Hayatta aşktan vazgeçip kendi kendinize yaşmaya karar verdiğinizde hiçbir şey sizin beklediğiniz gibi olmaz. Aşk sizi siz istemeseniz de o kendisi isteyince sizi bulur. Siz kaçsanız da gelir.
Bizim hikayemiz de aynı Anemon gibiydi. O bana taktığı i...
Müstakbelin: Bana bir resminin atsana çok göresim geldi seni. (18:35)
Müstakbelin: Seni göremediğim her saniye bir ölüm gibi. (18:36)
Müstakbelin: Bu bana Duman'ın şarkısını hatırlatıyor. (18:36)
Müstakbelin: Haberin yok ölüyorum... (18:37)
Siz: Demek Duman sevdiğimi de biliyorsun? (18:40)
Müstakbelin: Kirpiklerinin sayısını bile bilmek istiyrorum ben. Şarkı listen çok mu? (18:41)
Müstakbelin: Seni bekliyorum. Görmek istiyorum seni. (18:42)
Müstakbelin: Lütfen Anemon bugün yeterince izleyemedim seni. (18:44)
Siz: (18:45)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Müstakbelin: Niye bu kadar masumsun? (18:45)
Müstakbelin: Çokta güzelsin ama o kadar masumsun ki Anemon en çok bu dikkat çekiyor bence. (18:46)
Müstakbelin: Bakmaya doyamıyorum resmen. (18:47)
Müstakbelin: Gün gelecek sana sarılmaya da doymayacağım. (18:48)
Müstakbelin: O günlerde çok yakında Anemon. (18:49)
Gelen mesajları okurken elimde olmadan gülümsediğimi fark ettim. Hayalleri çok güzeldi ama imkansızdı sanaldan hiçbir hayal gerçekleştirilemiyordu maalesef. Eğer olsaydı ben Uzay ile çok mutlu olurdum ve asla ondan ayrılmazdım ama öyle olmuyordu. O beni doğum günümden bir gün önce terk edip gitmişti. Arkasında nasıl bir enkaz bıraktığını bilmeden. Belki de biliyordu ama umursamıyordu. Sahi o beni hiç umursamış mıydı acaba?
Beni sevdiğini söylerken çekip gitmişti. Seven gider miydi? Gitmezdi bence. Bu sorunun cevabı çok açık ve netti benim gözümde. O beni hiç sevmemişti ama ben onu çok sevmiştim onun beni sevmemesi rağmen. Ben ikimiz yerimizde sevmiştim bizi ve ikimiz yerine de yara almıştım bu savaştan gazi olarak kurtulmuştum belki ama kalbimi kaybetmiştim.
Müstakbelin: Yine onu mu düşünüyorsun? (20:00)
Müstakbelin: Sence unutmanın vakti gelmedi mi? İki yıldır yaşını tutuyorsun hiç olmayan birinin. (20:02)
Siz: Ben onu unutalı çok oldu. (20:03)
Dedim kendim bile inanmayarak ama sonra düşündüm. Ben onu gerçekten unutmuştum sadece yaram sızlıyordu hatırladıkça. Onun dediği gibiydi o hiç yoktu, hiç olmamıştı.
Müstakbelin: O zaman balkonuna bak. (20:05)
Siz: Pardon? (20:06)
Ben yazdığı mesaja bakarken şüpheyle onu sorguluyordum. Beşinci kata çıkamazdı, evime de giremezdi balkonuma nasıl birşey koymuş olabilirdi ki?
