15 Juli 2011.
"Serieus Harry?", vraag ik, als ik een biertap in de keuken zie staan. Onze mooie keuken met kookeiland en een grote ruimte waar we makkelijk met zijn tweeën kunnen staan en gaan waar we willen. "Je mag het wel voor je haar gebruiken hoor, maar niet teveel! Die vullingen zijn duur!", zegt hij serieus, en ik kijk hem fronsend aan. "Grapje, hij is alvast voor het feestje, en voor gewoon.. Ik ben een man Camryn, ik vind dat stoer.", zegt hij, en ik lach. "Iedereen denkt dat je stoer bent en een grote vent, maar eigenlijk ben je nog een klein en schattig jongetje.. Het valt me nog mee dat we geen knuffels in bed hebben liggen.", zeg ik, en Harry lacht. "Jij bent toch mijn knuffel? Mijn eigen teddy-beer?", vraagt hij, en ik knik speels. "Had je een paar maanden verwacht dat we weer terug kwamen bij elkaar? Dat we nu al zouden samen wonen?", vraag ik aan Harry, en hij schud zijn hoofd. "Moet ik eerlijk tegen je zijn?", vraagt hij, en ik knik. "Ik had ergens een hele toekomst gezien met Caroline, al wist ik dat het verdoemd was te mislukken. We zijn totaal verschillende karakters, en de seks was nog niet eens goed. Het was vreselijk, om eerlijk te zijn. Maar ik was een seksloze man, dus dan denk je van 'een gat is een gat', iets wat je alle ellendigheid laat vergeten.", zegt hij eerlijk. "Wow, dat is een boel eerlijkheid in 1 klap..", mompel ik, en Harry lacht scheef. Iets wat ontzettend schattig is, en ontzettend sexy. "Ik ben blij dat je me de kans gaf Cam.", zegt hij, en ik breng mijn hoofd dichter naar die van hem. "Ik ben ook blij daarom, en ik ben blij dat je jezelf eindelijk bewijst, ik dacht écht even dat je een zak was Harry, ik zag het niet zitten.", zeg ik, en hij lacht. "Ik was ook een zak, ik WAS er een. Vanaf nu ben ik een leuke jongen, die over een paar jaar de perfecte vrouw heeft.".
