မီးတောက်ကြားကပန်းတစ်ပွင့် [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္း ၁၀၃ ။ Unos ဘဝ

Translator - nightmirror010

[Zawgyi]

"ဒီကိုလာေလ စကားေျပာၾကရေအာင္" အနီေရာင္ဆံပင္နဲ႕လူဟာ ၿပဳံးေနဟန္ေပၚတဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႕ ရွန့္ခယ္ကိုၾကည့္ရင္း လက္ယက္ကာေခၚခဲ့တယ္။

အနီေရာင္ဆံပင္နဲ႕လူဟာ အခန္းကိုပိုင္နက္အျဖစ္ျပဳလုပ္ကာ အျပင္ေလာကနဲ႕အဆက္အသြယ္ျဖတ္ေတာက္ခဲ့တယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ရွန့္ခယ္ ဘယ္ေလာက္ပဲ အျပင္ထြက္ခ်င္ေနပါေစ သူ႕ရဲ႕စြမ္းအင္နဲ႕ခ်ိဳးေဖာက္ၿပီးမထြက္နိုင္ဘူး။ သူအခုလုပ္နိုင္တာက သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကားလမ္းေလွ်ာက္သြားၿပီးထိုင္႐ုံ ကလြဲလို႔လုပ္နိုင္တာမရွိဘူးေလ။ မတက္သာစြာနဲ႕ သြားထိုင္လိုက္ရေတာ့တယ္။

"မင္းေစာနက yitamo ရဲ႕လက္ကိုဆြဲၿပီးဘာေတြရွာေနတာလည္သူလက္မွာမွဲမရွိဘူးမဟုတ္လား"
အနီေရာင္ဆံပင္နဲ႕လူဟာ ေနာက္ေျပာင္စြာေမးခဲ့တယ္။

ရွန္ခယ္: (⊙口⊙)!

"အို ၾကည့္ရတာငငါခန႔္မွန္းတာမွန္ေနပုံဘဲ " အနီေရာင္ဆံပင္နဲ႕လူဟာရယ္ရင္းနဲ႕ပင္သူလက္ကိုျမႇောက္ကာ
"ၾကည့္ေလ Yitamoမွာ မွဲ႕မရွိပင္မဲ့ငါမွာရွိတယ္"

အနီေရာင္ဆံပင္နဲ႕လူရဲ႕ လက္ဖဝါးမွာ မွဲ႕ရွိတာမွန္ပင္မဲ့လည္း တစ္လုံးထဲရွိတာမဟုတ္ဘဲလက္ဖဝါးတစ္ဖက္စီမွာ မွဲ႕တစ္လုံးစီရွိေနတယ္။ ဘယ္ဘက္ကဟာက အျပာေရာင္ရွိၿပီး ညာဘက္မွာေတာ့အနီေရာင္ရွိတယ္။
(မွန္မွန္လိမ္အနီေရာင္ဆံပင္နဲ႕လူလို႔ထင္သြားတယ္မလား)

ရွန့္ခယ္: (ˊДˋ)

"ဟားဟားဟား" အနီေရာင္ဆံပင္နဲ႕လူဟာသိမ့္သိမ့္တုန္ေအာင္ရီေနခဲ့တယ္။

အဲ့တာ ႐ုပ္ရည္ျမႇင့္တင္ျခင္းလို႔အေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့အရာက သူ႕ရဲ႕ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳပ္တဲ့ မ်က္ႏွာဖုံးကို ဝင္စီးထားတာေၾကာင့္ျဖစ္မယ္ဆိုတာ မွန္မၾကည့္ဘဲနဲ႕ေတာင္ေျပာနိုင္တယ္။ အျခားလူေတြရဲ႕ မ်က္ႏွာဖုံးေတြကဖုံးကြယ္ပင္မဲ့လည္းသူရဲ႕မ်က္ႏွာဖုံးကေတာ့ ျမင္သာေအာင္ေတာင္ျပေနေသးတယ္။ ဘယ္သူကမ်ားမရယ္ဘဲနဲ႕ေနနိုင္မွာလဲ။

သူ႕ေဘးမွာထိုင္ၿပီး သူ႕ကိုဖမ္းကိုင္ထားတဲ့ Yitamo ဟာ ျဖည္းညွင္းစြာေခ်ာင္းဟန႔္ရင္း " ငါဒီနတ္ဘုရားက ဘယ္သူရဲ႕နတ္ဘုရားလည္းဆိုတာသိၿပီထင္တယ္ "