3 Augustus 2011.
Gisteren toen we weer in het huisje waren en een klacht hadden ingediend was Harry zo in slaap gevallen. Het was raar. Alsof hij spoken zag. Hij doet me denken aan Zayn, alsof hij zijn hele wereld in elkaar zit. Alsof hij ineens in geesten geloofd en niet meer de oude Harry is. Waarschijnlijk was dit écht een van zijn grootste nachtmerries en was hij daarom helemaal in trance.
Terug naar het heden, terug naar het nu. Ik sta met een pikant setje aan op het strand. Mijn voeten staan op het bloedhete zand en alles wordt klaargezet voor de shoot. Ik heb verschillende setjes gekregen, voor vandaag een paar en voor morgen. Daarna zal het over zijn, en kan ik volop met Harry genieten van het weer. "Harry, wat was er gisteren?", vraag ik, als hij naar me toe komt. Vanochtend hadden we amper tijd om te praten, we werden vroeg verwacht op het strand, en dat snap ik, want het weer en de dag is prachtig. "Het klopt toch niet Camryn. We vertrokken met een boot die helemaal goed was, en ineens zitten er kleine gaten in.. Iemand moet iets in de gaten hebben gestopt wat vergaat als het met water in contact komt. Dat moet Camryn, ik meen het.", zegt hij, en ik lach. "Je bent nog steeds overwerkt.. Misschien is deze shoot wel geen goed idee en moeten we samen even rusten. Jij kan nog wel wat slaap gebruiken, en ik kan wel op het strand een boek lezen.", zeg ik, en Harry schud met zijn hoofd. "Oh wacht! Ga jij anders gewoon naar het huisje en rust uit, ik kan dit wel alleen.", zeg ik, en Harry lacht. Hij verkent met zijn handen mijn lichaam en speelt met de rand van de string. "Dacht je echt dat ik dit wou missen? Ik zie liever dit dan slapen.. Als je slaapt zie je niet zoveel.", zegt hij, en ik lach. "Ik hou van je Harry, maar denk ook aan jezelf. Als het echt niet gaat moet je slapen.", zeg ik, en Harry schud weer met zijn hoofd. "Het was misschien ook wel een zonnesteek. Van zonnesteken schijn je erg raar te doen.", zegt hij, en ik knik zachtjes. Harry lift met zijn vinger mijn kin op, zodat ik hem diep in de ogen aankijk. "Maak je - je maar geen zorgen om mij. Alles komt goed, dat weet je toch.", zegt hij, en weer knik ik. Ik knik in slow motion, en vol twijfels.
