1.0

1.2K 98 81
                                    

Müstakbelin: Evin evin güzel evin ah? (22:00)

Müstakbelin: Okula da gelmiyorsun kaç gündür. İzinliymişsin. Merak ettim seni bana yazmadın. Tamam yazman gerekmiyor ama iyi misin Anemon'um? (22:00)

Müstakbelin: Görüyorum balkondan seni ağlıyorsun. Ne oluyor bilmiyordum ama şimdi fark ediyorum. Yine onun gittiği zamanlar geliyor aklına değil mi? (22:02)

Müstakbelin: Ne olur ağlama. Göz yaşlarını silememek beni maf ediyor. Benim için çok değerlisin. Hatta benim ailem için bile değerlisin annen için de değerlisin. Sen bizim için çok değerlisin. (22:04)

Telefonuma gelen bildirim seslerine yine göz devirmek ile yetinmek geliyordu içimden. Kimseyle konuşmamak, kimseyi görmemek hatta nefes bile almamak geliyordu. Neden böyle olduğumu çok iyi biliyordum. Beş gündür okula gitmememin en temel sebebi buydu zaten. Onunla kurduğum hayalleri bir başkası ile yapıyor olmak canımı yakıyordu.

Müstakbelin: Hadi gel seninle bir oyun oynayalım. (22:05)

Müstakbelin: Bizi en çok korkutan şeyleri itiraf edelim. Bu ikimize de iyi gelir. Çünkü bende çok mutsuzum Anemon. O kadar mutsuzum ki kalbimin yerine bir ateş topu varmış gibi hissediyorum. Ama bu ateş topu sen ondan uzakken donuyor ama ben yanmak istiyorum. Sonuna kadar seninle yanmak gerekirse bir Anka kuşu gibi aşkımızın kullerinden yeniden doğmak istiyorum. Kalbim sensiz o kadar soğuk o kadar ıssız ki en ufak bir yaşam belirtisi bile yok. (22:08)

Müstakbelin: Neyse ben seni kızdırmadan ilk itirafıma geçiyorum hazır mısın? (22:09)

Müstakbelin: Hayallerimde ki evlerin beğenilmemesi. (22:10)

Müstakbelin: Bu beni çok korkutuyor. Çünkü onlar benim hayalimde çok güzeller. Sende benim hayilerimde çok güzelsin ama sen gerçekte de çok güzelsin. Ya da bana güzel geliyorsun ve önemli olan bana güzel gelmen. Senin kalbine benziyor yüzün. (22:12)

Müstakbelin: Neyse hadi sıra sende. Beni çok bekletme beş gündür beni bekletiyorsun ama okuyorsun mesajlarımı bunu fark ediyorum. Çikolata kutusunu da almışsın. Senin için bu mevsimde vişne buldum. Eminim bayıla bayıla yemişsindir. Ayrıca kabın çikolatadan olma fikri nasıldı? Ayrıca sen çekmezsin diye ben sana fotoğrafını çekip içine koydum çünkü ileride çekmediğini pişman olacağını biliyorum. 😉😉 (22:15)

Gelen mesajlara gülmeden edemedim. Zaten beni beş gündür güldüren tek şey anonim oluyordu.

Siz: Kabı bile afiyetle yedim ama eminim ki sen yapmamışsındır. (22:15)

Müstakbelin: Allahım sonunda! (22:16)

Müstakbelin: Seni çok merak ettim. Bir daha bunu bana asla yapma. (22:17)

Müstakbelin: Balkonda olmasa senin öldüğünü sanacaktım. (22:17)

Müstakbelin: Ayrıca ben yaptım kanıtım bile var. (22:18)

Siz: Hani bakayım ? (22:19)

Müstakbelin: (22:19)

Siz: Sırtın diyorum çok hoşmuş

Hoppsan! Denna bild följer inte våra riktliner för innehåll. Försök att ta bort den eller ladda upp en annan bild för att fortsätta.


