မီးတောက်ကြားကပန်းတစ်ပွင့် [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္း ၁၀၁ ။ Unos ဘဝ

[Zawgyi]

အဲ့ဒီညမွာပဲ shu လူမ်ိဳးေတြဟာသိပ္ၿပီးအိပ္မေပ်ာ္ခဲ့ၾကဘူး။ သူတို႔ထဲက တစ္ဒါဇင္ေလာက္ပဲရွိတဲ့ က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ့မ်ိဳးႏြယ္စုဝင္ေတြက သားရဲေတြရဲ႕႐ုတ္တရက္တိုက္ခိုက္လာမွာကို စိုးရိမ္စြာနဲ႕ ကင္းေစာင့္ေနခဲ့ၾကတယ္။

ရွန္ခယ္ရဲ႕ဝိညာဥ္ဟာ သူရဲ႕ဘုရားေက်ာင္းရွိရာသို႔ျပန္မသြားေတာ့ဘဲ ကင္းသမားေတြကိုကူညီကာ ေစာင့္ၾကပ္ေပးေနခဲ့တယ္။ သူဟာလွည္ပတ္ေစာင့္ၾကပ္ေနရင္း မ်ိဳးႏြယ္စုေခါင္းေဆာင္သမီး tima ရဲ႕ ႐ြက္ဖ်င္ေလးနားကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။ ဆယ့္ႏွစ္ႏွစ္ ဆယ့္သုံးႏွစ္ေလာက္ပဲရွိေသးတဲ့ ကေလးမေလးဟာအိပ္ရာေပၚမွာ မ်က္စိမွိတ္ကာလဲေလ်ာင္းေနၿပီး နတ္ဘုရားထံသို႔သူမရဲ႕မ်ိဳးႏြယ္စုဝင္ေတြကို ကာကြယ္ေပးဖို႔ တိုးညွင္းစြာဆုေတာင္း ေနခဲ့တယ္။

သူမရဲ႕ဆုေတာင္းသံေနနဲ႕အတူ ရွန့္ခယ္ဟာ စြမ္းအင္အေငြ႕ေလးေတြက သူ႕ဝိညာဥ္ထဲသို႔ ျဖည္းညွင္စြာ ဝင္ေရာက္လာတာကိုခံစားလိုက္ရတယ္။ သူတို႔ (စြမ္းအင္အေငြ႕ေလးေတြ) ဟာလုံေလာက္မႈမရွိပင္မဲ့လည္း ပ်ားရည္နဲ႕ႏွပ္ထားသကဲ့သို႔ ခ်ိဳၿမိန္မႈကစစ္မွန္လွတယ္။

အဲအခ်ိန္မွာပဲ စခန္းရဲ႕ အစြန္အဖ်ားေလာက္ကေန အေဆာတလ်င္ ေလခြၽန္သံေတြထြက္ေပၚလာကာ မအိပ္ေပ်ာ္ေသးတဲ့လူေတြကို မမက္တမက္အိမ္မက္ကေန လန႔္နိုးေစခဲ့တယ္။ ကေလးေတြနဲ႕ အသက္အ႐ြယ္ႀကီးတဲ့လူႀကီးေတြဟာ အႏၲရာယ္ကိုေက်ာ္ျဖတ္နိုင္ဖို႔ဒါမွမဟုတ္ေသျခင္းတရားကိုရင္ဆိုင္ဖို႔အသင့္ျပင္ေနဆဲ့အခ်ိန္အတြင္းမွာအ႐ြယ္ေရာက္ၿပီး တိုက္ခိုက္နိုင္ၾကတဲ့လူေတြကလက္နက္ကိုယ္စီကိုင္ကာ ဆူညံစြာစု႐ုံးေနၾကတယ္။

ကေလးေတြနဲ႕ လူႀကီးေတြဟာ တိုက္ပြဲအတြင္းမွာ မပါဝင္နိုင္တာေၾကာင့္ သူတို႔ဟာမ်ိဳးႏြယ္စုဝင္ေတြအတြက္ သူတို႔ႏွလုံးသားထဲကေနေဘးကင္းဖို႔သာ ဆုေတာင္းေနၾကရတယ္။ ဆုေတာင္းသူလူဦးေရကတျဖည္းျဖည္းတိုးလာခဲ့ၿပီး ရွန့္ခယ္ရဲ႕ ဝိညာဥ္ထဲကို အစြမ္းေတြပိုမိုစီးဆင္းလာခဲ့တယ္။ သူရဲ႕ခမ္းေျခာက္ေနတဲ့ နတ္အာ႐ုံထဲမွာ ေနာက္ဆုံးေတာ့စြမ္းအားအေငြ႕ေလးေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္သြားခဲ့တယ္။