Murder 18- Chaos

6.7K 1K 50
                                    

Zawgyi

Zhan Zhao ႏွင့္ Bai Yutang တို႔ ေလဆိပ္ကို အေသာ့ႏွင္ေပမဲ့ သူတို႔ေရာက္ေတာ့ မနက္တစ္နာရီ ရွိေနၿပီ။  ဧည့္ႀကိဳမ်ားအား ေစာင့္ေသာ ေနရာႀကီးမွာေတာ့ ဘယ္သူမွ မရွိ၊ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အထပ္ထပ္အခါခါ လွည့္ပတ္ရွာေပမဲ့ Bai Jintang ရဲ႕ အရိပ္ကိုေတာင္ မျမင္ရ။

"လူေတြေရာ ဘယ္ေရာက္ကုန္ၾကတာလဲ "
Bai Yutang က လွည့္ပတ္ၾကည့္ေနသည္။

"မင္းအစ္ကိုက သူ႕ဘာသာသူ ျပန္သြားတာလား"
Zhan Zhao က ေမးသည္။

"မျဖစ္နိုင္ဘူးကြ၊ ငါလာတဲ့အခ်ိန္အထိေတာ့ ေစာင့္ေနၾကပဲ"

"မင္း ၁၂နာရီေလာက္ၾကာေအာင္ ေနာက္က်ဖဴးလား"

"အဲေလာက္ေတာ့...."
Bai Yutang က ေခါင္းကိုသာ တြင္တြင္ကုတ္ေနသည္။

"အမ်ားဆုံး ၈နာရီၾကာေအာင္ေတာ့ ေစာင့္ဖူးတယ္ကြ၊ "

"သူ ဘယ္ေတြသြားတတ္လဲ"
Zhan Zhaoက လက္ထဲမွ နာရီကို ၾကည့္လိုက္သည္။
"ငါသိရသေလာက္ေတာ့ သူက ဒီမွာ အိမ္မဝယ္ထားဘူး မလား"

Bai Yutang က ပခုံးတြန႔္ျပလိုက္သည္။
"သူက တစ္ႏွစ္လုံးေနမွ တစ္ေခါက္ ႏွစ္ေခါက္ပဲ ျပန္လာတ၊ ငါ့ အေဆာင္မွာပဲ လာေနေနၾက"

"မင္းကိုမ်ား လာေတြ႕မလား မသိဘူး"

"ပိုေတာင္ဆိုးေသးတယ္၊ သူက လမ္းေတြ သိပ္မကြၽမ္းဘူးကြ"

"ဖုန္းဆက္လိုက္ပါလား "

"သူက ဖုန္းမကိုင္ဘူးကြ၊ ဟိုတစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ကိုပဲ ကိုင္တာ"

"ဟိုတစ္ေယာက္? ငါ သူ႕ကို ဘယ္သူနဲ႕မွ အတူတူ မျမင္ဖူးပါဘူး"
Zhan Zhao က ေမးသည္။

"သူက ဒီတစ္ေခါက္ တ႐ုတ္ကို  ျပန္လာတုန္းက သူ႕လူကို မေခၚလာခဲ့ဘူး"

Zhan Zhao လဲ ဘာမွ မတတ္နိုင္ေတာ့။
"ရဲတိုင္ရေအာင္"

"ငါတို႔က... ရဲေတြလို႔ ထင္တာပဲ"
Bai Yutang က တိုးတိုးေလး ေရ႐ြတ္သည္။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ၾကသြားၾကသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပဲ Bai Yutang ရဲ႕ ဖုန္း ringtone သံေလး ထြက္လာသည္။ SMS တစ္ေစာင္။

သူက ဖုန္းကို အိတ္ထဲမွ ထုတ္လိုက္ကာ ဖတ္လိုက္ၿပီး Zhan Zhao ကို လွမ္းျပသည္။ ပို႔တဲ့သူက Wang Chao။ ေရးထားတာက တစ္လုံးထဲ
"ေသၿပီ.." ။

S.C.I Special Crime Investigation Journal Of Mystery Myanmar translation Where stories live. Discover now