မီးတောက်ကြားကပန်းတစ်ပွင့် [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္း ၃၁ ။ အိုဆာရီဘဝ

[Zawgyi]

Translator - No_Coz

အျခားတစ္​ဖြဲ႕ကလူေတြ သူတို႔ အဖြဲ႕သားေတြထဲက "မင္​းအဆင္​့ တမန္​ေတာ္​"လို႔ ေအာ္​လိုက္​သံကို ၾကားလိုက္​တယ္​ဆိုတာနဲ႔၊ ထိတ္​လန္​႔ကုန္​ၾကၿပီး လက္​နက္​ကိုယ္​စီ ထုတ္​ကာ ရွန္​႔ခယ္​တို႔ အုပ္​စုကို ႐ြယ္​ထားလိုက္​ေတာ့တယ္​။

ရွန္​႔ခယ္​ကို တမန္​လို႔ စြပ္​စြဲတဲ့ သူက တိုင္​လာတို႔ လူစု ေအးေဆးတည္​ၿငိမ္​ေနၿပီး အေရးတယူမရွိတာကို ေတြ႕ရေတာ့ က်ယ္​ေလာင္​စြာ ေျပာလာျပန္​တယ္​။ "ငါ ေျပာတာကို မယံုၾကတာလား... တိမ္​နီေတာၾကမ္​းမွာ ငါ့အေဖာ္​ ၁၄ ေယာက္​ကို ဒီလူသတ္​ခဲ့တာကို ငါ မ်က္​လံုးနဲ႔ ဆက္​ဆက္​ေသခ် ာျမင္​ခဲ့ရတာ... ငါ အသက္​ကို ဖက္​နဲ႔ ထုတ္​ၿပီး ေျပးလာခဲ့ရလို႔ အသက္​ရွင္​ေနတာ..."

တိမ္​နီေတာၾကမ္​းတဲ့လား။ ရွန္​႔ခယ္​ မူလအိုဆာရီရဲ႕ မွတ္​ဉာဏ္​ေတြထဲကေန ျပန္​စဥ္​းစားၾကည္​့ေတာ့ တကယ္​ပဲ အဲ့သလို အျဖစ္​မ် ိဳး ရွိခဲ့ပံုပဲ။ ကြာျခားတာဆိုလို႔ အဲ့သည္​့လူက "အသက္​ကိုေတာင္​ မရင္း"ေတာ့ဘဲ တစ္​ခါတည္​း ထြက္​ေျပးသြားခဲ့တာပဲ။

အားလံုးက မ်က္​နွာျဖဴ ေဖ် ာ့ေဖ် ာ့နဲ႔ ႏူးညံ့သိမ္​ေမြ႕ေလဟန္​ရွိတဲ့ ရွန္​႔ခယ္​ကို လွမ္​းၾကည္​့လိုက္​ၾကတယ္​။ သူ႔မ်က္​ခံုးေတြမွာ စိုးရိမ္​ေၾကာင္​့က်မႈ လကၡဏာေတြ ပါေနေပမယ္​့ သူ႔မ်က္​ဝန္​းေတြမွာေတာ့ ၾကင္​နာတတ္​မႈေတြ အျပည္​့ပဲ။ ၿပီးေတာ့ သူက တည္​ၿငိမ္​ေနေသးတယ္။

တိုင္​လာက သူ႔ေဘးနားက ရပ္​ရင္​း ေအးစက္​စြာ ျပန္​ၾကည္​့ေပးေနတယ္​။

အျခားအဖြဲ႕ဝင္​ေတြကလည္​း အေရးအရာမလုပ္​သလို မ်က္​နွာေပးေတြနဲ႔။ အဲ့ဒီလူေျပာသမ်ွ ဘာစကားကိုမွ တုန္​႔ျပန္​မႈ မရွိဘူး။

"လူႀကီးမင္​း လူမွားတာ ျဖစ္​ပါလိမ္​့မယ္​..." ခိုင္​ဆာက မ်က္​လံုးထိ မေရာက္​တဲ့ အၿပံဳးနဲ႔ ေျပာလာတယ္​။ "ဒီလူက က်ေနာ္​တို႔ရဲ႕ ခရီးေဖာ္​ပါ... သူက မင္​းအဆင္​့ မိစၧာသစ္​ပင္​တမန္​ေတာ္​ဆိုတာ လံုးဝ မျဖစ္​နိုင္​ပါဘူး..."