9 Juli 2011.
"Ik dacht eraan dat we een groot huis laten bouwen, ergens in Londen of dichtbij Londen. Ik wil dat we samen een tour doen, jij en One Direction, en ik wil minimaal nog 2 albums maken. We verdienen genoeg geld, dus over een paar jaar is het tijd voor ons om te trouwen.", zegt Harry, en ik begin heel hard te lachen. "Wat nou?", vraagt hij verontwaardigd, iets, wat me nog veel harder laat lachen. "Hoe je alles verwoord, het is zo lieflijk.", zeg ik, en Harry zucht. "Kan ik verder vertellen, of moet je nog even lachen?", vraagt hij, en ik kijk hem onschuldig aan. "Ik ben klaar.", zeg ik, en hij lacht. "Als we getrouwd zijn is het vanzelfsprekend dat we kinderen krijgen. Ik ben nu 19, jij 17, en ik wil rond mijn 28e een kind, dus dan ben jij 26 of 27.. Maar alleen als we niet te druk zijn hoor, en kinderen mogen altijd eerder. Ik wil er 3 of meer, dus we moeten wel veel aan het werk.", zegt hij, en hier ga ik weer, ik lach me kapot. Ik druk mijn hand op mijn buik om de pijn van het lachen te verdringen, iets wat redelijk goed lukt. "Je praat zoveel aan een stuk door.", zeg ik, en Harry knikt. "Ik moet je nog veel meer vertellen.", zegt hij, en hij gaat rap verder.
"Ook wil ik later dieren, en als mijn moeder niet meer voor zichzelf kan zorgen wil ik dat ze samen met Robin óf in een bejaardentehuis gaat wonen, of bij ons. Jouw ouders zijn natuurlijk ook meer als welkom.", zegt hij, en volgens mij heeft hij nu eindelijk zijn verhaal af. "Harry, je bent knetter gek.. Maar misschien houd ik daarom juist van je.", zeg ik, en hij glimlacht lief. Zijn allerliefste glimlach komt tevoorschijn, iets wat me op de dag van vandaag nog steeds kan laten smelten. "En nu is het tijd om de ogen te sluiten. Het is al bijna ochtend, en we moeten nog verhuis-dozen regelen voor jou, en alles ophalen.", zegt hij wijs, en ik knik. Ik druk mijn lippen op die van hem, en lepeltje-lepeltje vallen we in slaap.
