.". Zo gezegd zo gedaan, Harry komt terug met 3 camera's en een fles champagne en champagneglazen. "Sinds wanneer hou jij van fotograferen?", lach ik, en Harry lacht. "Ik vind het leuk om het zelf te doen. En ik wil heel veel foto's van ons. Ik wil ze meenemen naar Amerika.", zegt hij, en hij pakt een nikon. "Met die camera kan je alleen lelijke dingen op beeld zetten, hij is zó scherp..", mompel ik, en Harry lacht. "Maar jij bent een en al perfectie.", zegt hij, en ik glimlach. Harry richt de camera op ons, en met een klein schermpje kunnen we ons zien. Ook zet Harry de camera op een tafeltje en maakt hij hele lieve foto's. Deze foto's zullen later in een fotoboek komen, en we zullen ze aan onze kinderen laten zien. Ook aan ons kleinkinderen en alle kinderen die er vanaf ons mogen komen.