Siz: Sırtın diyorum çok hoşmuş. 😏😏 (22:21)

Siz: Ama bu birşeyi kanıtlamaz (22:22)

Müstakbelin: Teşekkür ederim ama yakında daha hoş olacak. (22:22)

Müstakbelin: Ayrıca ben sana hiç yalan söylemedim inanıp inanmamak sana kalmış güzelim. (22:23)

Siz: Tamam tamam şaka yaptım. Çikolatanın ev yapımı olduğu belli oluyordu. Teşekkür ederim. (22:25)

Müstakbelin: Rica ederim. (22:26)

Müstakbelin: Ve itirafın? (22:27)

Derin bir nefes alıp mesaja uzun uzun baktım ona bir itiraf etmek zorunda değildim ama tanımadığım birisi ile konuşmak iyi geliyordu. Korkularımı paylaşmak, tarafsız bir şekilde yorumlayacak birisi ile paylaşmak iyi geliyordu. Galiba en küçükleri paylaşabilirdim.

Siz: İşçi haklarını doğru düzgün savunamak. İyi bir avukat olamamak. (22:31)

Ben gelecek cevabı beklerken kendimi gergin hissediyordum. Nedeni bilmiyordum ama onun düşüncelerini merak ediyordum.

Müstakbelin: Senin çok iyi bir avukat olacağına eminim. Çünkü sen çok iyi birisin sevdiğin şeylerde sonuna kadar arkasında duran birisin. Eminim bunda da çok iyi olacaksın ama olmadan bile emin ol senden çok iyi öğretmen olur. Yani kendini hiç üzme sen ne olursan ol herşeyi çok iyi yapacaksın. (22:35)

Okuduklarım biraz olsun içimi rahatlatmıştı. Şimdi kendimi daha ferah hissediyordum. Saçmaydı belki ama bu insan beni rahatlatıyordu.

Siz: Teşekkür ederim. Şimdi sıra sende. (22:37)

Bu sefer merakla onu bekliyordum. Acaba ne diyecekti onu bu şekilde tanımak eğlenceli olabilirdi.

Müstakbelin: Seni tam olarak beş yıldır seviyorum. (22:40)

Okuduklarımı algılamam yaklaşık iki dakikamı aldı. Beni beş yıldır seviyor muydu? Gerçek anlamda günümüzde ki normal ilişkiler bile en fazla bir yıl dayanabiliyorken o beni beş koca yıldır uzaktan mı seviyordu yani? Dokunmadan, kolumu bile bilmeden, sarılmadan...

Gerçek olma ihtimali üzerine durdukça istemsiz bir şekilde kalbim hızlanıyordu. Artık iyice saçmalıyordum yani en sonunda düşünmeyi keserek cevap vermeye karar verdim.

Siz: Son üç yıldır kimseyi sevemedim... (22:45)

Müstakbelin: Sen onu severken de ben seni seviyordum sana açılacağım gün onunla birlikte olduğunu öğrendim. (22:47)

Siz: Ben bilmiyordum bilseydim eğer böyle olacağını bilseydim bunu ikimize de yapmazdım. Onun üzdüğü insan sayısı her gün artıyor. Gerçekten özür dilerim. (22:50)

Yazdıklarım, düşündüklerim, hislerim birbirine girmişti. 'Keşke' dedim içimden 'Keşke seni ondan önce tanısaydım. Seninle daha mutlu olabilirdik.'

Siz: Bir daha kimseyi sevememekten çok korkuyorum... (22:55)

Göz yaşlarım yanaklarımı ıslatırken derin bir nefes aldım ama bu yumru olarak kaldı boğazımda. Sevememekten korkuyorum. Ondan sonra kimseye güvenememekten ve kimseye aşık olamamaktan. Böyle ölmek istemiyordum mutlu olmak istiyordum. Beni sevebilecek, sevebileceğim birini istiyordum.

Müstakbelin: Beni hiç sevmemenden korkuyorum. (22:56)

Müstakbelin: Kokunu hiç yakından alamamaktan. (22:56)

Müstakbelin: Bana hiç 'seni seviyorum' dememenden. (22:57)

Müstakbelin: Sevgimi hiç fark etmemenden çok korkuyorum Zeyna. (22:57)

Müstakbelin: Multimedia (22:57)

🍀🍀🍀🍀

Bu bir geçiş bölümüydü. Sıktıysam çok üzgünüm. Umarım beğenirsiniz.

Sizi seviyorum 💙

Anemon | YARI TEXTINGDär berättelser lever. Upptäck nu