5 Juli 2011.
Eindelijk kreeg ik mijn jurk, en hij zat me als gegoten. Hij paste perfect bij mijn huidskleur en ik kon er gewoon simpele make-up bij doen. Zelf bekijk ik me nog een keer in de spiegel, en knik ik tevreden. Ik ben misschien niet perfect, maar wie zegt dat niet perfect betekend dat je niet mooi kan zijn? Zelf vond ik mezelf er nu mooi uit zien, dus ik loop zachtjes de trap af naar beneden. Mijn hakken, of ik noem ze liever killer-heels, zijn super hoog, en maken me dik 8 cm groter, als het niet meer is. "Wow, Camryn!", zegt Louis, die me toevallig in de gang tegenkomt. "Mag ik je aan de jongens laten zien? Net zoals op een bruiloft? Dan ben ik even je vader, geef me je arm!", zegt hij enthousiast, en ik doe wat hij zegt. Arm in arm komen we de woonkamer in waar de jongens druk bezig zijn met hun stropdassen en vlinderdassen, en ze staan heel even stil als ik met Louis de kamer binnen kom. Liam begint plotseling te fluiten en met zijn mega-wenkbrauwen begint hij de wiebelen, iets wat me laat lachen en blozen. "Je bent prachtig Cam.", zegt Niall, en ik loop met een glimlach naar hem toe. Ik pak zijn stropdas vast, en maak hem in een soepele beweging goed, en daarna leg ik hem recht op zijn borst. "Jij ziet er ook goed uit, Nialler.", zeg ik, en daarna ga ik alle jongens langs. Ik stop bij Harry en ik maak zijn vlinderdas gereed voor vertrek. "Hey handsome.", zeg ik, en hij lacht. "Jij mag er anders ook wel wezen hoor, gorgeous.", zegt hij, en een irritante giechel komt uit mijn mond. "Laten we gaan.", bromt Zayn, en we lopen allemaal het huis uit. Ik zie een grote limo staan, en kijk de jongens vol ongeloof aan, stuk voor stuk. "Jongens, we zouden het simpel houden!", zeg ik, en Liam lacht. "Zo'n prinses kunnen we moeilijk op de fiets naar het gala brengen, kom nou.", zegt hij, en hij houd de deur voor me open, want deze jongens, zijn echte gentlemens.
