Xiellara
"Tita, I gotta go now." Pagpapaalam ko sa Tita ko na kasalukuyang naglilinis.
"Take care, Lara." She did not bother looking at me because she's busy cleaning the house.
Tahimik akong lumabas ng bahay nang bigla na lang akong nadulas nang nasa harap na ako ng pinto. Ah, fvck. Bago pa may masabi si Tita agad na akong tumayo at tuluyan ng umalis.
Matiwasay naman akong nakarating sa aming University. Paakyat na sana ako sa building namin nang bigla akong natapunan ng harina sa mukha dahilan para mapapikit ako ng sobra.
I started snizzing and coughing the flour. Pinagpagan ko pa ang mukha ko gamit dala kong panyo.
"Hala! Sorry miss!"
Binuka ko na ang mata ko na agad tumama sa isang magandang anghel.
"An angel?" Hindi ko na mapigilang magtanong, dahilan na ikinatawa niya.
"No of course not.. baka nga ikaw ang anghel." Aniya ng nakangiti.
Tinulungan ako nitong magpagpag, meron rin kasing nagkalat sa suot kong hoodie. Buti na lang meron ito at hindi dumiretso ang flour sa suot kong uniform.
"I'm so sorry, hindi kasi ako tumitingin sa dinaraanan ko. Nagmamadali kasi akong pumunta para sa baking class. Oh right!" Tila natauhan siya dahil bigla itong nagtuwid ng tayo. "I'm sorry Miss, babawi na lang ako mamayang lunch. I need to go now." She even bowed at me that make me shock.
"No, no, it's okay!" Pero di ako nito pinakinggan at sa halip ay tumakbo na paalis.
"I'll see you later at the cafeteria!" Sigaw niya at kumaway sakin.
Nagkibit-balikat na lamang ako, saka na dumiretso sa cr para maghilamos. Nang matapos ko ng hilamusan ang aking mukha dumiretso na ako sa classroom namin. As usual wala pa ang aming adviser kaya todo bigay ang aming class president sa pagpapatahimik sa mga kaklase kong walang hiya.
"Miss secretary, magsulat ka ng noisy at standing diyan sa board mukhang malalate si Ma'am eh." Pagtawag sa akin ni Mr. President, si Yuki.
I slightly chuckled because of his suggestion.
"Ano tayo? Mga bata?" Sarkastiko kong tanong.
"Hindi. Bagay tayo." Saka umarko ang gilid ng kanyang labi.
"Asshole." I said as I raise my ring finger at him.
Nang maisulat ko na ang salitang noisy at standing, ay siyang malakas na pagtawa ng mga kaklase namin.
Sabi na eh.
May mga ibang nag-tears of joy, napapahampas sa kanilang desk, at napapamura. Mga oa talaga kahit kailan.
"WAHAHAHAHA! HINDI NA TAYO BATA!"
Tumayo naman si Yuki at malakas na hinampas ang desk ni ma'am, kaya pati ako ay napaigtad rin.
"That's the point. Hindi na tayo bata pero ang hirap niyo pa rin disiplinahin."
"OHHHH!" Kantyawan nila.
"Nice one prez." Bulong ko.
Tumahimik na ang paligid kaya't naupo na ako sa upuan ko. Kinapa ko ang tumbler ko sa gilid ng bag ko pero iyon doon, saka ko lang naalala na iniwan ko pala yun sa locker ko.
Tumayo na ako saka lumabas ng room.
"Saan ka pupunta? Padating na si ma'am." Sigaw ni Yuki mula sa pintuan.
YOU ARE READING
Better than Words ✓
Random"Because for me, action is better than words." -Him ***** Xiellara Vernandez, a girl with a random personality and has a lot of trouble in family, in life to be exact. She considered her trouble life as a bad luck. But what if that bad luck will lea...
