Anemon | YARI TEXTING

1.5

Bir ay sonra. Kasım başı

Geçen aylar sınava beni adım daha yaklaştırıyor. Korkularım beni yiyip bitiriyordu. Çevremde ki herkes harıl harıl ders çalışıyordu ama kendi hayatlarına da bakıyorlardı ben ise hayatıma devam etmeyi deniyordum. Ateş gitmişti. Ailesi onu bizim okulun İtalya'da ki şubesine göndermişti. Enise ondan sonra yıkılmıştı ama hayallerine sığınmayı tercih etmişti. Burçe ise hala bana düşmandı. Uraz'ı ise o günden beri göremiyordum. Tek tesellim anonimdi galiba. Bir de hukuk hayalim hukuk olmazsa sınıf öğretmenliği ya da işletme seçmeye karar vermem garipti tabii. Gerçi benim hayatım garipti. İşin garip yanlarından biri ise Uraz'ı deli gibi özlemem. O benden kaçıyordu ben ise onu kovalıyordum. Şimdi ise aklıma daha yeni geliyordu anonim. Ben yine onu unutmuştum ama canım muffin istemişti ve evde malzeme yoktu bende markete gitmiştim telefonumda şarjdaydı. Kendi kedime göz devirmekle yetindim. Bazen gerçkten salak olabiliyordum. Daha fazla oyalanmadan gidip internetimi açtım. Ard arda gelen bildirimlere göre anonim yine modundaydı.

Müstakbelin: Bak bakalım balkonunda ne var? (16:00)

Müstakbelin: Yine neredesin ya? (16:10)

Müstakbelin: Sen zaten beni hiç düşünme. (16:15)

Müstakbelin: Ah be Anemonum bu gidişle bu bahar ben çiçek açacağım senin yerine seni beklemekten. (16:20)

Müstakbelin: Ben özledim galiba seni bu yüzden bu kadar sitemliyim. (16:32)

Müstakbelin: Galibası fazla özlemişim harbi. (16:38)

Müstakbelin: Balkonda da değilsin neredesin? (16:49)

Müstakbelin: Bin kere dedim sana beni habersiz bırakma diye. (17:00)

Müstakbelin: Zeyna iyi misin harbi merak etmeye başladım? (17:30)

Müstakbelin: Zaten ne zamandır uzağım sana. Birde böyle gitmelerin yok mu? İçim içimi yiyor. (17:47)

Müstakbelin: Pekala susuyorum. (18:00)

Müstakbelin: Senden haber bekliyor olacağım. (18:15)

Müstakbelin: Gelince yaz bana. (18:45)

Gelen mesajları tek tek okuduktan sonra yaptığım mufinlerin fotoğrafını çektim ve ona attım.

Siz: Tamam. (19:00)

Dediğini yapıp odamda ki balkona yöneldim artık onun orada olduğunu biliyordum. Hayatımda ki yerini garipsemiyordum. Hatta alışmış bile olabilirdim ama yine de Uraz'ın yerini dolduramıyordu. Onu çok özlüyordum. Kafamı iki yana salladım beni umursamayan oydu onun için kendimi üzemezdim. 'Çocuğu kıran sendin ama.' diyen iç sesime göz devirdim. Kırmıştım ama bir ay peşinden koşmuştum. Ulaşabilsem hala koşardım ona haksızlık yapmıştım. Tunahan olmasa haber alamayabilirdim. O da gerçi doğru dürüst konuşmuyordu sadece iyi olduğunu söylüyordu. Çevremde ki herkes onunla ilgili olarak susmuştu sanki. Bildirim sesi ile sıçrayarak kendime geldim. Yine dalmıştım. Konu hayatım olunca uzaklara dalıyordum. Geleceğimden korkuyordum resmen.

Müstakbelin: Daldın gittin yine. (19:15)

Mesaja cevap vermeden ileride duran kutuya yöneldim. Çok tatlı bir kutuydu kırmızı renginin fena bir al benisi vardı. Merakla kapağını açtığımda. Gördüğüm minik ayıcık ile gülümesedim. Hemen ardından mum ve kese kağıdında ki kokular dikkatimi çekti. Deniz kokuyorlardı ve kuyuyu da kokutmuşlardı.

