မီးတောက်ကြားကပန်းတစ်ပွင့် [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္း ၄၃ ။ ဘရူနိုဘဝ

Arc 4:  Let me protect you( IX)
[Zawgyi]
တကယ္ေတာ့႐ွန္႔ခယ္ဟာဒီႏွစ္ေတြမွာဖုန္းကြၽမ္ရဲ႕မိသားစုကို စံုစမ္းေနခဲ့တယ္။ မတည္ညိမ္တဲ့ကာလအၾကပ္အတည္းၿပီဴဆံုးသြားေတာ့ ဖုန္းမိသားစုဟာအေျချပန္က်သြားေပမယ့္အထိနာထားလို႔ သူတို႔စီးပြားေရးအေျခအေနကအရမ္းကိုဆုတ္ယုတ္ေနခဲ့ၿပီ။ ႐ွန္႔ခယ္ဘာလို႔ဖုန္းကြၽမ္ကို ေျပာျပရလည္းဆိုတာကေတာ့ ဖုန္းကြၽမ္လည္းသူ႔မိသားစုဆီျပန္သြားခ်င္မွာပဲလို႔သူယူဆထားေၾကာင့္ပင္။ ဖုန္းမိသားစုတစ္ဖန္ခ်မ္းသာလာမွသူတို႔သြားရင္ အပုပ္သတင္းေတြထြက္လာမယ္ေလ၊

သူတို႔ရဲ႕ Mr.Bruin ကုမၸဏီကအရမ္းအလားအလာေကာင္းေနတယ္။ အျခားလုပ္ငန္းႀကီးေတြနဲ႔ယွဥ္မရေသးေပမယ့္ ဆယ္မီလီယံေလာက္ကအလြယ္ထုတ္ယူလို႔ရတဲ့အေျခအေနပဲ။ ဖုန္းကြၽမ္ကသူယူလာတဲ့အခ်က္အလက္ေတြဖတ္ၿပီး အၾကာႀကီးတိတ္ဆိတ္ေနေတာ့တယ္။ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ခြဲခြာခဲ့ရတဲ့အတြက္ သံေယာဇဥ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္အမ်ွင္ပါးေနၿပီ။ သူ႔မွာအခု႐ွန္႔ခယ္နဲ႔ဖရယ္လင္မယားလည္း႐ွိေနၿပီ ဒီေနရာကသူ႔အိမ္ပဲ။

"ခယ့္ခယ္ သူတို႔ကတကယ္ပဲငါ့မိသားစုလား'' ဖုန္းကြၽမ္မဝ့ံမရဲေမးလိုက္တယ္။ တကယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးမလားလို႔ေမးလိုက္ခ်င္တာ။ ဒါေပမယ့္႐ွန္႔ခယ္ကေျပာတယ္ဆိုမွေတာ့ အတိအက်သက္ေသရထားလို႔ဆိုတာသူသိတယ္။

"ငါတို႔သြားၾကည့္ရင္သိမွာေပါ့'' ႐ွန္႔ခယ္သူ႔ကိုအျပံဳးေလးနဲ႔ျပန္ေျဖလိုက္တယ္။

႐ွန္႔ခယ္အျပံဳးကိုျမင္ေတာ့မွ ဖုန္းကြၽမ္စိတ္ညိမ္သြားၿပီး ျပန္ျပံဳးလိုက္တယ္။''ငါတို႔အခုအားလပ္ရက္ရထားတာ တ႐ုတ္ကိုသြားလည္ရင္ေကာင္းမလား''

"ေကာင္းၿပီေလ'' ႐ွန္႔ခယ္ဟာအစိုးရရဲ႕ဝန္ထမ္းလို႔လည္းဆိုလို႔ရတာေၾကာင့္ ျပည္ပထြက္ခြာခြင့္ဟာအစီရင္ခံတင္ျပမွရမယ္။ဒါေပမယ့္အခုသူ႔အသက္အရြယ္နဲ႔ဆိုမခက္ေလာက္ေတာ့ပါဘူးေလ။

"ဒါဆိုအိပ္ရေအာင္'' ဖုန္းကြၽမ္လက္ေတာ့ကိုပိတ္ၿပီးေဘးစားပြဲေပၚတင္ကာ ႐ွန္႔ခယ္ကိုဆြဲယူလိုက္တယ္။

"အိပ္တာကအိပ္တာပဲ၊ မဟုတ္တာလုပ္မယ္မၾကံနဲ႔''

႐ွန္႔ခယ္ကသတိေပးေပမယ့္ ဖုန္းကြၽမ္ကသူ႔ခါးကိုဖက္ထားရင္အသံခပ္တိုးတိုးနဲ႔ေမးတယ္။''ခယ့္ခယ္ အခုငါတို႔ကဘာေတြလဲ?''