5 Juni 2011.
"Ga je ons helpen schrijven met het boek?", vraagt Louis, en ik knik. Vandaag had ik eerst repetitie voor de volgende show, en daarna nam Harry me mee om de jongens helpen bij het schrijven van een boek. Het derde boek wat in hun carrière zal worden uitgegeven. "Weet je zoveel van ons dan?", vraagt Liam, en ik schud mijn hoofd. "Nee, ik kan jullie hooguit helpen met het verwoorden van dingen.", zeg ik, en de jongens knikken enthousiast. Allerlei broodjes liggen op schalen in het midden van de tafel en iedereen heeft een laptop voor zich. De jongens vallen de schaal met broodjes aan en beginnen gelijk te schrijven. "Jongens het moet gaan over jullie reizen, dat je naar andere landen bent geweest. Vertel je hoogtepunten.", zegt iemand, en de jongens knikken. Hun vingers vliegen over het toetsenbord heen en hun hoofden zien eruit alsof ze een keer aan het nadenken zijn. Dat is iets wat de jongens weinig doen. Ze denken niet, ze zeggen en doen alles wat in hen opkomt. Soms is het grappig, maar het pakt niet altijd goed voor hun uit. "Je praat nu tegen jezelf he, dat weet je?", vraagt Harry die me lachend aankijkt. "Dat doe ik niet?", vraag ik, en Harry knikt. "Je beweegt je lippen en er komt geen geluid uit, een teken dat je tegen jezelf praat. Dat doe je vaker, Cam.", zegt Harry, en ik lach. "Problemen ermee?", vraag ik, en Harry knikt. "Nope, it's kinda sexy.", zegt hij, en hij bijt op zijn lip. Zayn kijkt ons gefrustreerd aan en ik geef hem mijn bekende 'het spijt me'-blik. Hij zucht en zo gaan al hun hoofden weer terug naar het beeldscherm. Ik weet het nu al, dit gaat en lange, lange dag worden.
------------------------
Saaie, I know. Het wordt beter haha! X
