3 Augustus 2011.
Samen met Harry eet ik gewoon bij het huisje. We eten simpel patat, iets wat we beiden graag mogen eten. "Harry, vertel me nou eens precies wat er aan de hand is. Waarom was je gisteren zo bang, waarom deed je zo raar?", vraag ik, en Harry kucht even. Als Harry kucht vind hij het óf moeilijk om te vertellen óf hij verzint iets. "Een paar jaar geleden heb ik ooit een droom, of ik noem het liever een nachtmerrie. Met mijn ene opa heb ik nooit een goede band gehad. Ik hield van zingen, iets wat ik nog steeds doe, en mijn opa wou altijd dat ik een goed betaalde baan kreeg, en dat ik school zou volgen, iets wat erg belangrijk is. Ik moest het niet weggooien van hem, iets wat ik wel deed toen ik 12 jaar was. De hele middelbare school kon me niks schelen, ik wou optreden, dom doen en gewoon jong zijn.", begint hij, en hij kijkt moeilijk om zich heen. "Ik deed dat niet, en mijn opa kon zich daar verschrikkelijk boos om maken. Hij was meer een ouder dan een opa. Opa's horen je te steunen als je het niet kan met je ouders, maar hier was het andersom. Mijn opa was zo gedreven op school, puur omdat hij het nooit heeft kunnen doen, of heeft kunnen afmaken.", zegt hij, en ik knik en kijk hem geboeid aan. "Ik verklootte het dus, en in die droom was ik op zee met mijn band om naar een optreden te gaan, en de boot zonk. Het had kleine gaten in de bodem en ik weet nog precies hoe snel de boot zich vol zoop met water. Ik was zo bang Cam, ook al was het een droom. Ik zag hoe mijn opa aan de zijkant met een grote grijns stond te kijken, en hoe mijn band uit elkaar werd gehaald doordat niemand anders behalve ik het heeft overleefd. Uiteindelijk was het mijn opa zijn plan niet gelukt, en zei hij dat het niet de laatste keer was. Hij zou zichzelf niet nog een keer teleurstellen, en als ik weer gelukkig was zou hij het nog een keer proberen.", zegt hij. Hij verteld alles, alsof het hem écht overkomen is, maar zoals hij al zegt; het is een droom. De meeste dromen zijn bedrog, maar misschien had deze droom juist wel een betekenis? "Camryn, ik wil niet dat ons iets overkomt. Ik wil niet dat jou iets overkomt. Je staat op zo'n mooi punt in je leven, je hebt de banen voor het oprapen en je hebt eindelijk iets waar je je hele leven al naar zoekt.", zegt hij, en ik pak zijn hand vast. Zachtjes wrijf ik over de rug van zijn hand, en ik zie hoe de tranen in zijn ogen komen te staan. "Harry, het was maar een droom. Dat van gisteren was puur toeval, iets wat ons helaas weer moet overkomen. Ik beloof je dat alles goed komt, ik heb het je gisteren ook al beloofd Harry.", zeg ik, en hij knikt. Als er een traan over mijn wang glijd veeg ik de tranen die op Harry zijn wangen liggen weg. "Het was maar een droom..", herhaalt Harry me, totaal weg van deze wereld.