Multimedia

(Anonimin gönderdiği kutu)

Müstakbelin: Sevmişe benziyorsun. (19:30)

Müstakbelin: Bende kekeleri beğendim. Bana kek yok mu?

Mesajlarına gülerken kutuyu da alıp içeri girdim. Kokuyu ve ayıcığı komidimin üstüne koyarken kutunun kapağını kapatıp annem görmesin diye yatağımın altına koydum ve anonimin bana ilk kez hediye olarak makaronlarla verdiği kutuyu alarak mutfağa yöneldim. Yaptığım keklerin yarısını güzelce kutuya yerleştirip yapışkan not kağıtlarından alıp güzel bir şeyler yazmayı düşündüm. O kadar edebiyat çalışıyordum faydası olması gerekiyordu yani.

"Beni benden çok sevdiğin için teşekkür edemiyorum sana ama o güzel kalbinde en masum yanını benimle kirlettiğin için umarım pişman olmazsın Anonim..."

Aklıma gelen şeyleri bir bir kağıda geçirip derin bir nefes aldım ve okumadan kutunun içine koydum. Sonra saçmada olsa gidip odamdan yastık kılıfımı aldım yerleştirdiğim kekleri çıkarıp yastık kılıfımı katlayıp güzelce yerleştirdim üstünede kekleri koyup kağıda notumu ekledim.

"Dün değiştirmiştim yani sadece dün gece yattım kokumu özlemişsin. Nereden biliyorsun bilmiyorum ama bende birinin kokusunu özledim. Umarım iyi gelir."

Yazdıklarım bir kağıda sığmadığı için iki kağıt yazmak zorunda kalmıştım ve anneme yakalanma korkusu beni strese sokmuştu. Hızla kutuyu kapattım ve odama koştum. Onun kutuyu bıraktığı yere kutuyu bırakınca arka cebimden telefonumu çıkarıp mesaj attım.

Siz: Nereden alacağını biliyorsun. Afiyet olsun. (19:40)

Mesajdan sonra odama girip yastığıma yeni kılıf geçirip mutfağa yöneldim. Kendime kahve suyu koyarken yüzümde şapşal bir gülümseme vardı. Salakçaydı biliyordum ama onun mutlu olabileceğini düşünerek bende mutlu olmuştum. Kaynayan kahve suyum ile kahvemi yapıp kendime de kek alarak odama geri döndüm. Telefonumun bildirim ışığı yanıyordu. Tepsiyi komidinimin üstüne koyup balkona baktım kutu yerinde yoktu. Bu daha da gülümsememe sebep olmuştu. Telefonu mutluluk ile elime aldım. 'Şapşal kim bilir nasılda sevinmiştir' diye düşünmeden duramıyordum.

Müstakbelin: Hala onu düşüyorsun yani? (20:00)

Müstakbelin: Hiç duymadığın bir kokuyu nasıl özlüyorsun Zeyna? (20:01)

Müstakbelin: Benim ciğerlerim senin kokunu arıyor her yerde. (20:02)

Müstakbelin Bulamayınca sızlıyorlar biliyor musun? (20:03)

Müstakbelin: Ama alışkanlıktan değil sensizlikten. (20:04)

Müstakbelin: Kördenden ötesin sen. Uzay diye kendini kapatıyorsun. Kendine, çevrende ki herkese acı çektiriyorsun ama akıllanmıyorsun. (20:05)

Müstakbelin: Multimedia (20:06)

Müstakbelin: İyi dinle. Ben sende buluyorum artık bu şarkıyı. (20:07)

Müstakbelin: Ama sen sadece Uzay denilen o insanla acı çekmeyi tercih ediyorsun. (20:08)

Müstakbelin: Benimle mutlu olmak varken onunla ikimizi de yok ediyorsun. (20:09)

Siz: Ben artık sadece Uraz'ın kokusunu özlüyorum.(20:10)

Mesajı gönderdiğimi anonimin mavi tıkları ile fark ettim. Kendime itiraf edemeğimi ona etmiştim. Hızla telefonumu tamamen kapatırken derin bir nefes aldım bu sefer galiba iyice kafayı yemiştim.

💙💙💙

Şarkı seçimi cey_yazar aittir. Zevkine bayıldım.

Umarım sizde bölüme bayılırsınız.

Sizi seviyorum💙