13 Juli 2011.
Samen met een gitarist en pianist ben ik vrijwel klaar, klaar om op te treden. Hoe raar het ook is, ik ben op mijn oude school. De school waar Amber en Quinty op zitten, Lisa en Matt. Al mijn oude vrienden zal ik zien, niet wetend of hun zelf hier ook zo blij met zijn. Nog geen een is naar me toegekomen, al weten ze wel dat ik hier ben. Ook is het niet zo makkelijk om bij me te komen. Ik heb security mee, en zit 'backstage' in de docentenkamer. "Wat leuk je hier weer te hebben Camryn.", zegt mevrouw Selviuz, een hele lieve vrouw en ze was zeker een van mijn favoriete docentes.. "Ik vind het zo leuk hier weer te zijn.", zeg ik, alsof ik al jaren geen stap op deze vloer heb gezet. "Ben je klaar om op te treden? De tafels staan ook alvast klaar voor handtekeningen en foto's.", zegt ze, en ik knik. Ik loop samen met mijn gitarist en pianist naar de aula, ook wel de kantine genoemd. Al vele leerlingen ontdekken mij en geven een oorverdovend applaus. "Dat is nog eens binnenkomen!", lach ik, en ik zet de kruk achter me goed neer. Ik krijg een gitaar om extra bij te spelen, en ik hoor mijn gitarist al aftellen. Snel begin ik te zingen, en iedereen herkent 'Payphone'. Luidkeels zingen ze mee, en ik zie ze zelfs dansen. Om dat te zien voelt goed, ik glimlach breed, en ik meen alle gedachtes erachter. Ik kan achteraan Matt zien staan met Lisa, en ze zingen en dansen. Vlak bij mij zie ik Amber, en als ik goed zoek vind ik Quinty ook. Als de laatste noot gezongen is bedank ik iedereen en zing ik verder met Starships. Na een tijdje doe ik ook Boyfriend, The A-Team, en dan sluit ik af met een groot applaus.
"Graag gedaan.", zeg ik tegen een meisje die vriendelijk een foto en handtekening kreeg. "Hey Cam!", hoor ik een bekende stem zeggen, en ik zie Matt staan. Lisa staat stilletjes naast hem, iets wat ik niet ben gewend. Ik krijg een omhelzing van Matt, maar Lisa komt nog steeds niet los. "Eindelijk weer het normale leventje aan het leven?", vraagt hij, en ik lach. "School zit er voorlopig nog niet in.. Ik ben zo druk, je kan het je niet voorstellen Matt..", zucht ik, en ik ga op de tafel zitten. Ondertussen deel ik handtekeningen uit en pauzeer ik ons gesprek voor een foto met fans. "Iedereen heeft het over jou, en je vriendjes.", zegt Lisa, en ik glimlach. "I get that one a lot..", mompel ik, en ik zie haar lachen. "Ik heb je lang niet gesproken en gezien Lies.", zeg ik, en ze knikt. "Ik jou ook niet Cam.", en stijfjes geven we elkaar na al die tijd een knuffel. "Ik moet zo gaan..", mompel ik, als ik mijn gitarist in mijn oor hoor fluisteren. "Hey Cam! Leuke jongens.", zeggen Amber en Quinty in koor, en ze knipogen naar mijn pianist en gitarist. Ik lach, geef ze een knuffel en praat nog 15 minuten. "Ik moet gaan.", zeg ik na een tijd, en ik neem afscheid. Maar dit keer niet voor goed, en ook niet voor een lange tijd. Ze mogen op de gastenlijst voor de liveshow vrijdag. Want ik geef om ze, en dat mogen ze weten.
