မီးတောက်ကြားကပန်းတစ်ပွင့် [မြန်မာဘာသာပြန်]

အပိုင္း ၅၈ ။ ဖီ(လ္)ေမာဘဝ

[Zawgyi]

သူ႕နွလံုးသား ေအာက္ေျခကေန လွိုက္ေပ်ာ္သြားခဲ့ျပီး 'ျမင္ျမင္ခ်င္းအခ်စ္' အေၾကာင္းျပခ်က္သံုးရန္ျပင္ဆင္ခဲ့ေသာ္ျငား လူကမွားယြင္းေနသည္ ! ရွန္႕ခယ္ အင္မတန္ စိတ္ပ်က္သြားျပီး သူ႕စိတ္အေျခအေနကလည္း အင္မတန္ေလးလံသြားသည္။

တစ္စကၠန္႕စာ ၾကယ္မ်ားကဲ့သို႕ေတာက္ပေနခဲ့ေသာ သူ႕မ်က္ဝန္းမ်ားမွာ ေနာက္တစ္စကၠန္႕တြင္ ေမွးမွိန္သြားခဲ့သည္။

ရြိဳင္း သူ႕လက္ကုိသူ မသိစိတ္ကေန ေလ့လာၾကည့္ေနမိသည္။ အသားမာတစ္ခ်ိဳ႕ရွိေသာ္ျငား လက္ပံုသ႑ာန္က သြယ္လ်ေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ား၊ တင့္တယ္စြာ ေငါထြက္ေနေသာ လက္ဖ်ံရုိးနွင့္အတူ ျပီးျပည့္စံုလွသည္။ တစ္စံုတစ္ေယာက္ အသက္ရွင္ဖုိ႕ မီးကုန္ယမ္းကုိျငင္းဆန္သြားရေလာက္သည္အထိေတာ့ ရုပ္မဆုိးဘူးမဟုတ္လား။

ထိုအေတြးမ်ားထဲ သူနစ္ျမဳပ္ေနတုန္း ရွန္႕ခယ္လက္ထဲမွ ဓားမွာ 'ခြ်င္' ကနဲ ေျမၾကီးေပၚျပဳတ္က်သြားျပီး လူကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ေဘးဘက္လဲက်သြားေလသည္။ ရြိဳင္းက သူ႕ကိုလွမ္းဖမ္းလိုက္ျပီး သူ႕ကို ထိမိမိခ်င္း ပထမဆံုးခံစားရသည္မွာ လက္ဖဝါးမ်ားေအာက္ရွိ အပူခ်ိန္ပင္။ျမင့္မားလွေသာ အပူခ်ိန္နွင့္ ေတာင့္တင္းေနေသာ ၾကြက္သားမ်ားမွာ ယခုလက္ရွိ သူ႕အေျခအေနက လံုးဝအေကာင္းဘက္မရွိေၾကာင္းျပေနသည္။ သူတုိ႕ဒီကိုအေျပးအလြွား မေရာက္လာခင္ထိ ေတာင့္ခံျပီးေနာက္မွ ေမ့လဲသြားဖုိ႕မွာ သူ႕ စိတ္ဆႏၵကအမွန္ကို အ့ံၾသဖို႕ေကာင္းလွသည္။

ရြိဳင္း ရွန္႕ခယ္အားျပန္ေခၚလာခ်ိန္ စစ္သားအကုန္လံုးနီးပါး သူတုိ႕ကိုထြက္ေတြ႕ၾကသည္။ မ်က္ရည္ပူမ်ားက ရွန္႕ခယ္ကိုယ္ေပၚမွ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ဒဏ္ရာမ်ားနွင့္ ေသြးကြက္မ်ားကို ျမင္ခ်ိန္ စစ္သားတစ္ေယာက္ခ်င္းစီကေန က်ဆင္းလာခဲ့သည္ ။ 'Sir' ဟုေခၚသည့္ ေအာ္သံမ်ားက တစ္သံျပီးတစ္သံ ပဲ့တင္ထပ္ေနခဲ့သည္။

ရြိဳင္းက ရွန္႕ခယ္အား ေဆးကုသေရးစင္တာဆီ ပို႕လိုက္သည္။ ထိုေနရာက လူမ်ားနွင့္ျပည္​့သိပ္​​ေနၿပီျဖစ္​​ေသာ္​ျငား ဆရာဝန္​မ်ားက သူ႔အတြက္​ တစ္​​ေယာက္​အခန္​း ျပင္​​ေပးထား​ေသးသည္​။ ယခုလက္​႐ွိ ​ေဆးဝါးနည္​းပညာႏွင္​့ဆိုလ်ွင္​ ပံုမွန္​ျပင္​ပဒဏ္​ရာမ်ားအားလံုးကို ​႐ိုး႐ိုး​ေလးပင္​ကုသႏိုင္​သည္​။ၿပီး​ေတာ့ alphaတစ္​​ေကာင္​၏ ခႏၶာကိုယ္​ အရည္​အ​ေသြးႏွင္​့ သူတို႔၏ အလိုအ​ေလ်ာက္​ သက္​သာႏႈန္​းမွာ beta ၊ omegaမ်ားထက္​ အဆမ်ားစြာ ပိုမိုျမင္​့မားသည္​။ သူတုိ႔အသက္​႐ွင္​​ေန​ေသးသ​ေရြ႕ ခြန္​အားျ​ကီး​ေသာတုိက္​ခိုက္​​ေရးသမားအျဖစ္​ ျပန္​လည္​​ေရာက္​႐ွိဖုိ႔ အခ်ိန္​သိပ္​မလို​ေပ။